Τα ισπανικά (παραμορφωτικά) γυαλιά του Τσίπρα

Του Γιώργου Καρελιά

Στις εκλογές της ΝΔ νίκησαν τρεις: πρώτα η συμμετοχή, που ήταν μεγάλη και μετά ο Μεϊμαράκης και ο Μητσοτάκης, που πάνε στο δεύτερο γύρο. Το αποτέλεσμα αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με τις εκλογές στην Ισπανία. Αν διαβάσει κανείς τη μεταμεσονύχτια δήλωση του Αλέξη Τσίπρα (εδώ) και δεν έχει έχει δει τα αποτελέσματα, μπορεί να πιστέψει ότι στη χώρα αυτή της Ιβηρικής θριάμβευσε ο εκεί ΣΥΡΙΖΑ, συνετρίβη η λιτότητα της Μέρκελ και άρχισε ήδη η αλλαγή της Ευρώπης!

Φευ, η αλήθεια είναι διαφορετική και ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να τη δει. Για την ακρίβεια, δεν θέλει να τη δει, διότι χρησιμοποιεί τα  παραμορφωτικά γυαλιά του κομματάρχη και όχι του (όπως θα έπρεπε) Πρωθυπουργού.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα στην Ισπανία;

Πρώτο κόμμα παραμένει το κυβερνών Λαϊκό του πρωθυπουργού Ραχόι. Ναι, με μεγάλη απώλεια δυνάμεων(πήρε 28,71% σήμερα από 44,61% το 2011). Είναι, όμως, η δεύτερη περίπτωση που κυβερνητικό κόμμα, το οποίο εφάρμοσε σκληρή λιτότητα, κερδίζει εκλογές(είχαν προηγηθεί οι Συντηρητικοί στην Πορτογαλία).

Δεύτερο κόμμα είναι το Σοσιαλιστικό (22,06% σήμερα έναντι 43,87 το 2011), το οποίο είχε διαχειριστεί την πρώτη φάση της λιτότητας.

Στην τρίτη θέση ήρθαν οι Podemos, ας πούμε το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με 20,6% (δεν είχαν πάρει μέρος στις προηγούμενες εκλογές) και στην τέταρτη οι, επίσης νεοσύστατοι, φιλελεύθεροι Ciudadanos με 14%.

Η επιτυχία των Ισπανών Podemos είναι μεν σημαντική, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ανατρέπει τους συσχετισμούς

Ποια σχέση έχουν όλα αυτά με τα αποτελέσματα στην Ελλάδα, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγαγε δύο εκλογικές νίκες με 36% και είναι ήδη στην κυβέρνηση; Καμία. Ακόμη κι αν οι αριστερές – εν τη ευρεία εννοία – δυνάμεις (Σοσιαλιστές, Podemos και μικρότερα κόμματα της Αριστεράς) συνασπιστούν και σχηματίσουν κυβέρνηση, όπως στην Πορτογαλία, η εξέλιξη αυτή πολύ απέχει από τη θριαμβευτική αναγγελία του πρωθυπουργού «η Ευρώπη αλλάζει».

Το βασικό συμπέρασμα από τις εκλογικές αναμετρήσεις και στις τρεις ομοιοπαθείς χώρες του ευρωπαϊκού Νότου είναι ένα: οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, που επέβαλαν λιτότητα είτε μέσω Μνημονίων (Ελλάδα, Πορτογαλία) είτε χωρίς (Ισπανία), καταποντίστηκαν ή υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Στην Ελλάδα επήλθε θεμελιώδης ανατροπή, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την πρώτη θέση. Αντίθετα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία νίκησαν  ξανά, αλλά με μεγάλες απώλειες, μνημονιακά κόμματα. Η επιτυχία των Ισπανών Podemos είναι μεν σημαντική, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ανατρέπει τους συσχετισμούς.

Και αυτό συνέβη, πιθανότατα λόγω και των εξελίξεων στην Ελλάδα. Το πάθημα του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο καλοκαίρι, με την απότομη είσοδο στην (αριστερή) μνημονιακή εποχή, προβλημάτισαν πολλούς ισπανούς και πορτογάλους ψηφοφόρους. Και μάλλον έκανε ζημιά στους Podemos, οι οποίοι πέρσι τέτοιες μέρες «σάρωναν» στις δημοσκοπήσεις (εδώ).

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με τη δική του κυβερνητική πραγματικότητα. Η οποία δεν φτιασιδώνεται με την «ήττα της λιτότητας» στην Ισπανία, όπως την είδε ο κ. Τσίπρας. Αν θέλει να μην έχει την τύχη των προκατόχων του, πρέπει να κάτι να κάνει για τη δική του λιτότητα και να σταματήσει, επιτέλους, την προπαγανδιστική ανάγνωση των γεγονότων.

Διαφορετικά, σε λίγους μήνες, ίσως σε κάποιο άλλο ντοκιμαντέρ ξένου καναλιού, θα αναγκαστεί να παραδεχθεί «κάναμε λάθος, η Ευρώπη δεν αλλάζει τόσο εύκολα όσο νομίζαμε». Όπως έκανε τώρα στο ντοκιμαντέρ του Chanell 4.

Η πραγματικότητα στη χώρα μας μπορεί να αλλάξει μόνο αν η κυβέρνησή της την αντιμετωπίζει ως έχει και όχι κρύβοντάς την, διαστρεβλώνοντας την εικόνα σε άλλες χώρες.