Τραπεζίτες και Ιδιοκτήτες

γράφει ο Άκης Κοσώνας

«Κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη» - ναι, είναι το διάδοχο σύνθημα του «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», αυτού που μαζί με άλλα ομοειδή έδωσαν τη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Την πρώτη φορά (Ιανουάριος 2015) επειδή είχαν σιχαθεί τους άλλους και αυτοί οι καινούργιοι φαίνονταν μια χαρά, ειλικρινείς και καθαροί. Τη δεύτερη φορά (Σεπτέμβριος 2015) γιατί δεν πίστευαν ότι οι μεταλάξεις που διαφαίνονταν μπορεί να ήταν αληθινές και τόσο μεγάλες.

Ένας συνάδελφος πρωτοείπε το ... νέο σύνθημα στο γραφείο, και όλοι, μετά τα γέλια, συμφώνησαν ότι εκπροσωπεί τη νέα κατάσταση. Το είπε και ο Χ. Θεοχάρης, μιλώντας στη Βουλή, νυν του «Ποταμιού» και παλαιότερα του ΠΑΣΟΚ, (ναι, ο ίδιος της γραμματείας εσόδων που έσφαζε τον κόσμο με ... ανεξάρτητα χαράτσια και ανάλγητο ύφος ευαγγελοβενιζελικού περιεχομένου και αλαζονείας μέχρι να τον «φάει» ο Σαμαράς) αλλά σε δημοσιογραφικά στέκια θα το άκουσε ή θα του το μετέφεραν.  Άλλος, θέλοντας να διευρύνει το χιούμορ και να επιμηκύνει την ιλαρή ατμόσφαιρα πρόσθεσε «ναι ρε, τι θέλετε, κομμουνισμό έχουμε, δεν μπορεί τα σπίτια να είναι ιδιοκτησίες, του λαού είναι». ΄Ολα αυτά υπό τους ήχους της ημιακατάληπτης συνέντευξης των Τσακαλώτου-Σταθάκη που προσπαθούσαν περιέργως να κάνουν και χιούμορ με όσα έλεγαν ότι συμφώνησαν με τους δανειστές/τρόϊκα/θεσμούς.

Μ΄εκείνη τη βραχνή φωνή και το μισοαμήχανο χαμόγελο ο Γ. Σταθάκης, με τα παράξενα ελληνικά του ο Ευκλείδης που ως κερασάκι στην τούρτα της αθλιότητας, υποταγής και παράδοσης στους εκπροσώπους του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, είπε δήθεν χαρούμενα και ειρωνικά σε εκπρόσωπο του Τύπου που πάσχιζε μαζί με τους άλλους να καταλάβει τι θα γίνει με τα σπίτια, την πρώτη κατοικία, τα κόκκινα δάνεια – είπε λοιπόν ο εγγονός του στρατηγού «γι΄αυτό δεν με ρωτήσατε, το ξεχάσατε, αλλού αφού δεν με ρωτήσατε δεν θα σας πω», αστειεύτηκε. Κανείς δεν θυμάται τι ήταν «αυτό» που δεν τον ρώτησαν ούτε προφανώς έχει καμιά σημασία.

Είχε προηγηθεί η ισοπέδωση της κοινωνικής ευαισθησίας και η τοις πράγμασι κατάργηση συνθημάτων που συνέθεταν την πολιτική στη βάση της οποίας επιλέχτηκε ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Νωρίτερα, την ίδια μέρα ο αντιπρόεδρος της Βουλής (και δημοσιογράφος το επάγγελμα)  Γ. Βαρεμένος είχε πεί ότι «το κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» περιείχε «έναν βολονταρισμό», ότι ήταν «μια ερμηνεία της πραγματικότητας με βάση τη θέληση να την υπερβούμε». Είναι εντυπωσιακή η απόφαση αυτοκατάργησης σε ιδέες, απόψεις και συνθήματα στο όνομα του «ρεαλισμού» που ζητάει και επιβάλλει η εξουσία. Είναι επίσης εντυπωσιακό για πότε όλ΄αυτά τα παιδιά, τα καθαρά, τα χωρίς εξουσία, ενσωματώθηκαν σε ένα σύστημα που δεν (;) ανήκαν και συχνά κατηγορούσαν για το χάλι της χώρας! Είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα. Ανάλογη της απογοήτευσης που έσπειραν σε χιλιάδες κόσμο που δεν δεχόταν, δεν πίστευε στα μάτια του βλέποντας την κυβέρνηση να μετατρέπει το «όχι» σε «ναι». Λίγο καιρό μετά, τέλη Σεπτεμβρίου ο ίδιος κόσμος ξαναψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ διότι εξακολουθούσε να πιστεύει στην σταθερή αντιπολιτευτική του πορεία απο το 2010 και μετά.

Ουσιαστικά τον ξαναψήφισε για να του δώσει τη δύναμη να μην κάνει τίποτα απ΄ότι αναγκάστηκε να συμφωνήσει. Αλλά ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι είναι πια αλλιώς.  Δεν ήθελε τέτοια δύναμη και βοήθεια. Είχε περάσει στην άλλη όχθη μαζί με όσους ανέτρεψε με την ψήφο του ο κόσμος, αποδεχόμενος ίσως ότι η θεωρία της Τ.Ι.Ν.Α. (There Is No Alternative) είναι σωστή. Η μικρή λεπτομέρεια που (τους) διαφεύγει είναι ότι εκείνοι που τους έστειλαν στην κυβέρνηση ούτε το δέχονται ούτε το πιστεύουν. Η συνέντευξη του οικονομικού δίδυμου, τόσο σε επίπεδο εμφάνισης όσο και περιεχομένου ήταν από θλιβερή ως υπονομευτική για την πολιτική της νέας κυβέρνησης. Αν αυτή θα είναι η συνέχεια, το πιθανότερο είναι να μην έχει μεγάλη διάρκεια.