Αύριο τα... σπουδαία για τις αυξήσεις στα δημοτικά τέλη μέσω ΔΕΗ

Έληξε η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΕ, ενώ αύριο θα λάβει χώρα η συνεδρίαση με όλους τους Δημάρχους. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, τα συμπεράσματα αυτής αποτυπώνονται πλήρως από την ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος της Ένωσης Δήμων, Γιώργος Πατούλης, εκφράζοντας την αντίθεσή του για τις αυξήσεις στα δημοτικά τέλη. Την «τσουχτερή» πρακτική αυτή έχουν ακολουθήσει αρκετοί Δήμοι και απ' ό,τι φαίνεται θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Η αύξηση των δημοτικών τελών μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ λαμβάνει χώρα με πρόσχημα την οικονομική ασφυξία των ταμείων τους, τις πενιχρές κρατικές επιχορηγήσεις και την αδυναμία των δημοτών να πληρώσουν τα ήδη ισχύοντα. 

Την αρχή είχε κάνει ο Δήμος Σαλαμίνας που πρόσφατα εισήλθε σε καθεστώς πτώχευσης προς εξυγίανση, αφού τα αρνητικά οικονομικά δεδομένα δεν επέτρεπαν το κλείσιμο του προϋπολογισμού για το 2015. Ως εκ τούτου, θα λάβει δάνειο ύψους περίπου 15 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.

Ο εν λόγω Δήμος είχε επιβάλει αυξήσεις δημοτικών τελών ύψους 50%, με τη δήμαρχο Ισιδώρα Νάννου – Παπαθανασίου να σημειώνει στο koutipandoras.gr πως η αύξηση αυτή επήλθε λόγω ανοίγματος του Δήμου στις ανταποδοτικές υπηρεσίες. «Βέβαια, αυτή η διαφορά έκλεισε σε σημαντικό βαθμό» προσθέτει η ίδια.

Αυξήσεις έως και 10% επέβαλε ο Δήμος Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη μετά από επεισοδιακές συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, ενώ στο Δήμο Κορυδαλλού επιβλήθηκαν αυξήσεις τελών που φθάνουν το 9%.

Τον... ανήφορο πήραν τα δημοτικά τέλη και στο Δήμο Ελληνικού -Αργυρούπολης. Τα τέλη για κατοικίες αυξήθηκαν κατά 34% στον πρώην Δήμο Ελληνικού με το σκεπτικό της εξίσωσης με τα τέλη που ήδη ισχύουν στον πρώην Δήμο Αργυρούπολης. Η αύξηση για τα καταστήματα είναι 25% και αυτή επιβάλλεται και στις δύο περιοχές του εκ συνενώσεως δήμου. 

Παρατυπία

Όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος σε σχετικό ρεπορτάζ, οι δήμοι δεν έχουν το δικαίωμα να αυξήσουν τα δημοτικά τέλη για να αντιμετωπίσουν παλαιά χρέη ή γενικώς τα λειτουργικά τους έξοδα καθώς τα τέλη που επιβάλλονται μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα και αφορούν την κάλυψη των εξόδων που προκαλούν συγκεκριμένες λειτουργίες, όπως η καθαριότητα, ο ηλεκτροφωτισμός και η συντήρηση του Πρασίνου.

Έτσι για παράδειγμα, ο Δήμος Νίκαιας-Αγ. Ι. Ρέντη δεν επικαλείται στη σχετική απόφαση τα ελλείμματά του, αλλά «τη μεγάλη μείωση των εισπραττόμενων εσόδων από τα τέλη καθαριότητας από το 2011 και ύστερα», τις προβλεπόμενες απαλλαγές από τα τέλη καθαριότητας για δημόσια κτίρια και υποδομές και το μεγάλο αριθμό κλειστών επιχειρήσεων και οικιών που φυσικά δεν πληρώνουν ούτε τη ΔΕΗ, αν και είχαν προϋπολογιστεί τα σχετικά έσοδα.

Μέσα σε όλα αυτά έρχεται και το κράτος να καθυστερήσει τους πόρους προς τους Δήμους κάνοντας την κατάσταση ακόμη χειρότερη και ουσιαστικά επιβάλλοντας αυξήσεις τελών και σε δήμους που για λόγους πολιτικής προσπαθούν να τις αποφύγουν.

Αντίθετος ο Πατούλης

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, Γιώργος Πατούλης,εξέφρασε την αντίθεσή του με τις αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, θεωρώντας πως η συγκεκριμένη πρακτική επιβαρύνει άδικα και δυσανάλογα την κοινωνία, ενώ κάνει λόγο και για αμφίβολη νομιμότητα.

«Είμαι αντίθετος με την αύξηση των ανταποδοτικών τελών, ιδιαίτερα σε αυτή τη δύσκολη για όλους συγκυρία, ως τρόπο αντιμετώπισης του οικονομικού αδιεξόδου που βρίσκονται σήμερα ορισμένοι Δήμοι της χώρας μας. Η συγκεκριμένη επιλογή, πέραν του ότι επιβαρύνει άδικα και δυσανάλογα την κοινωνία, επιπλέον είναι κι αμφίβολης νομιμότητας, αφού η επιβολή ανταποδοτικών τελών αφορά την αποπληρωμή ανταποδοτικών υπηρεσιών, κι όχι την αποπληρωμή χρεών κι οφειλών» αναφέρει στην ανακοίνωσή του.

Και καταλήγει λέγοντας πως «είμαι λοιπόν ξεκάθαρα αντίθετος στην αύξηση των ανταποδοτικών τελών για να αποτραπεί η χρεοκοπία Δήμων. Γιατί ως λύση πέραν από κοινωνικά άδικη, πάσχει κι από άποψη νομιμότητας».

Πηγή

Ο μύθος της "επιστροφής στο χωράφι"

Της Ξανθής Γούναρη

Σε παραμύθι χωρίς δράκο εξελίσσεται η επιστροφή στο χωράφι, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι αριθμοί.

Παρ’ ότι το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει μία ολόκληρη γενιά, συνεχίζει να τροφοδοτεί την «επιχείρηση της ανακατεύθυνσης», η σωτηρία από το γάλα της γαϊδούρας, το ιπποφαές, τα γκότζι μπέρι, τα σαλιγκάρια, τα ρόδια, τα μύρτιλα και τα φλισκούνια φαίνεται ότι είναι ακόμη μακριά (αν έρθει ποτέ). Πόσο μάλλον όταν γίνεται χωρίς σχέδιο, όπως συνέβη πριν μερικές δεκαετίες, όταν ήταν της μόδας η ευημερία μέσω της αστυφιλίας.

Επί του πρακτέου φαίνεται πως τα αποτελέσματα εκείνης της περίφημης έρευνας της ΚΑΠΑ RESEARCH για λογαριασμό του Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το 2012, η οποία μάλιστα είχε παρουσιαστεί σε πανηγυρικό κλίμα από τον τότε υπουργό Κώστα Σκανδαλίδη, ήταν εντελώς εκτός πραγματικότητας. Υπενθυμίζουμε ότι τότε το 22% των κατοίκων Αθήνας και Θεσσαλονίκης (μιλάμε για ένα εκατομμύριο κόσμο) θα έβλεπαν θετικά το ενδεχόμενο να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Αν δούμε τη διαχρονική εξέλιξη της απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα, διαπιστώνουμε πως το «γύρισμα» που καταγράφηκε μεταξύ 2009 και 2010 σε ότι αφορά τον απόλυτο αριθμό των απασχολούμενων στον αγροτικό χώρο δεν είχε συνέχεια. Όχι ότι δεν μπήκαν στο επάγγελμα νέοι αγρότες. Μπήκαν, αλλά δεν είναι τόσοι πολλοί και εντέλει το αποτέλεσμα είναι αρνητικό.

Συγκεκριμένα, από το 2008 έως το 2010 -στην αρχή της κρίσης- σημειώθηκε αύξηση της απασχόλησης στον αγροτικό χώρο με δημιουργία 33.000 θέσεων εργασίας, ενώ το διάστημα 2005-2008 είχε προηγηθεί μία πτώση της τάξεως των 37.000 θέσεων εργασίας. Κατά το χρονικό διάστημα 2010 – 2012 σημειώθηκαν νέες απώλειες 58.000 θέσεων εργασίας, ενώ μία ανεπαίσθητη αύξηση της τάξης των 8.400 απασχολούμενων εμφάνισε ο συνολικός αριθμός των αγροτών στα τέλη του 2013 σε σχέση με το 2012. Περαιτέρω μείωση καταγράφηκε το 2014 έναντι του 2013.

Ας σημειωθεί ότι από τους 1.083.000 απασχολούμενους στον τομέα της γεωργίας το 1981, το 1998 είχαν απομείνει 724.000, ενώ 10 χρόνια αργότερα (2008) μειώθηκαν ακόμη περισσότερο στους 520.000. 

Μάλιστα, η απασχόληση στο γεωργικό τομέα μειώθηκε παρ’ όλο που η ποσοστιαία συμμετοχή του επί του συνόλου της απασχόλησης εμφανίζεται αυξημένη κατά τη διάρκεια της κρίσης (+2,21% την περίοδο β’ εξάμηνο 2008 – β’ εξάμηνο 2015).

Το γεγονός ότι αυξήθηκαν τα μερίδια της απασχόλησης του πρωτογενούς τομέα δεν σημαίνει ότι αυξήθηκαν και τα αντίστοιχα απόλυτα μεγέθη, δηλαδή ο αριθμός των απασχολουμένων. Τουναντίον, η απασχόληση μειώθηκε. Ωστόσο, ο ρυθμός πτώσης ήταν μικρότερος από τον αντίστοιχο του συνόλου της απασχόλησης και ως εκ τούτου τα μερίδιά του αυξήθηκαν.

Το χειρότερο είναι πάντως ότι ο αριθμός των νέων αγροτών εξακολουθεί να είναι καθηλωμένος μεταξύ 5% και 6%. Το έτος 2013 ποσοστό 5,2% των αγροτών ήταν ηλικίας κάτω των 35 ετών, το 14,7% ήταν από 35 μέχρι 44, το 23,9% ήταν από 45 μέχρι 54, το 24,9% ήταν από 55 μέχρι 64 και το 31,3% ήταν άνω των 65.

Πηγή: Ελληνική Στατιστική Αρχή

Έχουμε πρόβλημα...

Του Γιάννη Παντελάκη

Η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα στην κοινωνία φτάνει το 18,4% και της ΝΔ στο 14,9%. Αυτό δείχνει δημοσκόπηση της Kapa Research που δημοσιεύτηκε στο "Βήμα της Κυριακής".

Προφανώς αν είχαμε εκλογές σήμερα, τα ποσοστά αυτά θα ήταν αρκετά υψηλότερα. Δεν είναι ωστόσο σίγουρο πως θα έφταναν εκείνα του περασμένου Σεπτεμβρίου (35,46% και 28,10% αντίστοιχα).

Ακόμα και αν τα έφταναν, στις εκλογές εκείνες σημειώθηκε τεράστια αποχή (44,1% ), η μεγαλύτερη σε βουλευτικές εκλογές. Παρατηρώντας τα αντίστοιχα ποσοστά από το 2000 έως σήμερα, θα διαπιστώσουμε όχι απλά ότι η αποχή έχει αυξηθεί, αλλά έχει σχεδόν διπλασιαστεί. (2000-25,13%, 2004-23,5%, 2007-25,9%, 2009-29,1%, 2012-34,9% και 37,5%, 2015-Ιανουάριος 36,4%).

Οι αριθμοί και τα ποσοστά δείχνουν πως στις ημέρες των μνημονίων η αποχή έχει εκτοξευθεί. Σήμερα κάτι λιγότερο από τους μισούς ψηφοφόρους επιλέγουν να μην πηγαίνουν στις κάλπες. Το σύνολο των πολιτικών κομμάτων (που δεν είναι λίγα), δεν είναι ελκυστικά σαν επιλογή. Τα κόμματα εξουσίας (που άλλοτε έπαιρναν ποσοστά της τάξεως του 45% και 47%, σήμερα συγκεντρώνουν το 35% και θεωρούνται θριαμβευτές των εκλογών. Τα μικρότερα κόμματα καταφέρνουν να μπουν στην Βουλή με ποσοστά από 3% έως 6% ή κάτι παραπάνω.

Η προαναφερόμενη δημοσκόπηση δείχνει πως τα κόμματα που βρίσκονται στην Βουλή σήμερα παίρνουν ποσοστά από 2,1% έως 5,6%. Κανένα από αυτά δηλαδή δεν έχει βελτιώσει τις εκλογικές του επιδόσεις, το αντίθετο.

Όλα αυτά δείχνουν ότι στην χώρα, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα πολιτικής εκπροσώπησης. Το οποίο γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, αν σκεφτούμε πως πολλοί πολίτες που επιλέγουν ένα από τα υπάρχοντα κόμματα, το κάνουν όχι με θετική ψήφο, αλλά ως "το μικρότερο κακό".

Οι παλιοί σχηματισμοί είτε έχουν συντριβεί, είτε έχουν μειώσει δραματικά την επιρροή τους, οι καινούργιοι δεν καταφέρνουν να γίνουν ελκυστικοί. Για το πρόβλημα της εκπροσώπησης, δεν μιλάμε πολύ. Και ποιοι να το κάνουν άραγε; Τα ίδια τα κόμματα, δεν φημίζονται για την παράδοσή τους στην αυτοκριτική, τα ΜΜΕ που θα είχαν την δυνατότητα να το αναδείξουν ουσιαστικά, σε μεγάλο μέρος λειτουργούν ως παρακολουθήματα κομμάτων και πάσης φύσεως εξουσιών. Και τα δυο μαζί, δεν θα πουν δυσάρεστα πράγματα στους πολίτες αφού τους βλέπουν ως πελάτες.

Στην χώρα, δεν υπάρχει καμία παραγωγή πολιτικής, δεν διακινούνται ιδέες εξόδου από το συνολικό τέλμα, το μόνο που συμβαίνει είναι μια ανακύκλωση της πολύμορφης μιζέριας μας. Είναι ενδεικτικό, πως στα χρόνια του μνημονίου (που είναι πια πολλά), δεν έχει γίνει καμία σοβαρή και ουσιαστική συζήτηση για τις αιτίες που προκάλεσαν την κρίση. Σπασμωδικά μόνο αναφέρονται κάποιες αιτίες, αλλά και αυτό ξεχνιέται από τα γεγονότα της καθημερινότητας που είναι πιεστικά.

Επίσης ενδεικτικό είναι, πως δεν έχει παρουσιαστεί κανένα συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Η παρουσίαση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου για την χώρα, όταν μάλιστα είναι αποδεκτό απ’ όλους ότι το προηγούμενο χρεοκόπησε.

Το μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού ανακυκλώνει ιδέες και πρακτικές του παρελθόντος, το μεγάλο μέρος της κοινωνίας προσπαθεί να επιβιώσει χωρίς να διαθέτει δυνάμεις και χρόνο για να ωθήσει τα πράγματα σε μια νέα κατεύθυνση, ενώ γίνεται φανερή η γύμνια μας ακόμα και σ' εκείνο που αποκαλούσαμε πνευματικός κόσμος.

Όταν αυτό συμβαίνει στη χώρα, δεν θα πρέπει να μας προκαλεί τίποτα εντύπωση. Ούτε ο τρόπος που ένας πολιτικός λέει συνειδητά και εμφανώς ψέματα και αυτό θεωρείται σαν κάτι που συμβαίνει, ούτε ο ανορθολογικός τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει ένα μέρος της κοινωνίας την κρίση και τα αίτια της.

Η χώρα έχει ένα συνολικό πρόβλημα, το οποίο δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά προτιμάει να μην μιλάει γι αυτό. Σαν να προσπαθούμε να το κρύψουμε κάτω από το χαλί...

Έκθεση - ΣΟΚ του ΟΟΣΑ για τον μέσο Έλληνα

Άκρως ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που απορρέουν από την τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ για την Υγεία!

 

 Με βάση την τελευταία, οι Έλληνες έχουν προσδόκιμο επιβίωσης 81,4 έτη (84 στις γυναίκες και 78,7 στους άνδρες), δηλαδή περίπου δύο έτη λιγότερα κατά μέσο όρο από τους πρώτους Ιάπωνες (83,4) και τους δεύτερους Ισπανούς (83,2).

Πολύ τσιγάρο-Λίγο αλκοόλ.

Βάσει της έκθεσης «Health at a Glance» 2015 που δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή», οι Έλληνες διατηρούν τα πρωτεία στο κάπνισμα, με το 39% του πληθυσμού να καπνίζει συστηματικά. Πρωταθλήτριες είναι και οι Ελληνίδες που -με ποσοστό 35%- καπνίζουν περισσότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες γυναίκες κατοίκους των χωρών του ΟΟΣΑ!

Κατά μέσο όρο στις χώρες-μέλη καπνίζουν δύο στους δέκα κατοίκους, και 19 χώρες εκ των 34 έχουν χαμηλότερα του 20% ποσοστά καπνιστών, ενώ στις χαμηλότερες θέσεις είναι η Σουηδία, η Βραζιλία και η Ισλανδία (ποσοστά καπνιστών κάτω του 13%).

Μπορεί να καπνίζουμε πολύ, αλλά πίνουμε με μέτρο, αφού η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες με μέτρια - κάτω του μέσου όρου του ΟΟΣΑ κατανάλωση αλκοόλ. Ο μέσος Έλληνας πίνει 7,5 λίτρα αλκοόλ κατ’ έτος έναντι 8,9 που είναι ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ. Οι Λιθουανοί έχουν πάνω από 14 λίτρα ετήσια κατανάλωση ανά ενήλικα.

Ανησυχητική «πρωτιά» στην παχυσαρκία.

Αρνητική πρωτιά κατέχει η χώρα μας και στην παιδική παχυσαρκία, αφού το 44% των αγοριών και το 38% των κοριτσιών στην Ελλάδα έχουν υπερβάλλον σωματικό βάρος, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 25% και 22% αντίστοιχα. Έπεται το Ηνωμένο Βασίλειο (2η θέση με το 36% των παιδιών να είναι υπέρβαρα και παχύσαρκα) και οι ΗΠΑ, η Νέα Ζηλανδία και η Ιταλία. Στον αντίποδα είναι η Ινδονησία (μόλις 11% των αγοριών και 8% των κοριτσιών είναι υπέρβαρα), η Πολωνία και η Ισλανδία.

Ο «εφιάλτης» των εγκεφαλικών επεισοδίων και των τροχαίων.

Προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 3η δυσμενέστερη θέση όσον αφορά τη θνητότητα από αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, με 106 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους. Ο μέσος όρος στις 34 χώρες του ΟΟΣΑ είναι 66 θάνατοι ανά 100.000 κατοίκους και σε δεινότερη θέση από τη χώρα μας είναι μόνο η Σλοβακία και η Ουγγαρία (137 και 118 θάνατοι ανά 100.000 κατοίκους αντίστοιχα). Σε καλύτερες θέσεις είναι η Ελβετία (37), ο Καναδάς και η Γαλλία (38).

Σαφώς καλύτερη είναι η εικόνα για τα πολύ πιο συχνά αλλά καλύτερα αντιμετωπίσιμα εμφράγματα. Σύμφωνα με την έκθεση, στην Ελλάδα καταγράφονται 83 θάνατοι από έμφραγμα ανά 100.000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 117 θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμού.

Ο «εφιάλτης» των τροχαίων δυστυχημάτων στην Ελλάδα καταγράφεται και στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, αφού κατατάσσεται στην πέμπτη θέση με τους περισσότερους θανάτους από τροχαία: 10 θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμού -κυρίως ανδρών- και με το 1/3 εξ αυτών να αφορά μοτοσικλετιστές. Ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι επτά θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμού, ενώ οι πιο ασφαλείς δρόμοι φαίνεται ότι είναι στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία και τη Δανία (3 θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμού).

Φώφη Γεννηματά: Ο Τσίπρας άρχισε να μου κουνά το δάχτυλο με θράσος – Τι του απάντησα

Αγριο... ροκ είχε η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών το Σάββατο, όπως αποκαλύπτεται κάθε ώρα που περνάει.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, μιλώντας στο Mega αποκάλυψε ότι υπήρχε όξυνση της συζήτησης που οδήγησαν το θερμόμετρο στα ύψη.

«Ο Πρωθυπουργός, άρχισε να μου κουνάει το δάχτυλο λέγοντάς μου πόσες περικοπές κάνατε στις συντάξεις» είπε με έμφαση. Η ίδια του απάντησε, όπως είπε, πως «όντως κάναμε περικοπές αλλά τότε υπήρχαν τεράστια ελλείμματα. Τώρα φτάσατε στο σημείο αυτό, έχοντας εξανεμίσει το πλεόνασμα που είχει επιτευχθεί».

Οπως παραδέχθηκε η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης «οξύνθηκαν τα πνεύματα και η συζήτηση. Αλλά χρειάζεται πολύ μεγάλο θράσος να κουνάς το δάχτυλο όταν έχεις φτάσει σ' αυτή την κατάσταση και μάλιστα έχει επιλέξει να την αντιμετωπίσεις μόνος σου».

Η Φώφη Γεννηματά διεμήνυσε επίσης ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει μείωση συντάξεων και πως αν θέλει η κυβέρνηση μπορεί να το αξιοποιήσει στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, λέγοντάς τους πως «πιέζεται από την αντιπολίτευση».

Τέλος, αναφερόμενη στο τι θα πράξει το ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την συμμετοχή στην κυβέρνηση, απάντησε ως εξής: «Αν δε μπορεί να κυβερνήσει, να μας το πει ότι δεν έχει τη δεδηλωμένη. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση».

Πηγή 

Θα κατάσχεται ό,τι δεν δηλώνεται - Όλο το σχέδιο για καταθέσεις, πίνακες, ρολόγια, κοσμήματα

Καταθέσεις, πίνακες, ρολόγια και κοσμήματα μεγάλης αξίας, ακίνητα και κινητά περιουσιακά στοιχεία, ακόμη και άλογα ιππασίας θα πρέπει να δηλώνουν οι φορολογούμενοι στο νέο ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο, που έρχεται με νομοσχέδιο μέσα στον Δεκέμβριο στη Βουλή προς ψήφιση. 

Στην περίπτωση που οι πολίτες αποκρύψουν στοιχεία και εντοπιστούν, η περιουσία τους θα δεσμεύεται υπέρ του Δημοσίου. Επιπλέον, εάν μετά τον έλεγχο διαπιστώνεται ότι έχει αποκτηθεί με εισοδήματα που δεν δικαιολογούνται, θα κατάσχεται η μη δηλωθείσα περιουσία ή θα επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο, το οποίο θα είναι ακόμη και ίσης αξίας με το περιουσιακό στοιχείο που δεν δηλώθηκε. 

Το σχέδιο νόμου που έχει επεξεργαστεί το υπουργείο Οικονομικών, προβλέπει ότι οι φορολογούμενοι θα πρέπει να υποβάλουν ηλεκτρονική φόρμα με όλα τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν σε Ελλάδα και εξωτερικό. Από το 2017 το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο θα υποβάλλεται παράλληλα με τις φορολογικές δηλώσεις. 

Υπέρ του Δημοσίου θα δεσμεύονται τα περιουσιακά στοιχεία, που δεν δηλώνονται. «Αν όμως δεν δηλωθούν, δεσμεύονται από το κράτος και θα υποστούν την ανάλογη φορολογική επιβάρυνση» προειδοποίησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Τρύφων Αλεξιάδης στον ΑΝΤ1.

Το περιουσιολόγιο θα περιέχει τα περιουσιακά στοιχεία των νομικών και φυσικών προσώπων και θα είναι ατομικό, που σημαίνει ότι όπως υποβάλλονται από όλους οι φορολογικές δηλώσεις, έτσι θα υποβάλλεται μια φορά τον χρόνο πιθανόν μαζί με τις φορολογικές δηλώσεις το ατομικό ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο.

Τι πρέπει να δηλώνεται στο ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο

Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να δηλώνουν στο νέο ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο ακίνητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αυτοκίνητα, δίκυκλα, αεροσκάφη, μετοχές, καταθέσεις σε τράπεζες του εσωτερικού και εξωτερικού, σκάφη αναψυχής, αμοιβαία κεφάλαια, εταιρικά μερίδια, κινητά μεγάλης αξίας, όπως έργα τέχνης, κοσμήματα, συλλογές σπανίων αντικειμένων, ακόμη και άλογα. 

Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος έχει μεταβολές περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα που έχουν δηλωθεί, τα μη δηλωθέντα στοιχεία θα κατάσχονται ή θα επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο, το οποίο θα είναι ακόμη και ίσης αξίας με το περιουσιακό στοιχεία που δεν δηλώθηκε.

Ωστόσο, ο μισθός δεν θα μπαίνει στο περιουσιολόγιο. «Θα πρέπει να δηλωθούν τα χρήματα που βρίσκονται εκτός τραπεζών, ωστόσο δεν θα φορολογηθούν», είπε ο κ. Αλεξιάδης. 

Στο στόχαστρο θα μπουν και όσα δηλώθηκαν αναδρομικά, προκειμένου να διαπιστωθεί πώς αποκτήθηκε η περιουσία και αν δικαιολογείται, προχωρώντας σε κυρώσεις και κατασχέσεις.

Απορούν τα ξένα ΜΜΕ με τα tweets του Τσίπρα εναντίον Νταβούτογλου

Εκπληξη προκάλεσε ο «πόλεμος» του Αλέξη Τσίπρα εναντίον του Τούρκου ομολόγου του Αχμέντ Νταβούτογλου, μέσω tweets, αλλά ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι τα έσβησε.

Τα διεθνή ΜΜΕ στέκονται μάλιστα σε δύο σημεία: Πρώτον, στο γεγονός πως ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε το Twitter για να «επιτεθεί» με αυτόν τον τρόπο στην Άγκυρα και, δεύτερον, ότι προτίμησε να διαγράψει τα επίμαχα tweets μόλις κατάλαβε πως τα πράγματα... σοβάρεψαν!

«Ο Ελληνας πρωθυπουργός προχώρησε σε λογομαχία μέσω Twitter με τον Τούρκο ομόλογό του, σε μια κίνηση που υπονόμευσε τις προσπάθειες της ΕΕ να επανεκκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία», σημειώνει το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg και συνεχίζει: «Η λογομαχία απείλησε να υποβαθμίσει τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής».

«Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την ασυνήθιστη κίνηση να χρησιμοποιήσει τα κοινωνικά δίκτυα για να ασκήσει κριτική στον Αχμέτ Νταβούτογλου για τις ενέργειες της αεροπορίας της Τουρκίας, πριν σβήσει τα tweets του», σχολιάζει η αγγλική εφημερίδα The Guardian.

Ο αρθρογράφος επιμένει σε δύο σημεία: Πως το συμβάν θεωρείται «πάρα πολύ ασυνήθιστο» και πως ο Έλληνας πρωθυπουργός έσβησε μόνο από τον αγγλόφωνο λογαριασμό του τα επίμαχα tweets. Στέκεται επίσης στο γεγονός πως ο Τσίπρας δεν διευκρίνισε εάν τα όσα μετέφερε στο Twitter του ειπώθηκαν μέσα στη σύνοδο ή εάν γράφτηκαν ειδικά για τα social media. «Πολύ γρήγορα άναψε φωτιά στο Twitter, καθώς πολλοί χρήστες καταδίκασαν τον Αλέξη Τσίπρα για τη διεξαγωγή ενός τέτοιου διαλόγου, με κάποιους πάντως να τον υποστηρίζουν», σημειώνει ο Guardian.

Στο θέμα αναφέρεται και το BBC, που γράφει χαρακτηριστικά: «Ο Αλέξης Τσίπρας επιτέθηκε στον Τούρκο ομόλογό του μέσω Twitter, προκαλώντας την επίπληξή του ως απάντηση». Το δημοσίευμα φιλοξενεί και απόψεις χρηστών του κοινωνικού δικτύου, που μεταξύ άλλων γράφουν: «Ο Τσίπρας κάνει επίδειξη των διπλωματικών του ικανοτήτων», «Οι αποψινές ανοησίες του Τσίπρα επισημαίνουν απλώς τον ερασιτεχνισμό του στη διπλωματία και την έλλειψη κατεύθυνσης στην εξωτερική πολιτική. Δεν υπάρχει σχέδιο», ενώ πολλοί κάνουν λόγο για «επικοινωνιακή καταστροφή».

Δημοσιογράφοι διεθνών ΜΜΕ κατακεραύνωσαν μέσω του Twitter τους τις κινήσεις του πρωθυπουργού, με τον Ντάνι Κεμπ του Γαλλικού Πρακτορείου να γράφει για «απίστευτη σειρά tweets από τον Έλληνα πρωθυπουργό», αλλά και τον Μάθιου βον Ροχ του Spiegel, που εξεπλάγη όταν τα tweets σβήστηκαν!

«Περίεργο. Τα tweets διεγράφησαν», σημειώνει ο δημοσιογράφος του Spiegel. Στο θέμα αναφέρονται μέσα ενημέρωσης και πέραν του Ατλαντικού, όπως το δίκτυο CBC, αλλά και ρωσικά μίντια, που αν και «επαινούν» τον Τσίπρα για την «επίθεση» στην Άγκυρα, σημειώνουν με έκπληξη και απορία πως για «αδιευκρίνιστους λόγους μέχρι στιγμής» οι επίμαχες αναρτήσεις διεγράφησαν.

Πηγή 

Ξαφνική παραίτηση του επικεφαλής του ΣΔΟΕ -Η αντιπαράθεση με το ΥΠΟΙΚ

Την παραίτηση του από την θέση του επικεφαλής του ΣΔΟΕ υπέβαλλε στον πρωθυπουργό ο Παναγιώτης Δανής με επιστολής του, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την αντίθεση του στη μεταφορά ελεγκτικών αρμοδιοτήτων του ΣΔΟΕ στη γ.γ Δημοσίων Εσόδων.

Η επιστολή-παραίτησης εστάλη την Παρασκευή και αποτυπώνει τη ρήξη του κ. Δανή με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, όσον αφορά τη λειτουργία του Σώματος.

Κύκλοι εφοριακών αντιδρούν για τη μεταφορά αρμοδιοτήτων του ΣΔΟΕ στην γ.γ Δημοσίων Εσόδων και κάνουν λόγο για διάλυση της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος.

Η κυβέρνηση πλέον πέρα από την αναζήτηση του αντικαταστάτη της Κατερίνας Σαββαΐδου, ψάχνει να βρει και τον νέο επικεφαλής του ΣΔΟΕ.

Ο Παναγιώτης Δανής είχε αναλάβει τα ηνία του ΣΔΟΕ κατά την πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είχε τη φήμη του «αδέκαστου και σκληρού» εφοριακού και από τις θέσεις που είχε επιβάλλει πρόστιμα δισεκατομμυρίων σε επιχειρήσεις.

Πηγή 

Κρύβουν πίσω από τους πρόσφυγες συμφωνία Μέρκελ-Ερντογάν για Συρία

Ρισκάρει σύγκρουση με Ομπάμα, πάει σε πάγωμα σχέσεων με Πούτιν και ανοίγει επικίνδυνα κεφάλαια

Σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα νερά εισέρχεται η Ευρώπη με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για το προσφυγικό καθώς ανοίγει έναν σημαντικό δίαυλο με την Τουρκία τη στιγμή που ΗΠΑ και Ρωσία την αποκλείουν με κάθε τρόπο από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Στην πραγματικότητα η απόφαση της ΕΕ και η στάση που θα αναγκαστεί, σε αυτό το πλαίσιο, να τηρήσει η Αθήνα, δημιουργούν τετελεσμένα, στηρίζοντας την κυβέρνηση Ερντογάν και αφήνοντας χώρο για την επανεξέταση της πρότασης για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας εντός της συριακής μεθορίου. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν από ευρωπαϊκής πλευράς είναι προφανές ότι δεν συνάδουν με το επίπεδο των δεσμεύσεων και τη ρητορική της Άγκυρας, καθιστώντας σαφές ότι μεγάλο μέρος της συμφωνίας είτε παραμένει κρυφό είτε ανολοκλήρωτο.

Το μείζον ζήτημα των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία δεν εστιάζεται ούτε στην επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, οι οποίες μπορούν να παγώσουν, ούτε στη χρηματοδότησή της, αλλά στην επιλογή σχεδίου που θα προωθήσει η ΕΕ για την αντιμετώπιση της κρίσης στη Συρία, της ISIS και τον τρόπο που θα πολιτευθεί  στην περιοχή.

Τριγμοί στον γαλλογερμανικό άξονα

Αν η Ευρώπη επέλεξε να παίξει το χαρτί της Άγκυρας στην περιοχή της Συρίας, την ίδια στιγμή που ο Φρανσουά Ολάντ σχηματίζει κοινό μέτωπο με τον Βλάντιμιρ Πούτιν κατά της ISIS, τότε είτε η ΕΕ βρίσκεται μπροστά σε μεγάλη κρίση, είτε έχει αποφασίσει να δυναμητίσει πλήρως τις σχέσεις με τη Μόσχα.

Με δεδομένο ότι η στήριξη των ΗΠΑ προς την Άγκυρα έμεινε σε λεκτικό και θεωρητικό επίπεδο και δεν εξειδικεύτηκε με ανακοίνωση του ΝΑΤΟ και με τον Πούτιν να αρνείται επανειλημμένως να συναντήσει τον Ταγίπ Ερντογάν, είναι ξεκάθαρο ότι ΗΠΑ και Ρωσία δεν επιθυμούν να αναδείξουν την Τουρκία σε ρυθμιστή στην περιοχή.

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στο Παρίσι όμως αποκαλύπτουν ότι η ΕΕ υιοθετεί ή βρίσκεται στην πορεία υιοθέτησης άλλης πολύ πιο κοντόφθαλμης και μάλλον επικίνδυνης πολιτικής.

Και κόντρα με τον Ομπάμα

Η στάση αυτή που στηρίχθηκε κυρίως από την Άνγκελα Μέρκελ και τους δορυφόρους της, φαίνεται ότι διαφοροποιείται από τη στρατηγική του Φρανσουά Ολάντ, τοποθετώντας την ΕΕ απέναντι από τις ΗΠΑ. Η στρατηγική αυτή δικαιολογείται μόνο από τον ανοιχτό πόλεμο ΗΠΑ-Γερμανίας που έχει ξεσπάσει με αφορμή τις υποθέσεις της VW, της Deutsche Bank και της Siemens που αποκάλυψαν οι αμερικανικές αρχές.

Στη Σύνοδο Κορυφής η ΕΕ προενέκρινε ένα πακέτο που περιλαμβάνει διαδικασίες fast track για την έκδοση Visa, σε Τούρκους πολίτες, 3 δισ. σε χρηματοδότηση και πολιτικά οφέλη. Σαν αντάλλαγμα η Άγκυρα δεσμεύτηκε να ανακόψει τις προσφυγικές ροές προς την Ελλάδα και τη Βουλγαρία, παραδεχόμενη εμμέσως πλην σαφώς ότι μπορούσε και δεν το έπραττε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιτάχυνση των διαδικασιών Visa έχει διακοπεί μετά από veto που άσκησε η κυπριακή κυβέρνηση, θέτοντας ως προαπαιτούμενο την πλήρη αναγνώριση της Κύπρου από την Άγκυρα.

Σε αυτή τη φάση, ακόμα και γαλλικά think tanks επισημαίνουν ότι η απελευθέρωση της διαδικασίας έκδοσης Visa, που είναι το επόμενο βήμα από την επιτάχυνση που συμφωνήθηκε τώρα στη Σύνοδο Κορυφής, κάτι που ορίζουν ως αυτοκτονικό για οποιαδήποτε γαλλική κυβέρνηση.

Ο Νταβούτογλου “θύμισε” τους βομβαρδισμούς

Οι Ευρωπαίοι φαίνεται ότι κατ επιλογή αγνόησαν το μείζον θέμα του προσδιορισμού του οδικού χάρτη για τη μετάβαση στη Συρία, κάτι που έθιξε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, για το ύψος των μεταναστευτικών ροών που μπορεί να ανασχέσει η Τουρκία.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το πώς μπορεί να δεσμευθεί για τη μείωση των μεταναστευτικών ροών σε πραγματικούς αριθμούς, ο κ. Νταβούτογλου απάντησε πως δεν μπορεί να δεσμευθεί, γιατί αν δεν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί «από το Συριακό καθεστώς και τους συμμάχους του» όπως και επίσης το Ισλαμικό Κράτος, «κανείς δεν μπορεί να δεσμευθεί».

Αν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου επέλεξε να εστιάσει τον Ασάντ, τους συμμάχους του και τον ISIS, εν τούτοις στο ίδιο πρόβλημα μερίδιο έχουν τόσο η Γαλλία όσο και οι ΗΠΑ που δρουν στην περιοχή και έχουν αναλαβει την ευθύνη της αποπομπής του Άσαντ και την απονεύρωσης του Ισλαμικού Κράτους.

Αφήνοντας όμως καίρια ζητήματα αναπάντητα και δεχόμενοι τις κενές περιεχομένου δεσμεύσεις της Τουρκίας οι Ευρωπαίοι φαίνεται ότι επιτρέπουν είτε στοχεύουν σε κάτι άλλο είτε ασκούν μυστική διπλωματία σε ιδιαίτερα κρίσιμες στιγμές.

Πηγή

Η κυβέρνηση δοκιμάζει τις αντοχές της: Προϋπολογισμός, 2ο πακέτο μέτρων, ασφαλιστικό

Επί ποδός, ενόψει των επόμενων προγραμματισμένων μνημονιακών δεσμεύσεων, βρίσκεται η κυβέρνηση και άλλος ένας ιδιαίτερα "καυτός" μήνας ξεκινά για το Μέγαρο Μαξίμου.

Το περιβάλλον του πρωθυπουργού, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να επιτευχθεί κλίμα συναίνεσης στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, σημειώνει πως "πάνω στην εμμονή τους και στην ιδεοληψία τους να αποτύχουμε, δεν συναινούν στα αυτονόητα". Εξηγούν δε, ότι ο διάλογος με τους φορείς για το ασφαλιστικό, ενόψει της ψήφισής του -πιθανότατα πριν τα Χριστούγεννα-, θα προχωρήσει κανονικά. Η επίσημη γραμμή, άλλωστε, είναι ότι "θα τα περάσουμε μόνοι μας".

Η κινητικότητα, πάντως, στο κυβερνητικό "στρατόπεδο" είναι έντονη καθώς μελετούν με πολύ μεγάλη προσοχή τα επόμενα βήματά τους. 

Με ορίζοντα μάλιστα την ψήφιση το Σάββατο του προυπολογισμού, και προς το τέλος του Δεκεμβρίου τη δεύτερη δέσμη των προαπαιτουμένων και πολύ περισσότερο του ασφαλιστικού, έχουν κατά νου ότι η κυβέρνηση πρέπει πάση θυσία να βγει "αλώβητη". Διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον κίνδυνο να χάσει τη δεδηλωμένη.

Κίνδυνος... αποδυνάμωσης - Συνεδριάζει η ΚΟ

Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, πάντως, ετοιμάζονται για έναν ακόμα γύρο... δοκιμασιών, που μόνο χαρά δεν τους προκαλεί.

Για το λόγο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να δώσει δυναμικό "παρών" στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η οποία έχει προγραμματιστεί για αύριο στη 1.30 το μεσημέρι και θα ξεκινήσει με την ομιλία του.

 

Η "ατζέντα" της συνεδρίασης, η οποία γίνεται στον απόηχο της πρόσφατης ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ (που πραγματοποιήθηκε πριν μία μόλις εβδομάδα απόντος του πρωθυπουργού), είναι ανοιχτή. Έτσι, θα δοθεί η δυνατότητα στους περισσότερους να τοποθετηθούν για... όλα.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση, ενόψει και των κρίσιμων ψηφοφοριών, στόχος της ηγεσίας είναι να αποσταλεί μήνυμα προς τους βουλευτές πως, στην περίπτωση που ορισμένοι καταψηφίσουν, θα έχουν και την ευθύνη για τα όσα... δυσάρεστα θα ακολουθήσουν. Με το σκεπτικό, ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο πρωθυπουργός θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να συζητήσει σενάρια κυβερνητικής συνεργασίας.

Ο Τσίπρας «βγαίνει μπροστά» επικοινωνιακά

Τέλος, από την περασμένη εβδομάδα, κυβερνητικές πηγές, μιλώντας στο iefimerida.gr, προϊδέαζαν πως ο πρωθυπουργός "είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να εξηγήσει τον οδικό χάρτη της κυβέρνησης", αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι το Μαξίμου ετοιμάζει επικοινωνιακή αντεπίθεση με πρωταγωνιστή τον ίδιο.

Στην κατεύθυνση αυτή, δεν αποκλείεται να παραχωρήσει ακόμα και τηλεοπτική συνέντευξη δίνοντας -εφ'όλης της ύλης- απαντήσεις και αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τους επόμενους στόχους του.

Πηγή 

Συντάξεις: Μειώσεις έως και 20% -Πόσο θα περικοπούν ανά ταμείο

Εκρηκτικό κλίμα τόσο στο πολιτικό σκηνικό όσο και στην κοινωνία προκαλεί το βαρύ πακέτο του Ασφαλιστικού που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση με τους εταίρους της χώρας. 

Στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών το θέμα του Ασφαλιστικού ήταν ένα από αυτά που αποτέλεσαν αιτία καβγά, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να εξασφαλίσει τη συνέναιση των υπολοίπων μέσω της δημιουργίας διακομματικών επιτροπών, ενώ στο κοινωνικό πεδίο ήδη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προκήρυξαν απεργία για τις 3 του μήνα. 

Με τα σχέδια των ισοδυνάμων να βρίσκονται στον αέρα, η κυβέρνηση προωθεί την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, ωστόσο, αν όλα τα ισοδύναμα απορριφθούν αναγκαστικά θα βγάλει από το συρτάρι το σχέδιο για  περικοπή των καταβαλλόμενων συντάξεων μέσω του επανυπολογισμού τους με έναν ενιαίο συντελεστή.

Το ενδεχόμενο αυτό, ο επανυπολογισμός δηλαδή των συντάξεων, θα φέρει  μειώσεις έως 20% στις κύριες συντάξεις, ενώ το πακέτο θα περιλαμβάνει και μειώσεις 6%-7% , 8% στα εφάπαξ και κατάργηση του ΕΚΑΣ για 80.000 δικαιούχους.

Η επεξεργασία των μαθηματικών μοντέλων που θα χρησιμοποιήσει το υπουργείο Εργασίας για τον επανυπολογισμό των συντάξεων δείχνει ότι προκύπτουν μικρές μειώσεις στις συντάξεις του ΙΚΑ και μεγαλύτερες στις συντάξεις των πρώην ειδικών ταμείων, ενώ μεγάλη θα είναι η περικοπή για τους συνταξιούχους του ΤΕΒΕ που λαμβάνουν σήμερα έξτρα μπόνους ύψους 220 ευρώ.

Αναλυτικότερα, οι συντάξεις του Δημοσίου αναμένεται να μειωθούν κατά μέσο όρο από 5% έως και 7%, οι συντάξεις του ΙΚΑ έως 3%, οι συντάξεις του ΤΕΒΕ έως  15% ενώ σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες η μείωση των συντάξεων θα φτάσει και το 20%.

Από τον επανυπολογισμό  σύμφωνα με πληροφορίες ,προκύπτουν  μικρές αυξήσεις στις κύριες συντάξεις γιατρών, δικηγόρων και μηχανικών.

Πηγή 

Αναζητούν οικουμενική συνενοχή για την δραχμή!

Τα πράγματα είναι απλά: Τα νούμερα δεν βγαίνουν, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και αναζητούν συνενόχους για να οδηγήσουν την χώρα στην δραχμή! Είναι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουν να κυβερνούν χωρίς να χρειαστεί να αλλάξουν το παραμικρό! Μόνο με περιβάλλον δραχμής μπορούν να προσλαμβάνουν στο δημόσιο και να μοιράζουν σε συντάξεις λεφτά που δεν υπάρχουν!

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος είχε βγάλει νωρίς – νωρίς την ετυμηγορία: Για το ασφαλιστικό ευθύνεται το PSI. Την ίδια γραμμή ακολούθησε μία ημέρα μετά και ο κ. Τσίπρας, για να έρθει να συμπληρώσει την εικόνα ο κ. υπουργός της Εθνικής Αμύνης, ο οποίος «απείλησε» με εξεταστική για το PSI. Η παγίδα είχε στηθεί! Η πρόσκληση κορυφής προς τους υπόλοιπους αρχηγούς έγινε με αντικειμενικό σκοπό να εξαναγκαστούν να ακολουθήσουν την πορεία που φαίνεται να έχουν χαράξει οι συνεταίροι της εξουσίας. Ποια είναι αυτή η πορεία; Είναι κάτι περισσότερο από φανερό!

Το να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι για το ασφαλιστικό και το χρέος φταίνε οι πολιτικές του γιγαντισμού του κράτους, των ρουσφετολογικών παροχών και των αθρόων προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, είναι σαν να ζούμε στον μεσαίωνα και να προσπαθούμε να πείσουμε τους μουλάδες ότι η γη είναι στρογγυλή. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι μάλλον μάταιο να αναφέρουμε και πάλι ότι από το PSI τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 13,5 δισεκατομμύρια ευρώ κι ότι στα πέντε τελευταία χρόνια έχουν επιχορηγηθεί από το ελληνικό δημόσιο με περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια ευρώ. Βρείτε το λάθος!

Και για να μην ξεχνιόμαστε, ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της πολιτικής που μας οδήγησε στην χρεοκοπία ήταν και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Ο οποίος όχι μόνο δεν έχει μετανιώσει για ό,τι έχει συμβεί, όχι μόνο δεν έχει ζητήσει μία συγνώμη για το γεγονός ότι στην δική του περίοδο δεν υπήρχε καρέκλα για να καθίσουν οι νεοπροσλαμβανόμενοι στο δημόσιο,  αλλά ζητάει σήμερα νέα αύξηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων!

Οι άνθρωποι αυτοί κυβερνούν την Ελλάδα τα τελευταία σαράντα χρόνια με διάφορα προσωπεία. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, μην σας ξεγελάνε οι ταμπέλες. Ο κ. Παυλόπουλος έχει κυβερνήσει αυτή την χώρα. Ο κ. Καμμένος έχει κυβερνήσει αυτή την χώρα. Η αριστερά δεν κυβερνά για πρώτη φορά. Το ΠΑΣΟΚ που συγκυβερνά σήμερα με τον κ. Τσίπρα βρίσκεται στην εξουσία από το 1981!

Έχουν κυβερνήσει την χώρα μοιράζοντας τα λάφυρα της εξουσίας στους κομματικούς τους στρατούς. Κατέλαβαν το κράτος και το διέλυσαν λειτουργώντας σαν δύναμη κατοχής. Θέλουν να συνεχίσουν να ασκούν την εξουσία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Δεν έχουν το θάρρος να πουν την αλήθεια. Προσπαθούν να βρουν συνενόχους και γι αυτό συγκάλεσαν την συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Επικαλούνται τον εθνικό διάλογο εκείνοι που τον έχουν τορπιλίσει άπειρες φορές στο παρελθόν. Αν είχαν συναινέσει από το 2011 η χώρα θα είχε φύγει εδώ και καιρό από τα μνημόνια. Αλλά δεν το έκαναν τότε.

Ούτε και τώρα όμως το κάνουν! Δεν μιλούν για ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αναζητούν συμψηφισμούς για τα όσα δραματικά έχουν συμβεί στην Οικονομία από τον περασμένο Ιανουάριο. Προσπαθούν να δημιουργήσουν αναχώματα στην προβλεπόμενη αναζήτηση ευθυνών για την καταστροφική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ανακαλύπτουν φαντάσματα για να φορτώσουν τις δικές τους αμαρτίες στην πλάτη τρίτων.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πολιτικό. Αν δεν μπορούν να κυβερνήσουν, ας πάει η χώρα σε εκλογές. Να μην αναζητούν την διαφυγή μέσω μιας Οικουμενικής κυβέρνησης. Τα δεκανίκια που διαπραγματεύονται στο παρασκήνιο έχουν κοντά ποδάρια.

Αν θέλουν να δώσουν λύση, ξέρουν τον τρόπο! Να ξεκινήσουν έναν ειλικρινή και όχι προσχηματικό διάλογο για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας. Για όλα τα θέματα! Δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό. Και να συμμετέχουν σε αυτόν τον διάλογο όλοι οι κοινωνικοί φορείς. Εκεί, ναι! Έχει λόγο ο κ. Παυλόπουλος. Μπορεί να είναι ο εγγυητής της διαδικασίας. Αλλά το να εκφέρει γνώμη για το ποιος φταίει για τα ασφαλιστικά ταμεία, να ανατρέπει κάθε έννοια λογικής με την τοποθέτησή του και στην συνέχεια να παίρνει πάσα από την δική του τοποθέτηση  ο κ. Καμμένος και να ζητάει τα … ρέστα απειλώντας με εξεταστική, πάει πολύ! Χάνουν κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Όλοι μαζί!

Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν θέλουν να δώσουν λύση. Τον επόμενο «Τσολάκογλου» ψάχνουν για να του φορτώσουν τις ευθύνες για τις συμφωνίες που έχουν οι ίδιοι συνάψει. Ψάχνουν εκείνον που θα χρεωθεί την έξοδο μας από το ευρώ. Για να μπορούν αυτοί στην συνέχεια να κόβουν νόμισμα και να μοιράζουν άχρηστα χαρτάκια στους ιθαγενείς…

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@liberal.gr

Αν ο Γιαννίτσης έλυνε το Ασφαλιστικό

γράφει ο Ανδρέας Ζαμπούκας

Ο Τάσος Γιαννίτσης -μιλώντας σε εκδήλωση της Κίνησης των 58, τον Δεκέμβριο του 2013- είχε πει επί λέξει τα εξής: «Στο Ασφαλιστικό δεν με στήριξαν ούτε οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο η συνδικαλιστική πλευρά», εξήγησε, «δεν υπήρξε ένα κόμμα να τις υποστηρίξει, μια κοινωνική δύναμη, ούτε καν τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, ούτε καν υπουργοί, με εξαίρεση τον πρωθυπουργό (Κώστα Σημίτη) και κάποιους υπουργούς ή πολιτικά στελέχη μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, όχι των δύο. Για φανταστείτε, λοιπόν, να θέλει κάποιος υπουργός -θα έλεγα ξιπασμένος, φαντασμένος, πώς το είχε πει ο Σκανδαλίδης, καλαμοκαβαλάρης- να θέλει να επιβάλει κάτι απέναντι σε μια κοινωνία που ουρλιάζει...».

Ειδικά η τελευταία φράση είναι χαρακτηριστική της σκληρής πραγματικότητα που επικρατεί, όταν η κοινωνία δεν είναι ώριμη να αποδεχτεί το χρήσιμο και το αληθινό. Όταν δηλαδή το σύστημα και τα υποσυστήματά του ενεργοποιούν τα δίκτυα να αντισταθούν σε κάθε προσπάθεια προσαρμογής των θεσμών και των αποφάσεων στον ρεαλισμό.

Αν, λοιπόν, είχε εφαρμοστεί το ασφαλιστικό του Γιαννίτση, αν είχαν εφαρμοστεί οι ιδιωτικοποιήσεις του Μητσοτάκη, αν είχε αρθεί το άρθρο 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια του Γ. Παπανδρέου, αν είχε εφαρμοστεί ο νόμος της Διαμαντοπούλου… Αν, αν, αν! Αυτή η κοινωνία μοιάζει να έχει φυλακιστεί μέσα σε υποθετικούς λόγους και να προσπαθεί συνεχώς να αποδράσει από ορθάνοιχτες πόρτες.

Οι προτάσεις Γιαννίτση ήταν μια ρεαλιστική και συμβιβαστική λύση, χωρίς χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό. Έλυνε το πρόβλημα για, περίπου, 20 χρόνια. Αυτή η προοπτική ήταν μάλλον και το βασικότερο μειονέκτημά της. Γιατί στη σύγχρονη νεοελληνική ηθική μας απαγορεύουμε να υπάρχει απόφαση που να λύνει προβλήματα πέρα από έναν χρόνο. Θεωρούμε ίσως ότι η ζωή είναι τόσο μικρή που είναι κρίμα να επενδύουμε συνεχώς στη ματαιότητά της...

Από τότε ως τώρα, πάρθηκαν διάφορες βραχυπρόθεσμες αποφάσεις, πάντα ενταγμένες στην κρατική χρηματοδότηση. Λύθηκε μήπως το Ασφαλιστικό; Αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα μέσα από τη χρηματοδότηση του ΙΚΑ με 1% του ΑΕΠ σύμφωνα με τη ρύθμιση του 2002; Η ΓΣΕΕ από τότε, τόνισε ότι απαιτείται ποσό υπερδιπλάσιο (2%-2,4% του ΑΕΠ) για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος. Περάσαμε στη μεγάλη αρπαγή των πόρων μιας σειράς Ταμείων, με μοχλό ειδικά κρατικά χαρτιά (τα γνωστά δομημένα ομόλογα) και τώρα φτάσαμε στο απόλυτο αδιέξοδο.

Το Ασφαλιστικό είχε πάντα μια επικίνδυνη ιδιότητα: Όσο καθυστερούσε η μεταρρύθμιση τόσο μεγάλωνε η απόσταση από τη λύση του. Σήμερα, πλέον, έχουμε βρεθεί στην κωμικοτραγική θέση να διαχειρίζεται το ζήτημα μια ομάδα λαϊκιστών και να εκλιπαρεί τη συναίνεση από τους εναπομείναντες λογικούς. Μόνο που τώρα πια είναι πολύ αργά. Για να αποδειχθεί, για άλλη μια φορά, πως η νομοτέλεια είναι αμείλικτη με τους δειλούς και τους καιροσκόπους. Όχι μόνο με αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις αλλά και με αυτούς που, εξαιτίας των συμπλεγμάτων τους, αρνούνται επιδεικτικά το μέλλον των παιδιών τους και συμμετέχουν, εντελώς ανεύθυνα, στην καταστροφή τους.

Χάσαμε την απλή αναλογική... STOP

Για τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών που ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ξέραμε πολλά. Ξέραμε για παράδειγμα ότι κανείς δεν ήθελε να δώσει στον Πρωθυπουργό στήριξη για να περάσει το ασφαλιστικό. Από το πόσο πολύ ήθελε ο ίδιος να βρει αυτή τη στήριξη συμπεράναμε επίσης το πόσο θα μας αρέσει όταν θα το ακούσουμε. Κάτι είχε ακουστεί και για συνταγματική αναθεώρηση αλλά δεν είχαμε καταλάβει ότι στο δρόμο θα χάναμε οριστικά και την απλή αναλογική...

του Κώστα Εφήμερου

Στις συνεντεύξεις που έδωσαν πριν τις εκλογές τόσο τα κορυφαία στελέχη όσο και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός οι δημοσιογράφοι δεν απέφυγαν να ρωτήσουν περί της απλής αναλογικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει επί δεκαετίες την εφαρμογή της και μάλιστα το 2010 κατέθεσε στα πλαίσια της αντιπολιτευτικής του στρατηγικής και νομοσχέδιο για την εφαρμογή της. Η απάντηση όλων των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι η απλή αναλογική είναι ένα πάγιο αίτημα της αριστεράς και ότι ως πρώτη κυβέρνηση που εκπροσωπεί το χώρο θα ήταν «από τα πρώτα πράγματα που θα κάνει».

Όμως κάτι δεν δούλεψε στην συγκεκριμένη περίπτωση γιατί το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά το πέρας της συνάντηση γράφει: «Και ως προς τον εκλογικό νόμο, αναγνωρίσθηκε η ανάγκη αλλαγής του, από αυτή την Βουλή, επί το αναλογικότερον, δίχως όμως να θίγεται η ουσία της από το Σύνταγμα επιβαλλόμενης κυβερνητικής σταθερότητας.»

Δηλαδή όχι μόνο δεν θα δούμε απλή αναλογική στον αιώνα τον άπαντα αλλά σύμφωνα με τον συνταγματολόγο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τούτο δεν είναι καν συμβατό με το Σύνταγμά μας. Σου λέει η ουσία του Συντάγματος (που προφανώς τεκμαίρεται μέσω απόσταξης) είναι η επιβαλλόμενη κυβερνητική σταθερότητα. Αυτό το επιβαλλόμενη σαν να το έχουμε καταλάβει τα τελευταία χρόνια.

Για να μην τα πολυλογούμε το Σύνταγμα δεν το νοιάζει τόσο αν είναι αντιπροσωπευτική η κυβέρνηση. Αν φτάνουν για παράδειγμα 2,1 εκατομμύρια ψηφοφόροι σε ένα εκλογικό σώμα 9,8 εκατομμυρίων. Σημασία έχει η σταθερότητα.

Με αυτή τη λογική λοιπόν, εφόσον το απόλυτο ζητούμενο του Συντάγματος είναι η κυβερνητική σταθερότητα, εύκολα εξάγεται και το συμπέρασμα ότι η αλλαγή επί το αναλογικότερον θα γίνει αναλογικότερα προς τη σταθερότητα. Ίσως, για παράδειγμα, με την αύξηση του εκλογικού σκαλοπατιού. Μια άλλη πολύ καλή ιδέα είναι να ψηφίζουν μόνο όσοι έχουν ψηφίσει έστω μια φορά στη ζωή τους στο παρελθόν ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή και αυτό δεν θα άλλαζε ουσιαστικά τίποτα ίσως να περάσουμε κατευθείαν στην αλλαγή του πολιτεύματος επί το βασιλικότερον, μην πάει στράφι και η προσπάθεια του ΔΟΛ με τον Κοκό.

Oι «κόκκινες γραμμές» ξανάρχονται. Αλίμονό μας…

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για συναινετική αντιμετώπιση -έστω, ορισμένων πλευρών της κρίσης- χάθηκε το 2010. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, πέρα από τα δικά της λάθη, βρήκε μπροστά της τον τοίχο του αντιμνημονιακού μετώπου, στο οποίο πρωταγωνιστούσε τότε και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.

Η δεύτερη ευκαιρία χάθηκε το 2012, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έπεσε πάνω στον τοίχο του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει νόημα πλέον να υπενθυμίζει κανείς τι έλεγε ο Aλέξης Τσίπρας στην παραμικρή απόπειρα εκείνης της κυβέρνησης να εξασφαλίσει έστω «στοιχειώδη συνεννόηση», όπως αυτήν που ζητάει σήμερα ο ίδιος. Τον Δεκέμβριο του 2014, με τη στάση του στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, τα τίναξε όλα στον αέρα. Γνωρίζουμε όλοι τι ακολούθησε.

Η σημερινή είναι η τρίτη ευκαιρία που θα χαθεί, αν υποθέσουμε ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει κάποια συνεννόηση. Ο τρόπος που μεθόδευσε τη χτεσινή σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο μάλλον το αντίθετο αποδεικνύει. Οχι μόνο γιατί ήξερε ότι το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν είναι σε θέση να εμφανιστεί συναινετικό, αφού βρίσκεται σε εσωτερική περιδίνηση. Αλλά, κυρίως, διότι οι δηλώσεις του μετά τη σύσκεψη φανερώνουν ότι άλλη στόχευση έχει.

Ο κ. Τσίπρας επιδίωκε να εμφανίσει τους άλλους αρχηγούς ότι τάσσονται στο πλευρό της κυβέρνησης, τώρα που έφτασε η ώρα του Ασφαλιστικού. Και όταν είδε ότι αυτό δεν ήταν δυνατό, τους κατάγγειλε ότι υπονομεύουν την «εθνική κόκκινη γραμμή», που είναι «μια μεταρρύθμιση που θα διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού συστήματος χωρίς περαιτέρω μειώσεις συντάξεων».

Μα, αν η κυβέρνησή του είναι σε θέση να πετύχει αυτό το θαύμα, τι τη θέλει τη συμφωνία των άλλων κομμάτων; Αν ο υπουργός του Γιώργος Κατρούγκαλος μπορεί να φτιάξει «βιώσιμο» Ασφαλιστικό χωρίς περικοπές, γιατί ο Τσίπρας να μοιραστεί τη δόξα με τον Πλακιωτάκη, τη Γεννηματά και τον Θεοδωράκη; Η δική τους υποστήριξη είναι άχρηστη. Ας τα κάνει μόνος του και μετά ας τους τρίψει στη μούρη την επιτυχία του.

Ασφαλώς δεν πρόκειται περί αυτού. Ο κ. Τσίπρας πιπιλίζει την καραμέλα της «συναίνεσης» και επανέρχεται στη ρητορεία των «κόκκινων γραμμών» για τρεις προφανείς λόγους:

1. Αν αποτύχει να αποσπάσει τη «συναίνεση» (απέτυχε ήδη), θα καταγγείλει τους άλλους, που δεν του την έδωσαν, ως «υπονομευτές». Το έκανε ήδη.

2. Ετσι, προσπαθεί να «μαντρώσει» όσους βουλευτές του δικού του κόμματος φοβάται ότι μπορεί να λακίσουν μπροστά στο βάρος όσων θα κληθούν να ψηφίσουν. Είναι σαν να τους λέει «η αντιπολίτευση μας υπονομεύει, προσέξτε τι θα κάνετε».

3. Αν αναγκαστεί να σπάσει πάλι τις «κόκκινες γραμμές» υπό την πίεση των δανειστών (δεν υπάρχουν τέτοιες γραμμές πια, αλλά τις επαναφέρει προπαγανδιστικά ο ίδιος), θα το αποδώσει στην «υπονόμευση» της αντιπολίτευσης, που δεν συντάχθηκε με την «εθνική» γραμμή, δηλαδή τη δική του.

Κι επειδή όλες οι «κόκκινες γραμμές» που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ σβήστηκαν από το καλοκαίρι και δώθε, η επίκλησή τους από τον κ. Τσίπρα μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί.

Ερχεται «σκληρή διαπραγμάτευση», που θα καταλήξει σε ένα υπερήφανο «ναι σε όλα». Τι άλλο μπορεί να κάνει με τόσους «υπονομευτές» που συνάντησε στο Προεδρικό Μέγαρο;

Πάντως, αν χρειαστεί, υπάρχει κι ο Βασίλης Λεβέντης να βάλει ένα χεράκι. Μια αθώα στιχομυθία, σε κάποιο διάλειμμα για χαλάρωση, μπορεί να δείχνει τι πέτυχε ο κ. Τσίπρας στη χθεσινή σύσκεψη στο Προεδρικό. «Σε βλέπω να κυβερνάς σε λίγο και με τον Λεβέντη», του είπε ένας αρχηγός, μεταξύ σοβαρού και αστείου. «Γιατί όχι;», απάντησε ο κ. Τσίπρας γελώντας.

Τα αστεία και τα γέλια δείχνουν καμιά φορά και τα σοβαρά...

Ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό: «5 Σπασμένες Κάμερες»

Το 1947, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η 29η Νοεμβρίου ανακηρύσσεται σε Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό, με σκοπό να αναδείξει διεθνώς το παλαιστινιακό ζήτημα. Τιμώντας την συγκεκριμένη ημέρα, στην Κινηματογραφική Στήλη του Tvxs.gr επιλέξαμε να ξαναθυμηθούμε ένα σπουδαίο και διαχρονικό ντοκιμαντέρ: «Πέντε Σπασμένες Κάμερες» (Five Broken Cameras - 2011), σε σκηνοθεσία του Γκάι Νταβίντι και του Εμάντ Μπουρνάτ.

Η επιλογή της 29ης Νοεμβρίου ως η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό δεν είναι τυχαία. Την ημερομηνία αυτή του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Εβραϊκού» κι ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η οποία θα υπέκειτο σε ειδικό καθεστώς.

Η απόφαση ελήφθη με 33 θετικές ψήφους (Η.Π.Α., Σοβιετική Ένωση, Γαλλία κ.ά.), έναντι 13 αρνητικών (Αραβικές χώρες, Ελλάδα, Τουρκία). Δέκα χώρες απείχαν από την ψηφοφορία (Μεγάλη Βρετανία κ.ά.) και μία απουσίαζε. Οι Ισραηλίτες αποδέχθηκαν την απόφαση του ΟΗΕ, ενώ οι Παλαιστίνιοι την απέρριψαν.

Στις 29 Νοεμβρίου 2012 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή, μία πολιτική, διπλωματική, αλλά και συμβολική νίκη, που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα. Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες (μεταξύ τους και η Ελλάδα), 9 ψήφισαν κατά και 41 χώρες απείχαν. Για περισσότερες πληροφορίες: International Day of Solidarity with the Palestinian People.

Στο ντοκιμαντέρ «Πέντε Σπασμένες Κάμερες» - το οποίο είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το 2012 στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - ο Παλαιστίνιος αγρότης Εμάντ Μπουρνάτ έχει πέντε βιντεοκάμερες και κάθε μια τους αφηγείται ένα κομμάτι της ιστορίας ενός χωριού που αντιστέκεται στην κατασταλτική πολιτική του Ισραήλ.

Ο Εμάντ ζει στο Μπιλ’ίν, ένα χωριό δυτικά της Ραμάλας στη Δυτική Όχθη. Με την πρώτη κάμερα καταγράφει πώς οι μπουλντόζες των Ισραηλινών ήρθαν και ξερίζωσαν τις ελιές το 2005. Από το Μπιλίν περνάει και το τείχος Ισραήλ - Γάζας, που διαχωρίζει τους προωθούμενους ισραηλινούς οικισμούς από τους Παλαιστίνιους.

Τις πρώτες μέρες της αντίστασης ενάντια στους Ισραηλινούς εποίκους και τους μόνιμα παρόντες Ισραηλινούς στρατιώτες, γεννιέται ο τέταρτος γιος του Εμάντ, ο Tζιμπρίλ. Το πλάνα εναλλάσσονται ανάμεσα στο αγοράκι που μεγαλώνει, στις πολλές ειρηνικές πράξεις διαμαρτυρίας και στη σταθερή πρόοδο των έργων οικοδόμησης του τείχους.

Άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο, αλλά και απ’ το Ισραήλ, προσφέρουν τη βοήθειά τους καθώς το κύμα αντίστασης μεγαλώνει, αλλά όταν η κατάσταση εντείνεται, θα γίνουν συλλήψεις και αρκετοί χωρικοί θα σκοτωθούν. Ο Εμάντ εξακολουθεί να καταγράφει τα γεγονότα, παρά τις ικεσίες της γυναίκας του που φοβάται για αντίποινα.

Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ που καταγράφει και παρουσιάζει με μοναδική πιστότητα την καθημερινότητα και τις δυσκολίες της στη Δυτική Όχθη. Μία αυθεντική καταγραφή της μνήμης από τους δημιουργούς Γκάι Νταβίντι και Εμάντ Μπουρνάτ, που παραμένει ανεξίτηλη και διαχρονική στο πέρασμα του χρόνου. Βραβείο σκηνοθεσίας ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Τμήμα του Φεστιβάλ του Σάντανς.

«Γνώρισα τον Εμάντ Μπουρνάτ στις αρχές του 2005 σε μια ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ήταν ήδη μια σημαντική προσωπικότητα στο χωριό, ενώ φρόντιζε να βιντεοσκοπεί τα τεκταινόμενα κατά τη διάρκεια της απουσίας μας. Το 2009 μου τηλεφώνησε και μου είπε πως θέλει να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για το χωριό του και αυτό το ειρηνικό κίνημα. Όταν βλέποντας το υλικό του είδα τον πατέρα του κρατούμενο, ήμουν σίγουρος ότι η ταινία μπορούσε να υλοποιηθεί, παρότι έχουν γυριστεί πολλά φιλμ για τους Παλαιστινίους. Από την πλευρά μου, ξέρω ότι μου άρεσε να τον βοηθώ να πει ο ίδιος τη δική του ιστορία, αντί για να είναι απλώς ο κάμεραμαν μου. Ο Εμάντ άρχισε να μαθαίνει να παύει να βλέπει τον εαυτό του ως θύμα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αξιοθρήνητοι, είναι θαρραλέοι και αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους μας. Η ίδια η δουλειά του Εμάντ φανερώνει ότι δεν είναι θύμα. Όταν όμως έχεις βρεθεί σε αυτή τη θέση τόσες φορές, είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις εύκολα. Η επιτυχία της ταινίας πάντως έγκειται στο ότι απομακρύνεται από την οπτική του θύματος.» - Γκάι Νταβίντι

Πέντε Σπασμένες Κάμερες / Five Broken Cameras

Σκηνοθεσία: Γκάι Νταβίντι, Εμάντ Μπουρνάτ

Σενάριο: Emad Burnat, Guy Davidi

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Emad Burnat

Μοντάζ: Véronique Lagoarde-Ségot, Guy Davidi

Ήχος: Amélie Canini

Μουσική: Le Trio Joubran

Παραγωγός: Christine Camedessus, Serge Gordey, Emad Burnat, Guy Davidi

Παραγωγή: Alegria Productions (France), Burnat Films Palestine, Guy DVD Films (France)

Φορμά: HDCΑΜ Έγχρωμο-Ασπρόμαυρο

Χώρα Παραγωγής: Γαλλία-Ισραήλ-Παλαιστίνη

Διάρκεια: 90 λεπτά

Έτος Παραγωγής: 2011

Πηγή