«Μαύρο» φόντο για τις θάλασσες της Κρήτης

Γράφει ο Τάσος Σαραντής

Το WWF Ελλάς επισημαίνει ότι η θαλάσσια περιοχή που παραχωρήθηκε σε πετρελαϊκές εταιρείες, με βαρύ μάλιστα ιστορικό ρύπανσης, αποτελεί ένα παγκόσμιας οικολογικής αξίας οικοσύστημα που απειλείται ήδη από το πρώτο κιόλας στάδιο των σεισμικών υποθαλάσσιων ερευνών.

Μπορεί το πανηγυρικό κλίμα να επικράτησε στην εκδήλωση για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων μιας τεράστιας θαλάσσιας έκτασης 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων γύρω από την Κρήτη, αλλά οι κίνδυνοι που ενέχει αυτή η παράδοση γίνονται ορατοί αν αναλογιστεί κανείς ότι τον έλεγχο αυτής της περιοχής τον αναλαμβάνουν πετρελαϊκές εταιρείες με βαρύ ιστορικό ρύπανσης. Και υπεύθυνες για μερικές από τις πιο καταστροφικές πετρελαιοκηλίδες στην παγκόσμια ιστορία.

Οπως επισημαίνει το WWF Ελλάς, η θαλάσσια περιοχή που παραχωρήθηκε στην Κρήτη αποτελεί ένα παγκόσμιας οικολογικής αξίας οικοσύστημα που απειλείται ήδη από το πρώτο κιόλας στάδιο των σεισμικών υποθαλάσσιων ερευνών, καθώς αυτές γίνονται με την πρόκληση τεράστιας έντασης ήχων που αποπροσανατολίζουν, παρεμποδίζουν και πολλές φορές οδηγούν σε θάνατο παγκοσμίως σπάνια θαλάσσια θηλαστικά και κητώδη που ζουν στην περιοχή (π.χ. φυσητήρες, δελφίνια).

Πέραν αυτού, ασφαλείς σεισμικές έρευνες και ασφαλείς εξορύξεις δεν υπήρξαν ποτέ και πουθενά, κάτι που καταδεικνύουν τόσο η διεθνής επιστημονική κοινότητα όσο και η διεθνής βιβλιογραφία και επιβεβαιώνουν οι αριθμοί.

Μέσα στην περίοδο 1992-2015, στα πιο τεχνολογικά προηγμένα και ισχυρά θεσμικά κράτη της Βόρειας Θάλασσας, σημειώθηκαν 4.445 διαρροές υδρογονανθράκων και πετρελαιοκηλίδες. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να συμβεί στη θεσμικά ασθενέστερη Ελλάδα, όπου η περιβαλλοντική νομοθεσία ήδη καταστρατηγείται προς όφελος της πετρελαϊκής βιομηχανίας.

Είναι ενδεικτικό ότι, παρά τις σοβαρότατες επιπτώσεις τους στα θαλάσσια είδη, το κράτος απαλλάσσει τις πετρελαϊκές επιχειρήσεις από την υποχρέωση εκπόνησης της κρίσιμης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το στάδιο των σεισμικών ερευνών, ακόμα και όταν αυτές γίνονται μέσα σε προστατευόμενες περιοχές Natura.

Στα ασυνήθιστα μεγάλα βάθη στα οποία βρίσκονται τα θαλάσσια «οικόπεδα» που παραχωρήθηκαν στην Κρήτη, είναι αδύνατον να εξαλειφθεί το ρίσκο ατυχημάτων για τέτοιου τύπου εξορύξεις. Οπως επισημαίνει το WWF, ο ίδιος ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, Γ. Μπασιάς, σχολιάζοντας τα ασυνήθιστα μεγάλα βάθη των οικοπέδων της Κρήτης (ξεπερνούν τα 3.000 μέτρα), σημείωσε μόλις πριν από λίγους μήνες πως «η τεχνολογία στο συγκεκριμένο κομμάτι δεν έχει προχωρήσει ακόμα αρκετά».

Με άλλα λόγια, η θαλάσσια περιοχή της Κρήτης μετατρέπεται, με την ευλογία της κυβέρνησης, σε ένα «τεχνολογικό πείραμα» υπερβαθέων εξορύξεων.

Σε όλα αυτά, θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι ένα μόνο ατύχημα στη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης αρκεί για να συρρικνώσει το εισόδημα και τις θέσεις εργασίας των παράκτιων κοινοτήτων, καθώς σχεδόν το 50% της οικονομίας του νησιού εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από τον εισερχόμενο τουρισμό. Σύμφωνα με μελέτη του WWF, έως και 44.000 θέσεις εργασίας θα χάνονταν εν μιά νυκτί.

Το WWF Ελλάς δηλώνει ότι θα εξαντλήσει κάθε νόμιμο μέσο για να σταματήσει αυτά τα επιβλαβή έργα. Πρόσφατα, το WWF Ελλάς, η Greenpeace και το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης κατά της περιβαλλοντικής έγκρισης των παραχωρήσεων στην Κρήτη.