Οργιο αποχαρακτηρισμών στις δασικές εκτάσεις

 

γράφει ο Αρης Χατζηγεωργίου

 

Εγκύκλιος του υπουργείου Περιβάλλοντος επιτρέπει την τακτοποίηση αυθαιρέτων ακόμη και με την επίκληση οικοδομικής άδειας που είχε δοθεί πριν από το 1975 από τη Χωροφυλακή!

Ακόμα και οικοδομικές άδειες που έδινε η Χωροφυλακή πριν από το 1975 θα μπορούν να επικαλούνται όσοι ζητούν να τακτοποιήσουν αυθαίρετο χτισμένο μέσα σε δάσος ή να αποχαρακτηρίσουν δασική έκταση, στο πλαίσιο αναμόρφωσης των δασικών χαρτών.

 

Η χρήση, ως δικαιολογητικού, μιας άδειας οικοδομής που έδιναν οι τοπικοί Σταθμοί Χωροφυλακής πριν από το 1975, προφανώς με καθαρά... οικολογικά κριτήρια, περιλαμβάνεται σε επίσημη εγκύκλιο του υπουργείου Περιβάλλοντος που εκδόθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2020 και φέρει την υπογραφή του γενικού γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων Κωνσταντίνου Αραβώση.

 

Η εγκύκλιος αυτή απευθύνεται στις υπηρεσίες που δέχονται τις αιτήσεις από πολίτες μετά τη φαστ τρακ αναμόρφωση των δασικών χαρτών που θέσπισε ο αποκληθείς ως «περιβαλλοντοκτόνος» νόμος 4685/2020 τον περασμένο Μάιο.

 

Ο νόμος εκείνος διέταξε να ξεκινήσει μια διαδικασία συλλογής αιτήσεων από χιλιάδες πολίτες οι οποίοι έσπευσαν μέσα στο καλοκαίρι να καταθέσουν δικαιολογητικά και δέχτηκε σκληρή κριτική από δασολόγους, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο και περιβαλλοντικές οργανώσεις που κατέθεσαν προσφυγές.

 

Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων

Το άδοξο τέλος του έργου των δασικών χαρτών

 

Με τις προσφυγές ζητούν την ακύρωση του όλου εγχειρήματος, καθώς κάνει δεκτά πολύ περισσότερα δικαιολογητικά και επιτρέπει να ληφθούν υπόψη για να αποδειχτεί ότι κάποια έκταση δεν είναι δάσος αλλά αγρός και μπορεί να οικοδομηθεί.

 

Η εγκύκλιος του υπουργείου Περιβάλλοντος που αποκαλύπτουμε σήμερα εκδόθηκε λίγο πριν από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτημάτων από πολίτες και ρυθμίζει θέματα όπως:

 

● Οικοδομικές άδειες, εκδοθείσες πριν από τις 11.6.1975.

 

● Εποικιστικές εκτάσεις που διατηρούν τον δασικό τους χαρακτήρα ή απώλεσαν τη δασική μορφή μετά τις 11.6.1975.

 

● Τρόπος χειρισμού εκτάσεων που δεν περιήλθαν οριστικά, κατά κυριότητα στους μπασταινουχικούς νομείς, αγρότες που έλαβαν προπολεμικά άδεια να καλλιεργήσουν δασικές εκτάσεις.

 

● Εκτάσεις που στα παραχωρητήρια χαρακτηρίζονται ως «δασοφυτεία», «μάνδρα», «στανότοπος», «δάσος», «γεοσότοπος».

 

Η εγκύκλιος αναφέρει ότι στις οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν πριν από τον Ιούνιο του 1975 περιλαμβάνονται και «οι εκδοθείσες από τους οικείους Σταθμούς Χωροφυλακής και Αστυνομικά Τμήματα». Αιτιολογεί αυτήν την οδηγία επικαλούμενη συγκεκριμένη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 3223/2012). Η επίκληση της συγκεκριμένης δικαστικής απόφασης συναντάται για πρώτη φορά σε έγγραφο του υπουργείου Περιβάλλοντος, όπως δείχνει μια αναζήτηση στη «Διαύγεια». Βάσει της ίδιας απόφασης, πάντως, έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση κτίσματα όπως κάποια της Ιεράς Μονής Καρέα στη θέση «Αγιος Γεώργιος - Μορτερό» στην Πεντέλη Αττικής.

 

Οπως αναφέρεται στην εγκύκλιο, η αναγκαία έκταση για την εφαρμογή της οικοδομικής άδειας «δεν επανεξετάζεται, θεωρουμένης αυτής ως μη δασικής και κατά συνέπεια μη υπαγομένης στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, αρκεί αυτή να μην έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί, ακόμα και εάν δεν έχει υλοποιηθεί».

 

Στην ίδια διαδικασία λαμβάνονται υπόψη παραχωρητήρια για εκτάσεις που χαρακτηρίζονταν ως δασοφυτεία ή μάνδρα με βάση τις υπεύθυνες δηλώσεις των κληρονομικών νομέων, που ισχύουν και δεν ανακαλούνται.

 

Με βάση τα παραπάνω θεωρείται δεδομένο ότι όσοι ζητούν τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων από δασικές θα μπορούν, εάν δεν το έχουν ήδη πράξει, να ψάξουν βαθιά στα σεντούκια για να ανακαλύψουν έγγραφα που μπορεί να θεμελιώνουν δικαίωμα χρήσης.

 

Υπενθυμίζεται ότι οι δασικοί χάρτες ύστερα από δεκαετίες προσπαθειών βρίσκονται αυτή τη στιγμή για δεύτερη φορά σε διαδικασία αναμόρφωσης. Η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) είχε ασκήσει σκληρή κριτική για την ψήφιση του περιβαλλοντοκτόνου νόμου, μιλώντας για εξέλιξη που «με δεδομένα τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια και τις τραγικές ελλείψεις σε δασικό επιστημονικό προσωπικό, σηματοδοτεί το άδοξο τέλος του έργου των δασικών χαρτών». Οταν ψηφίστηκε ο νόμος είχε ήδη κυρωθεί το 55% των δασικών χαρτών της χώρας, δηλαδή το 93% όσων είχαν αναρτηθεί, ενώ το υπόλοιπο 7% αφορούσε αντιρρήσεις που δεν είχαν εξεταστεί.

 

Με την απόφαση που ήρθε να εφαρμόσει τον νόμο 4685 και να ξεκινήσει τη διαδικασία από την αρχή, σύμφωνα με την ΠΕΔΔΥ, θεσπίστηκαν νέες εξαιρέσεις από τον δασικό χάρτη εκτάσεων που θεωρούνταν μέχρι σήμερα δασικές. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε τότε, «οι αντισυνταγματικές επιλογές της κυβέρνησης είναι παράλληλα και επικίνδυνες για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, διότι εισάγουν στο ισχύον πλαίσιο για τη σύνταξη των δασικών χαρτών πολλά πρόσθετα στοιχεία που δεν διαθέτουν ακρίβεια, εγκυρότητα, πληρότητα και, το κυριότερο, κινούνται εκτός των συνταγματικών προβλέψεων που ισχύουν σήμερα».

 

Μεταξύ άλλων, γίνονται δεκτές αποφάσεις νομαρχών, απλές βεβαιώσεις υπηρεσιών, πιστοποιητικά που εξέδιδαν υπηρεσίες όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ σε νομείς που ζητούσαν επιδότηση για καλλιέργειες. Σε όλα τα παραπάνω, ήρθαν να προστεθούν οι οικοδομικές άδειες της Ελληνικής Χωροφυλακής πριν από το 1975...