Κλείνουν τα κομμωτήρια για να ανοίξουν... τα σχολεία!

 

γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

 

Στις 11/1 ανοίγουν τα σχολεία, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο

To Σάββατο 2 Ιανουαρίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ανακοίνωσε ότι «από την Κυριακή 3 Ιανουαρίου και 6:00 το πρωί, μέχρι τις 6:00 το πρωί της Δευτέρας 11 Ιανουαρίου, μένουμε και πάλι σπίτι, καθώς αναστέλλεται η λειτουργία όλων των δραστηριοτήτων και υπηρεσιών που είχαν σταδιακά επιτραπεί πριν από τα Χριστούγεννα».

 

Όπως είπε, η εκ νέου επιβολή των αυστηρότερων μέτρων «αποτελεί προληπτική κίνηση που στόχο έχει την ασφαλή επιστροφή των μαθητών στα θρανία, έτσι ώστε, από 11 Ιανουαρίου, να ξαναχτυπήσει το κουδούνι σε όλα τα σχολεία της χώρας».

 

Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, αφενός ότι, στην τελευταία θυελλώδη συνεδρίαση της Επιτροπής των λοιμωξιολόγων, παρουσία της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως, υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με το χρόνο επανεκκίνησης δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων και αφετέρου ότι, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση, πριν από τις εξαγγελίες Πέτσα, την Δευτέρα 4 Ιανουαρίου θα παρθούν οι αποφάσεις για το άνοιγμα των σχολείων.

 

Παίζουν την κολοκυθιά με τις ημερομηνίες

Ανοίγουν, δεν ανοίγουν τα σχολεία, κάθε μέρα, η ίδια κουβέντα για την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας. Είναι φανερό ότι παίζουν την κολοκυθιά με τις ημερομηνίες επανέναρξης και την χρησιμοποίηση της γνώμης των «ειδικών» κατά το δοκούν.

 

Να θυμίσουμε ότι τα σχολεία έκλεισαν από το ΥΠΑΙΘ εδώ και δυο περίπου μήνες για να περιοριστεί η διασπορά του ιού, αν και μέχρι τότε η κ. Κεραμέως έκλεινε σε όλες τις πτώσεις στις δηλώσεις και τις συνεντεύξεις της ότι «στα σχολεία δεν κολλάει».

 

Εδώ και μέρες η συζήτηση για την επαναλειτουργία τους, με την ευγενική προσφορά των προθύμων πετσοταϊσμένων ΜΜΕ, περιορίζεται στις ημερομηνίες χωρίς να γίνεται καθόλου λόγος για τους όρους σχετικά με την ασφαλή από εδώ και πέρα επάνοδο μαθητών και εκπαιδευτικών στην τάξη.

 

Για όποιον δεν κατάλαβε, να πούμε ότι η κυβέρνηση, δια στόματος του εκπροσώπου της, ανακοίνωσε μέτρα, με στόχο το άνοιγμα των σχολείων που όμως κανένα δεν αφορά στα ίδια τα σχολεία!

 

Και για όποιον συνεχίζει να μην καταλαβαίνει, να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ όλο αυτό το διάστημα δεν έκανε τίποτα προκειμένου να ανοίξουν τα σχολεία, με όλα τα αναγκαία μέσα προστασίας, όπως ακριβώς δεν έκανε και κανενός είδους προετοιμασία και το διάστημα Μαΐου - Αυγούστου, μετά την εμπειρία από το πρώτο κλείσιμο των σχολείων (11 Μαρτίου έως 11 Μαΐου 2020).

 

Και όταν λέμε προετοιμασία, εννοούμε όσα σωστά επισημαίνουν, εδώ και αρκετό καιρό, όλοι οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά και εκείνοι οι λοιμωξιολόγοι που δεν προσαρμόζουν την επιστημονική τους άποψη στις επιλογές της κυβέρνησης.

 

Δηλαδή, αραίωση των μαθητών στις σχολικές τάξεις με προσλήψεις εκπαιδευτικών και εξασφάλιση αιθουσών, δωρεάν τεστ στους εκπαιδευτικούς και πρωτόκολλα ιχνηλάτησης και αντιμετώπισης τυχόν κρουσμάτων στα σχολεία τέτοια που να αντιμετωπίζεται άμεσα το όποιο πρόβλημα παρουσιαζόταν, προαιρετικός εμβολιασμός κατά προτεραιότητα των ευπαθών ομάδων εκπαιδευτικών, κλπ.

 

Με άλλα λόγια, τα σχολεία θα ανοίξουν - όταν ανοίξουν - χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα από τότε που έκλεισαν, και ενώ υπάρχει ήδη προβληματισμός και μεταξύ των επιστημόνων για ένα ενδεχόμενο τρίτο κύμα της πανδημίας!

 

Εργολάβοι αντιεκπαιδευτικών αλλαγών

Χωρίς να αλλάξει τίποτα; Για να είμαστε ακριβείς, δεν θα έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά στην ασφάλεια εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων και στην απρόσκοπτη ζωντανή εκπαιδευτική λειτουργία, θα έχουν αλλάξει όμως πολλά και δραματικά στη δημόσια εκπαίδευση, στο δικαίωμα μόρφωσης των μαθητών και στους όρους εργασίας των εκπαιδευτικών.

 

Γιατί είναι αλήθεια ότι το ΥΠΑΙΘ έδειξε καλά αντανακλαστικά για να εκμεταλλευτεί την πανδημία και τα μέτρα της υποχρεωτικής κοινωνικής αποστασιοποίησης και εργάστηκε ακούραστα, προωθώντας σειρά τοξικών νομοθετημάτων (αύξηση των μαθητών στο τμήμα, τηλεκπαίδευση, τηλεαξιολόγηση, τηλεβαθμοί, αναγνώριση επαγγελματικής ισοδυναμίας των πτυχίων Κολεγίων με τα πτυχία των Πανεπιστημίων, τράπεζα θεμάτων, αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα των Γυμνασίων και των Λυκείων και εξοστρακισμός μαθημάτων, θεσμοθέτηση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση όπου η ειδίκευση «κατεβαίνει» κι άλλο σε 15χρονα παιδιά που τελειώνουν το Γυμνάσιο, ενσωματώνοντάς τα μάλιστα σε ένα μοντέλο απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας, εξευτελιστικοί όροι πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών, υποβάθμιση και υπερσυγκέντρωση των δημόσιων ΙΕΚ, χαλάρωση κρατικής εποπτείας στα ιδιωτικά σχολεία και αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση κλπ), υλοποιώντας τον στρατηγικό του σχεδιασμό, ο οποίος έχει ως άξονες την υποβάθμιση και αυστηροποίηση του δημόσιου εκπαιδευτικού μας συστήματος, την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων στην εκπαίδευση και την ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων της αγοράς για υποαμοιβόμενο εργατικό δυναμικό χαμηλών προσόντων.

 

Το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων καταστρέφει μια ολόκληρη γενιά μαθητών

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ, σαν άλλες Μαρίες Αντουανέτες, μοιράζουν το «παντεσπάνι» της «τηλεκπαίδευσης» στα λαϊκά στρώ­ματα, παρουσιάζοντάς το μάλιστα σαν σπουδαίο εκσυγχρονιστικό μέτρο και καινοτομία. Αδιαφορούν πλήρως για τις δραματικές συνέπειες της πολύχρονης και υποχρεωτικής επιβολής της «τηλεκπαίδευσης», αλλά ακόμα και για τους ίδιους τους όρους με τους οποίους υποτίθεται ότι παρέχεται.

 

Αδιαφορούν για την τύχη της μόρφωσης των παιδιών, για τη γενικευμένη αγανάκτηση γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών που φέρνει η πολιτική των κλειστών σχολείων.

 

Τα σχολεία είναι ανάγκη να ανοίξουν τώρα. Όχι άνευ όρων, αλλά με προϋποθέσεις ασφάλειας για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Όλα τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος είναι σωστά και δίκαια. Η διεκδίκηση και η ικανοποίησή τους είναι υπόθεση πρώτα και κύρια των εκπαιδευτικών σωματείων, του κόσμου της εκπαίδευσης που αγωνιά βλέποντας τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς να καταβαραθρώνονται μέρα με τη μέρα εξ αιτίας της βάρβαρης πολιτικής της κυβέρνησης. Είναι κοινή υπόθεση και κοινή πάλη των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών.

 

Και στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι το μόνο εμβόλιο για την αντιεκπαιδευτική -στην ουσία αντιλαϊκή- πολιτική, είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη συσπείρωση δυνάμεων και η εξαπόλυση μαζικών αγώνων για την ανατροπή αυτής της σιδερένιας περικύκλωσης που στοχεύει να γυρίσει την εκπαίδευση και την κοινωνία δεκαετίες πίσω.