Γράφει ο Δημήτρης Χρήστου
Το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια σημαντική κατάκτηση για τη δημιουργία της νέας, μεγάλης Αριστεράς. Από το ευρύ σώμα των 3.500 αντιπροσώπων εγκρίθηκαν η Πολιτική Διακήρυξη, οι Αποφάσεις και το Καταστατικό.
Ειδικά το τελευταίο, για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σημαντική κατάκτηση, καθώς μέχρι σήμερα αυτό το κόμμα, που έφτασε το 27%, δεν είχε καταστατικό! Όποιος ήθελε έμπαινε, όποιος ήθελε έβγαινε και κανείς δεν δεσμευόταν από τίποτα! Θα μου πείτε, τώρα όποιος δεν συμφωνεί με το καταστατικό θα το σεβαστεί; Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ, όπως λένε στις δημοσκοπήσεις. Ένα σημαντικό βήμα έγινε και μένει να αποδειχτεί αν όλοι είναι αποφασισμένοι να εργαστούν για τον κοινό σκοπό. Όπου κοινός σκοπός είναι η απελευθέρωση της χώρας και, με τη συμπαράσταση της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού, η έναρξη του τιτάνιου αγώνα για την αναδημιουργία του παραγωγικού δυναμικού της αγώνα αξιοποίησης και αύξησης του εθνικού πλούτου υλικού και πνευματικού, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της προκοπής.
ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ως σύνεδρος παρακολουθώντας σχεδόν όλες τις ομιλίες μελών και στελεχών; Κατάλαβα ότι αν όλοι δεν συνειδητοποιήσουμε σύντομα την κρισιμότητα των στιγμών και την τεράστια δύναμη όλων των απέναντι, το συνέδριο θα έχει αποτύχει. Είναι σαν η μικτή Πλατανιά, Εθνικού Γαζόρου και ΠΑΟ Ρουφ, να καλεί όλους τους φιλάθλους να γεμίσουν το Ολυμπιακό στάδιο, υποσχόμενη ότι θα νικήσει τη μικτή Μπαρτσελόνα, Μπάγερν και Μάντσεστερ! Χωρίς ενότητα και κυρίως σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες, ο ελληνικός λαός που ζητάει να ετοιμαστούμε για να τον σώσουμε, δεν θα μας εμπιστευτεί. Κατάλαβα επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών είναι μια ρεαλιστική ουτοπία, την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να διεκδικούμε με πάθος και πίστη.
ΚΑΤΑΛΑΒΑ πως ένα σημαντικό μέρος των συνέδρων έχει υπερπηδήσει τη σκληρή δοκιμασία για τη ζητούμενη στις κάλπες εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών και προβληματίζεται, αυτές τις ώρες, για τις πρώτες αποφάσεις της επαναστατικής σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Κατάλαβα, από απόψεις που αρνούνται κάθε πολιτική συνεργασία, αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αυτοδυναμία δεν είναι εύκολη και η συνεργασία με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανέφικτη και κυρίως ανεπαρκής, πως ουσιαστικά δεν θέλουν να αναλάβουν τις κυβερνητικές ευθύνες. Ο ελληνικός λαός όμως δεν μπορεί να περιμένει να ωριμάσουν οι επαναστατικές συνθήκες (όπως τις φαντάζεται ο καθένας) για την ανάληψη των κυβερνητικών ευθυνών. Εμείς ζητήσαμε από τον ελληνικό λαό να μας εμπιστευτεί τώρα, για να τον λυτρώσουμε από την απελπισία, και δεν έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε παράταση, αφήνοντας τους αντιπροσώπους της Μέρκελ (Σαμαρά και Βενιζέλο) να σκουπίζουν ανθρώπους!
ΚΑΤΑΛΑΒΑ πως -για την ώρα τουλάχιστον- από τον στόχο για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών, ο ΣΥΡΙΖΑ των 10 συνιστωσών έγινε ΣΥΡΙΖΑ δύο συνασπισμών. Είναι ωρίμανση και πρόοδος προς την αναγκαία ενότητα και κυρίως την αποτελεσματικότητα ενός κόμματος μπροστά σε τεράστιες ευθύνες και δυσκολίες; Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ. Περιμένω..., προσεύχομαι και ελπίζω.
ΕΛΠΙΖΩ πως οι πρώτες αντιδράσεις μετά τη λήξη της ψηφοφορίας για την ανάδειξη των οργάνων του ενιαίου κόμματος, όπως διάβασα στον ιστότοπο iskra του Αριστερού Ρεύματος, εξηγούνται από την ένταση των στιγμών. Με την υπογραφή Άρης Μπλάνας (!!!) στο κύριο άρθρο το βράδυ της Κυριακής σημειώνεται μεταξύ άλλων: Ο στόχος της πλειοψηφίας "...υπήρξε σαφέστατος και ήταν ο ασφυκτικός περιορισμός της δημοκρατίας στο κόμμα και η υποβάθμιση των ισχυρότατων ριζοσπαστικών, αριστερών αντιστάσεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει επερχόμενων πολιτικών εξελίξεων και ανακατατάξεων". Και επιπλέον "οι συνεδριακές αυτές εξελίξεις, σφόδρα αρνητικές εξαιτίας κάποιων κέντρων στην ηγεσία της πλειοψηφίας, διαμορφώνουν ένα νέο τοπίο στο ΣΥΡΙΖΑ". Αυτά για τον δημόσιο διάλογο. Ασφαλώς και η άλλη πλευρά, ειδικά σε οργανωτικά ζητήματα, έχει τεράστιες ευθύνες. Όλα όμως θα τα συζητήσω πρώτα στην οργάνωση που ανήκω ως απλό, απλούστατο μέλος. Μέχρι τότε, συνεχίζω να ελπίζω.
dchristou52@gmail.com