Αναρτήσεις
γράφει ο Μπάμπης Αγρολάμπος
Στις κάλπες καλούνται την Κυριακή οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. για να εκλέξουν τον νέο πρόεδρο του κόμματος. Το ερώτημα, όμως, τι θα γίνει την επόμενη μέρα, εάν η εκλογή θα σηματοδοτήσει μία νέα αρχή ή την αρχή μιας νέας δοκιμασίας, ρίχνει βαριά σκιά.
Το βεβαρημένο ιστορικό των εσωκομματικών αναμετρήσεων αλλά και οι βαρύτατοι χαρακτηρισμοί που αντηλλάγησαν μεταξύ των υποψηφίων κατά τη δίμηνη προεκλογική κούρσα έχουν δημιουργήσει συνθήκες έντασης και αβεβαιότητας.
Οι περισσότερες εσωκομματικές αναμετρήσεις έχουν φέρει ρήξεις και στη συνέχεια διαδικασίες ανακατατάξεων, που διήρκεσαν επί μακρόν, αλλά ακόμη και διασπάσεις.
Η πρώτη εσωκομματική μάχη έγινε το 1980, μετά τη μεταπήδηση του ιδρυτή της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Καραμανλή από την πρωθυπουργία στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Γ. Ράλλης επικράτησε του Ευάγγ. Αβέρωφ με μόλις 4 ψήφους στην εκλογή από την κοινοβουλευτική ομάδα.
Συγκέντρωσε 88 ψήφους έναντι 84 του αντιπάλου. Το κόμμα διατήρησε την ενότητά του όπως και στις εσωκομματικές εκλογές του 1981, μετά την ήττα της Ν.Δ. και την παραίτηση του Γ. Ράλλη.
Νέος αρχηγός εξελέγη από την κοινοβουλευτική ομάδα ο Ευάγγ. Αβέρωφ με 67 ψήφους έναντι 32 του Κ. Στεφανόπουλου και 12 του Γ. Μπούτου. Παραιτήθηκε το 1984 μετά τις ευρωεκλογές, για λόγους υγείας.
Αποχώρηση Στεφανόπουλου
Στις εσωκομματικές εκλογές του 1984 επικράτησε ο Κ. Μητσοτάκης με 70 ψήφους έναντι 41 του Κ. Στεφανόπουλου, μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα.
Η Ν.Δ. έχασε τις εκλογές του Ιουνίου του 1985. Λόγω του αρνητικού αποτελέσματος, ο Κ. Μητσοτάκης ζήτησε την ανανέωση της εμπιστοσύνης από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ.
Πέντε μέρες αργότερα επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Είναι ο μόνος υποψήφιος και παίρνει 82 ψήφους, υπάρχουν όμως και 37 λευκά.
Ο Κ. Στεφανόπουλος διαφωνεί με τη διαδικασία και αποχωρεί από το κόμμα μαζί με 9 ακόμη βουλευτές και ιδρύει τη Δημοκρατική Ανανέωση.
Επί πρωθυπουργίας του Κ. Μητσοτάκη συντελείται και η επομένη διάσπαση.
Το 1992 ο Αντ. Σαμαράς, τότε υπουργός Εξωτερικών, με αφορμή τη διαφωνία του με τον πρωθυπουργό για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αποχωρεί από τη Ν.Δ..
Το 1993 ιδρύει την Πολιτική Ανοιξη και, αφού η παραίτηση του συνεργάτη του Γ. Συμπιλίδη ρίχνει την κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, στις εκλογές που ακολουθούν αναδεικνύεται τρίτη δύναμη με 4,9%.
Ωστόσο η κοινοβουλευτική πορεία της είναι βραχύβια καθώς στις εκλογές του 1996 δεν θα περάσει το 3%. Στις επόμενες εκλογές, το 2000 και το 2004, δεν πήρε μέρος και στήριξε τη Ν.Δ.
Το κόμμα ανέστειλε τη λειτουργία του και ο Αντ. Σαμαράς επέστρεψε στη Ν.Δ.
Ο Κ. Μητσοτάκης παρέμεινε στην ηγεσία της Ν.Δ. έως τον Οκτώβριο του 1993.
Μετά την ήττα από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις εκλογές του Οκτωβρίου υπέβαλε την παραίτησή του και τον Νοέμβριο η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος εξέλεξε νέο πρόεδρο τον Μ. Εβερτ με 141 ψήφους έναντι 37 του επίσης καραμανλικού Ι. Βαρβιτσιώτη.
Η Ν.Δ. έχασε τις δεύτερες κατά σειράν εκλογές του 1996 από το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη. Ο Μ. Εβερτ παραιτήθηκε δηλώνοντας πως δεν θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, απόφαση που αργότερα ανακάλεσε.
Στις εκλογές και πάλι στην κοινοβουλευτική ομάδα επικρατεί με 103 ψήφους έναντι 84 του Γ. Σουφλιά, αλλά λόγω της κρίσης που συνεχίζεται στο εσωτερικό του κόμματος αναγκάζεται να συγκαλέσει έκτακτο συνέδριο τον Μάρτιο του 1997.
Είναι η πρώτη φορά που το συνέδριο της Ν.Δ. καλείται να εκλέξει νέο αρχηγό.
Το εκλογικό συνέδριο κέρδισε πανηγυρικά ο Κ. Καραμανλής που επικράτησε των άλλων τριών υποψηφίων, του Μ. Εβερτ, του Γ. Σουφλιά και του Β. Πολύδωρα.
Οι εκλογές έγιναν στις 21 Μαρτίου του 1997 και στον πρώτο γύρο ο Κ. Καραμανλής συγκέντρωσε το 40,37%, ο Γ. Σουφλιάς 30,52%, ο Μ. Εβερτ 25,34% και ο Β. Πολύδωρας 3,4%.
Στον δεύτερο γύρο πρόεδρος αναδεικνύεται ο Κ. Καραμανλής με 69,16% έναντι 30,84% του Γ. Σουφλιά.
Εναν χρόνο αργότερα ο Γ. Σουφλιάς -και ομάδα βουλευτών- διαγράφεται από τη Ν.Δ. με απόφαση του Κ. Καραμανλή, αλλά κατόπιν πρόσκλησης του πρόεδρου επιστρέφει στο κόμμα το 2001 στο πλαίσιο του 5ου συνεδρίου.
Οχι όμως ο Στ. Μάνος, ο οποίος ίδρυσε τους Φιλελεύθερους.
Διαγραφή Καρατζαφέρη
Μετά την εκλογική ήττα του 2000 ο Γ. Καρατζαφέρης αμφισβητεί τον Κ. Καραμανλή. Διαγράφεται από τον πρόεδρο της Ν.Δ. και ιδρύει τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.
Την πολιτική γραμμή του Κ. Καραμανλή αμφισβήτησε και ο τότε δήμαρχος ΑθηναίωνΔ. Αβραμόπουλος και τον Μάρτιο του 2001 προχώρησε στην ίδρυση του Κινήματος Ελευθέρων Πολιτών.
Δεν πήρε μέρος σε καμία εκλογική αναμέτρηση και επέστρεψε στη Ν.Δ. το 2004.
Ο Κ. Καραμανλής παρέμεινε στη θέση του προέδρου της Ν.Δ. ώς το 2009. Το βράδυ της εκλογικής ήττας από το ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκε και ανακοίνωσε αμέσως τις διαδικασίες εκλογής νέου προέδρου.
Το έκτακτο συνέδριο του κόμματος αποφάσισε ο έβδομος κατά σειρά αρχηγός να εκλεγεί από τα μέλη του κόμματος, διαδικασία που είχε εγκαινιάσει το ΠΑΣΟΚ.
Στις ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές, στις 29 Νοεμβρίου 2009, ο Αντ. Σαμαράςεκλέχθηκε νέος αρχηγός, από τον πρώτο γύρο με 50,06%, έναντι 39,72% της Ντ. Μπακογιάννη και 10,22% του Π. Ψωμιάδη.
Εξι μήνες μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ο Αντ. Σαμαράς διέγραψε την Ντ. Μπακογιάννη λόγω της διαφοροποίησης της πρώην υπουργού από τη γραμμή της Ν.Δ. κατά του πρώτου Μνημονίου.
Στη συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2010, η Ντ. Μπακογιάννη προχώρησε στην ίδρυση της Δημοκρατικής Συμμαχίας με άλλους τρεις βουλευτές της Ν.Δ. (Χρ. Μαρκογιαννάκης, Λ. Αυγενάκης και Γ. Κοντογιάννης) και τον ευρωβουλευτή Θ. Σκυλακάκη.
Μετά το αρνητικό αποτέλεσμα στις εκλογές του 2012 ανέστειλε τη λειτουργία του κόμματος και επανήλθε στη Ν.Δ.
Η τελευταία εσωκομματική κρίση ήταν τον Νοέμβριο του 2011 οπότε και διαγράφηκε ο Π. Καμμένος, καθώς δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Μαζί με άλλους 9 βουλευτές της Ν.Δ., που επίσης είχαν διαγραφεί, προχώρησε στην ίδρυση των ΑΝ.ΕΛΛ.
Ο Αντ. Σαμαράς παραιτήθηκε από την προεδρία της Ν.Δ. στις 5 Ιουλίου, μετά την ήττα του «ναι» στο δημοψήφισμα και την εντεινόμενη αμφισβήτηση που είχε αρχίσει με την ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές του Ιανουαρίου, και ανέλαβε καθήκοντα προσωρινού προέδρου ο Ευάγγ. Μεϊμαράκης.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου