Ακραία καιρικά φαινόμενα

Γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

Η πρόγνωση του καιρού από το βράδυ της Κυριακής δεν ήταν και πολύ ενθαρρυντική.

Η ΕΜΥ προέβλεπε για τη Δευτέρα επιδείνωση του καιρού, με βροχές και καταιγίδες. Ακόμη και για χαλαζοπτώσεις έγραφε η ανακοίνωση.

Πώς να ξυπνήσεις το πρωί, Αύγουστο μήνα -στα τέλη του, αλλά Αύγουστος- και να πας στη δουλειά με βροχή;

Βέβαια, από το γραφείο-κλουβί, που δεν είχε ούτε παράθυρο και ο αέρας ερχόταν μόνο από έναν φωταγωγό, δεν θα καταλάβαινε και πολλά. Ούτε ήλιο ούτε σύννεφα ούτε βροχή ούτε χαλάζι.

Μικρή παρηγοριά.

Βαριά βήματα την πήγαν ώς το θερμοσίφωνο, μετά μέχρι την καφετιέρα και το κουτί με τη ζάχαρη. Κι ύστερα μέχρι το παράθυρο. Ηταν ακόμη σκοτεινά.

«Κοίτα να δεις που είχαν δίκιο», σκέφτηκε. «Σήμερα θα βρέχει και θα φυσάει».

Παρ' όλα αυτά άνοιξε την κουρτίνα κι ύστερα το παράθυρο.

Και ω! του θαύματος, ούτε σύννεφα ούτε βροχή. Απλώς δεν είχε ξημερώσει ακόμα... Τόσο νωρίς ήταν.

Κοίταξε το ρολόι. Είχε ξυπνήσει μόνη της, χωρίς το ξυπνητήρι, μία ώρα νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος, ο ήλιος είχε αρχίσει να ρίχνει μερικές αχτίδες από δω κι από κει.

Ο καφές απέκτησε μια λίγο πιο γλυκιά γεύση, το ψωμί και το τυρί έγιναν λίγο πιο νόστιμα, το σώμα ένιωσε πιο ωραίο και πιο μοσχομυριστό χάρη στο σαπούνι. Κι η νύστα σαν να υποχώρησε λίγο. Οι ειδικοί είχαν πέσει έξω.

Στον δρόμο για τη δουλειά το ραδιόφωνο έπαιζε τραγούδια καλοκαιρινά: παραλίες, ήλιοι και νησιά, υποσχέσεις και θάλασσες.

«Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού/μια μέρα απλώνεται μπροστά σου/Στην αγκαλιά του πρωινού/ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου», άρχισε να τραγουδάει τα στιχάκια που δεν ήξερε ότι θυμόταν.

Η πόλη ακόμη δεν είχε ξυπνήσει και δεν ήταν αισθητή η επιστροφή εν όψει φθινοπώρου.

Οταν τελείωσε το οκτάωρο, η υπόσχεση του απογευματινού ήλιου τής έδινε την απαραίτητη ενέργεια για να φύγει. Θα έκανε μια βόλτα...

Στην έξοδο του κτιρίου είδε κάποιους να φτάνουν στο γραφείο κρατώντας ομπρέλες. Αλλοι τίναζαν τα ρούχα τους. Και πριν προλάβει να συνέλθει από το σοκ, άκουσε κεραυνό.

Ούτε βόλτα ούτε ήλιος ούτε τίποτα. Εφυγε τρέχοντας κάτω από εξώστες και πιλοτές πολυκατοικιών μέχρι το μετρό.

Πολύ της κακοφάνηκε η πρώιμη φθινοπωρινή μπόρα. Κυρίως γιατί οι επιστήμονες είχαν δίκιο...