Ο καλύτερος πελάτης…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Ντάισελμπλουμ, είπε χθες κάτι που δεν έχει ξαναπεί Ευρωπαίος αξιωματούχος για οποιαδήποτε Ελληνική κυβέρνηση που υλοποιούσε μνημόνια: «Η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να είναι πολύ προσηλωμένη και να εργάζεται πολύ πιο εποικοδομητικά από προηγούμενες κυβερνήσεις»! Η διαπίστωση αυτή, δεν ηχεί καλά. Ιδιαίτερα στ' αυτιά των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύουν πως το κόμμα τους αντιστέκεται στους δανειστές και διαπραγματεύεται σκληρά για καθε πρόβλεψη του μνημονίου. Το αντίθετο συμβαίνει, όπως λέει και ο πρόεδρος του Eurogroup.

Ο Ντάισελμπλουμ, δεν είναι ο μοναδικός Ευρωπαίος που έχει μόνο καλά λόγια να πει για την προσαρμοστικότητα της Ελληνικής κυβέρνησης αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού στα μνημόνια. Τον περασμένο Μάρτιο να θυμίσουμε πως και ο Γάλλος Sapin και ο Γερμανός Schaeuble, είχαν δηλώσει δημόσια την εμπιστοσύνη τους στον έλληνα πρωθυπουργό. Και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε. Παρά τις καθυστερήσεις στις αξιολογήσεις-που έχουν ανάλογο κόστος-τα μνημόνια υλοποιούνται, το καραβάνι που θα έλεγε και ο Τσίπρας (με διαφορετική ανάγνωση), προχωρά. Το κόστος των καθυστερήσεων άλλωστε δεν το καταβάλουν οι δανειστές, αλλά εμείς.

Αν κάποιος διαχωρίσει την υλοποίηση των μνημονίων από το επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης κάθε φορά που υποτίθεται διαπραγματεύεται σκληρά, θα κατανοήσει πως όλες οι προβλέψεις υλοποιούνται στο ακέραιο. Και όχι μόνο αυτές του μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και οι εκκρεμότητες του δεύτερου μνημονίου (πώληση περιφερειακών αεροδρομίων, ΟΛΠ, Ελληνικού κ.λ.π.), οι οποίες δεν προχωρούσαν από την προηγούμενη κυβέρνηση με τους ρυθμούς που θα ήθελαν οι δανειστές. Να επικαλεστούμε πάλι τον Γάλλο υπουργό οικονομικών που είχε πει επίσης πως «πριν από την τωρινή κυβέρνηση, υπήρξαν άλλες κυβερνήσεις που δεν έκαναν τις απαραίτητες προσπάθειες».

Ένας από τους βασικούς λόγους που άλλες κυβερνήσεις δεν έκαναν τις απαραίτητες προσπάθειες, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ της εποχής εκείνης. Η ηγεσία και τα στελέχη του που με τον σκληρό αντιμνημονιακό λόγο κινητοποιούσαν μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας απέναντι στις επιχειρούμενες ιδιωτικοποιήσεις για παράδειγμα αλλά όχι μόνο σ' αυτές. Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, η δυναμική αυτή της κοινωνίας, περιορίστηκε σε θεαματικό βαθμό. Ένα κομμάτι της εντάχθηκε στο κυβερνητικό αφήγημα, ένα δεύτερο και πολυπληθέστερο οδηγήθηκε στην ιδιώτευση παρεπόμενο της απογοήτευσης.

Η σχέση της Ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές παραπέμπει στη σχέση ενός πελάτη που έχει δανειστεί με όχι επωφελείς όρους από μια Τράπεζα. Εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του στην Τράπεζα στο ακέραιο. Ενδεχομένως κάνει μια μικρή φασαρία όταν πάει στο ταμείο για να καταβάλει την δόση, αλλά τελικά αυτή πληρώνεται. Και με το παραπάνω…