Μια ηθική νίκη που ζητά συνέχεια

Η σύλληψη των νεοναζιστών ηγετών της Χρυσής Αυγής με την κατηγορία της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση προκαλεί ανακούφιση σε κάθε δημοκράτη πολίτη. Πολλές γειτονές ανασαίνουν πιο ελεύθερα από το περασμένο Σάββατο, ανάμεσά τους η Αμφιάλη και το Πέραμα, ο Αγιος Παντελεήμονας και η Πλατεία Αττικής, θέατρα της πιο βάρβαρης τρομοκράτησης που έφτασε ώς τον φόνο.

H σύλληψη των ηγετών της ΧΑ, μαζί με την βίαιη παύση της ανοχής εκ μέρους των διωκτικών αρχών, έδειξε τη συμμορία εντελώς ανίσχυρη, χωρίς αντιδράσεις λόγων και έργων, χωρίς οργάνωση, χωρίς πολιτική. Και τους φυρερίσκους, σαν λυσσασμένους γραφικούς. Επιβεβαιώνονται έτσι όσοι υποστήριζαν ότι πολιτική τους είναι η βίαιη και εγκληματική συμπεριφορά, και ότι το θράσος τους αντλείτο από την ανοχή ή και τη συνεργασία κρατικών λειτουργών.

Μένει η προσδοκία για πλήρη εκρίζωση. Οχι των ιδεών ή των ροπών που εμφιλοχωρούν σε μέρος του πληθυσμού ― αυτές δεν εκτοπίζονται με τον ποινικό κολασμό, αλλά μόνο με πολιτικές πράξεις. Προσδοκάται η πλήρης δικαστική τεκμηρίωση της εγκληματικής δράσης των συλληφθέντων, η αποκάλυψη του αποκρουστικού προσώπου τους και των ταπεινών ελατηρίων, και ο εξ αυτών φρονηματισμός μέρους των ψηφοφόρων. Αν μη τι άλλο, να ενισχυθεί το πολλαπλώς τρωθέν αίσθημα δικαίου.

Μένουν επίσης οι προσδοκίες για τις πολιτικές χρήσεις της πρωτοφανούς αυτής επιχείρησης εξάρθρωσης της νεοναζιστικής συμμορίας. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν άλλαξε μόνο την πολιτική ατζέντα, άλλαξε στρατηγική πίστα· μετέθεσε τη συζήτηση από τα μέτρα λιτότητας και την ανεργία, δηλαδή από το κοινωνικό πεδίο, στο αμιγώς πολιτικό και θεσμικό πεδίο, επιταχύνοντας θεαματικά και εν πολλοίς αιφνιδιαστικά τις δράσεις του κρατικού μηχανισμού και της δικαστικής εξουσίας. Πυροδότησε ένα μείζον πολιτικό γεγονός, και το τακτικό πλεονέκτημα είναι δικό του προσώρας. Καμία αντιπολίτευση, εξωτερική ή εσωτερική, δεν διαφωνεί με την πάταξη των νεοναζί.

Μένει να δούμε πώς ο πρωθυπουργός θα κεφαλαιοποιήσει την παρούσα τακτική υπεροχή του, αφενός. Αφετέρου, και το κυριότερο, πώς θα μπορέσει να χειριστεί τις κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης, τα ερείπια που συνεχίζουν να σωρεύονται. Αν δηλαδή θα κατορθώσει να πείσει τους δανειστές, πρωτίστως τη Γερμανία, να χαλαρώσουν τη θηλιά ώστε η χώρα να πάρει μια πρώτη ανάσα ύστερα από πέντε χρόνια ύφεσης.

Η πάταξη των νεοναζιστών και η διαφαινόμενη κάθαρση των θυλάκων ανοχής εντός του κράτους προσφέρουν μια ηθική ικανοποίηση στους δημοκρατικούς πολίτες. Είναι μια νίκη. Παραμένει αμείωτη η ανάγκη για ανάσχεση της καταστροφής της οικονομίας και για ανακούφιση της κοινωνίας από την ακραία φτώχεια, την ανασφάλεια, τον φόβο του μέλλοντος. Η δημοκρατία θα εδραιώσει την υπεροχή της αν ξαναδώσει σε όλους τους πολίτες της εργασία, ασφάλεια, μέλλον, αν τους επιτρέψει να ονειρεύονται το μέλλον.

Βλέμμα