Σαν έτοιμοι από καιρό...

γράφει ο Αντώνης Παπαγιαννίδης

Η «11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης», η εντελώς ιδιαίτερη επίθεση των τζιχαντιστών στο Παρίσι, φανέρωσε/ανέδειξε, λοιπόν, μια Γαλλία πρόθυμη να σηκώσει το γάντι.

Το «η Γαλλία είναι σε πόλεμο» του Φρανσουά Ολάντ, με τα δυο νομοθετικά σώματα (Εθνοσυνέλευση+Γερουσία) να τραγουδούν την Μασσαλιώτιδα («Στα όπλα πολίτες! Σχηματίστε τους λόχους σας. Ας βαδίσουμε! Κι ένα ανίερο αίμα ας ποτίσει την γη μας»: δεν είναι ακριβώς ένας τυχαίος εθνικός ύμνος...) είναι η μια όψη μαχητικότητας. Θάλεγε κανείς ότι η άμεση αεροπορική επίθεση κατά της Ράκκα της Συρίας, ενώ ακόμη η συζήτηση στα Ηνωμένη Εθνη / στο Συμβούλιο Ασφαλείας με το βέτο του είναι κάπου στο μέλλον, αποτελεί την συνέχειά της. Ομως...

Ομως, σημειώστε κάποια πράγματα που πάνε βαθύτερα. «Σαν έτοιμοι από καιρό...» οι γάλλοι σοσιαλιστές σπεύδουν να υιοθετήσουν τον λόγο  της πρωτοκαθεδρίας στην ασφάλεια/langage sécuritaire, της κατάστασης έκτακτης ανάγκης: με κλείσιμο συνόρων (αναμενόμενο), με άμεσα ενισχυμένα δικαιώματα έρευνας από την Αστυνομία (έστω αναμενόμενο κι αυτό...), με συνταγματική αναθεώρηση να προαναγγέλλεται αστραπιαία (βέβαια στην Γαλλία η αναθεώρηση του Συντάγματος δεν έχει το μελόδραμα της δικιάς μας: πάνω από μια ντουζίνα αναθεωρήσεις είχαν στην Πέμπτη Δημοκρατία). Συνολική αλλαγή εικόνας μιας χώρας, επιδεικτικά και άμεσα δε.

Εχει κι άλλο, όμως! Ηδη την Δευτέρα το πρωί ήταν διαθέσιμο στα σχολεία - ναι, στα σχολεία - ένα εξαιρετικά προσεγμένο φυλλάδιο, που ενημερώνει τις μικρές ηλικίες για την τρομοκρατία. Τι είναι, τι σημαίνει τρομοκρατία. Με γραφή γαλήνια. Με βαθύ ψυχολογικό χειρισμό («δεν είναι κακό να φοβάσαι»). Διαθέσιμο το φυλλάδιο Δευτέρα το πρωί, όταν το τρομοκρατικό πλήγμα ήταν την Παρασκευή το βράδυ, σε κάνει να σκέφτεσαι αληθινά (μαζί με όλα τα άλλα, τα προηγούμενα), τι ακριβώς σημαίνει το «σαν έτοιμοι από καιρό...» εν προκειμένω.