Κι αν ήταν... μαύροι;

 

γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

 

Η ευκολία με την οποία εισέβαλαν στο πιο ιερό κτίριο της αμερικανικής δημοκρατίας οι ακροδεξιοί διαδηλωτές, χωρίς κανένα ουσιαστικό εμπόδιο από την αστυνομία, είναι η πιο περίτρανη απόδειξη της άκρως προνομιακής αντιμετώπισης που έχουν οι λευκοί σε σχέση με τους μαύρους πολίτες, οι οποίοι, αν τολμούσαν να κάνουν το ίδιο, ίσως να έπεφταν όλοι νεκροί...

Την Τετάρτη συνέβησαν στις ΗΠΑ δύο εντελώς ξεχωριστά, αλλά άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους γεγονότα. Στη μια περίπτωση ο ακροδεξιός πρόεδρος Τραμπ, αφού επί δύο μήνες αρνιόταν κατηγορηματικά την καθαρή ήττα του στις εκλογές, και αφού εξάντλησε όλα τα θεσμικά και νομικά μέσα, διοργανώνει δημόσια συγκέντρωση στο κέντρο της Ουάσινγκτον και μαζί με μια μικρή δράκα έξαλλων συγγενών και συμβούλων του, κατευθύνει ένα ετερόκλητο πλήθος ψεκασμένων ψηφοφόρων, αρκετοί από τους οποίους ήταν εμφανώς οπλισμένοι, να επιτεθούν στο δεύτερο καλύτερα φρουρούμενο κτίριο της πρωτεύουσας, το Καπιτώλιο.

 

Οι αρχές, αν και ήξεραν τι θα συμβεί, αντί να τους κόψουν το δρόμο και να ορθώσουν μπροστά τους ένα τείχος από μεταλλικά και τσιμεντένια φράγματα, και πίσω του ένα δεύτερο τείχος από πάνοπλους αστυνομικούς και εθνοφρουρούς –σαν αυτό που έστησαν πριν μερικούς μήνες σε μια αντίστοιχου μεγέθους, αλλά απολύτως ειρηνική πορεία του κινήματος Black Lives Matter– τους άφησαν, μετά από ένα αρχικό «τζαρτζάρισμα» για τα μάτια του κόσμου, να μπουκάρουν ανενόχλητοι.

 

Και μόνο όταν έφτασαν τα ακροδεξιά «παρατράγουδα» του χειρότερου, ίσως, προέδρου στην αμερικανική Ιστορία, στην καρδιά του κτιρίου, την αίθουσα της Ολομέλειας, έβγαλαν οι αστυνομικοί τα πιστόλια και φώναξαν το... ιππικό για να τους βγάλει έξω.

 

Στη δεύτερη περίπτωση, σε μια μικρή πόλη του αγροτικού Ουισκόνσιν, την Κενόσα, ο κυβερνήτης της Πολιτείας κατέβασε... προληπτικά 500 πάνοπλους εθνοφρουρούς και «οχύρωσε» το κέντρο με οδοφράγματα. Γιατί; Διότι ο (λευκός) περιφερειακός εισαγγελέας της κομητείας, ο Μάικ Γκρέιβλεϊ, αθώωσε ουσιαστικά τον (λευκό) αστυνομικό Ρουστέν Σέσκι για τον βαρύτατο τραυματισμό του (μαύρου) Τζέικομπ Μπλέικ στην Κενόσα στις 23 του περασμένου Αυγούστου, που πυροδότησε αιματηρά επεισόδια και ενέτεινε το εμφυλιοπολεμικό κλίμα διχασμού σε ολόκληρη την Αμερική, τρεις μήνες μετά την εν ψυχρώ αστυνομική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ.

 

Οπως πιθανόν θα θυμάστε, ο Σέσκι πυροβόλησε πισώπλατα και σχεδόν εξ επαφής τον Μπλέικ επτά φορές, την ώρα που ο 29χρονος Αφροαμερικανός άνοιγε την πόρτα του αυτοκινήτου του και ενώ στο πίσω κάθισμα βρίσκονταν τα τρία ανήλικα παιδιά του, ηλικίας 3, 5 και 8 ετών...

 

Ο Μπλέικ ήταν άοπλος, αλλά επειδή μέσα στο αυτοκίνητο βρέθηκε στη συνέχεια ένα μαχαίρι, ο εισαγγελέας αποφάνθηκε πως ο πιστολέρο αστυνομικός –που όλως τυχαίως δεν έφερε την υποχρεωτική πλέον μίνι κάμερα– είχε «δικαίωμα στην αυτοάμυνα»! Ενώ το θύμα επέζησε μεν, αλλά έμεινε παράλυτος από τη μέση και κάτω.

 

Γιατι τα λέμε αυτά; Γιατί όπως όλοι ξέρουν, αλλά ελάχιστοι παραδέχονται, αν η εισβολή είχε γίνει από μαύρους ή από αριστερούς διαδηλωτες, ή –Θεός φυλάξει!– απεργούς εργάτες, όχι μόνο οι επιτιθέμενοι δεν θα έφταναν ούτε στον περίβολο, αλλά θα είχαμε και δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες νεκρούς από αστυνομικά πυρά. Μην ξεχνάμε πως ο ίδιος ο Τραμπ ανέπτυξε επί εβδομάδες ομοσπονδιακά στρατεύματα, σερίφηδες- rangers και τεθωρακισμένα τροχοφόρα σε αρκετές πολιτείες, για να καταπνίξει τις πρόσφατες φυλετικές ταραχές.

 

Τώρα, ο απολογισμός ήταν μία νεκρή πρώην στρατιωτικός, που ταξίδεψε από την άλλη μεριά της Αμερικής για να «πολεμήσει για τον πρόεδρό της», δολοφονημένη από σφαίρα αστυνομικού «σε αυτοάμυνα», τρεις ακόμη νεκροί από αδιευκρίνιστα «ιατρικά αίτια» (ένας σίγουρα από πτώση, ένας άλλος μάλλον από... ακούσια ηλεκτροπληξία με το ίδιο του το τέιζερ!), και μόλις 52 συλλήψεις, εκ των οποίων ούτε καν οι μισές δεν έγιναν στο χώρο του Καπιτολίου. Οσο για τον αρχηγό της αστυνομίας του Καπιτωλίου, Στίβεν Σουντ, δήλωσε ότι η αστυνομία του κοινοβουλίου διεξάγει «ενδελεχή έρευνα» για την επίθεση στο Καπιτώλιο, συμπεριλαμβανομένου «του σχεδιασμού, των πολιτικών και των διαδικασιών ασφαλείας»...

 

Η... κληρονομιά του

Ενα είναι το βέβαιο: Ο Τραμπ, στη δική του... ριάλιτι TV εκδοχή «πραξικοπήματος», μάζεψε ό,τι πιο «καμένο» διαθέτει η Αμερική και το εξαπέλυσε ενάντια στους... δικούς του, τον αντιπρόεδρο Πενς και τους γερουσιαστές του ίδιου του του κόμματος: αυτούς δηλαδή που, κατά τη γνώμη του, τον πρόδωσαν μπλοκάροντας το πραγματικό θεσμικό πραξικόπημα με τους εκλέκτορες, που φυσικά δεν είχε ποτέ τύχη!

 

Μάλιστα αρκετοί «πραξικοπηματίες», που ούτε σε πραξικόπημα των... Μόντι Πάιθονς δεν θα τους έπαιρναν για κομπάρσους, έβγαζαν και σέλφι με τους αστυνομικούς που τους κατηύθυναν προς την έξοδο του κτιρίου και τους άφηναν ελεύθερους, χωρίς καν να τους αγγίζουν!

 

Αλλά, διάβολε, ακόμη και ο ανεκδιήγητος Βενεζουελάνος «πρόεδρος» της πλάκας, ο Χουάν Γουαιδό, επιστράτευσε τουλάχιστον μερικούς ενόπλους στρατιωτικούς στο δικό του τραγικά κακοστημένο «golpe d’ estado» του 2018: ο Τραμπ πήγε να το κάνει με τον... «Σαμάνο Τζέικ», τον απίθανο τύπο με τα αρκουδοτόμαρα και τα κέρατα, με τους ρατσιστές Proud Boys, και με διάφορα αγράμματα απολειφάδια και UFO της Alt-Right και των συνωμοσιολόγων QAnon, στα μάτια των οποίων η Χίλαρι είναι επικεφαλής κυκλώματος παιδόφιλων κανίβαλων, ο Τζο Μπάιντεν είναι κινεζόφιλος μαρξιστής, και η Νάνσι Πελόζι η επανενσάρκωση της... Ρόζας Λούξεμπουργκ! Οπως λένε και στην Αμερική, «you can’t get good help these days».