Γιατί χαίρονται και χαμογελούν οι Μπογδάνοι;

Του Τάσου Γιαννόπουλου

Με το… δεξί, σε φαιά απόχρωση, μπήκε ο Γ. Βρούτσης για τη δεύτερη θητεία του στο υπουργείο Εργασίας: η κατάργηση (στις 11/7/19) της εγκυκλίου με την οποία απλοποιούνταν οι διαδικασίες απόδοσης ΑΜΚΑ, μεταξύ άλλων, σε μετανάστες, αιτούντες διεθνούς προστασίας, ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, πανηγυρίστηκε από τον ίδιο στα social media, καθώς «η χώρα μας δεν είναι ξέφραγο αμπέλι!» (sic).

Μάλιστα, ο κ. Βρούτσης κέρδισε δικαίως τα εύσημα του, βουλευτή πλέον, Κ. Μπογδάνου.

Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση σήκωσε ψηλά το ζήτημα, στηλιτεύοντας τόσο την ίδια την απόφαση, όσο και τη ρατσιστική ρητορική που τη συνοδεύει.

Η συγκεκριμένη κίνηση, πέραν του ιδεολογικού στίγματος, αναμένεται να έχει επιπτώσεις στην πρόσβαση των προσφύγων και μεταναστών στο σύστημα Υγείας, αλλά και στην Εργασία.

Χαρακτηριστικό είναι ότι, για να προσληφθεί κάποιος στις γεωργικές εργασίες και να του «κόψει» ο εργοδότης το «εργόσημο», χρειάζεται ΑΜΚΑ.

Ακόμη, χωρίς την απόδοση ΑΜΚΑ, γίνεται αδύνατη η συμμετοχή κάποιου σε πρόγραμμα ένταξης.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που με την εγκύκλιο της 20ής Ιουνίου 2019 θα διευκολύνονταν, πρέπει να ανέβουν ξανά μία γραφειοκρατική και πολλές φορές ανυπέρβλητη ανηφόρα για να πάρουν ΑΜΚΑ.Πριν την εγκύκλιο, χρειαζόταν να προσκομισθεί από τον ενδιαφερόμενο Πιστοποιητικό Οικογενειακής Κατάστασης, μεταφρασμένο από επίσημη ελληνική αρχή, πράγμα πολύ δύσκολο, ειδικά όταν αφορά σε χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση.

Με τις υπογραφές Ανδ. Ξανθού, Δημ. Βίτσα και Τ. Πετρόπουλου, σε συνέχεια σχετικής ΚΥΑ του 2009 (περισσότερα: https://left.gr/news/me-akrodexia-ritoriki-epivevaionei-o-vroytsis-tin-k...), θα διευκολύνονταν όλοι οι άνθρωποι που ακολούθησαν το δρόμο της προσφυγιάς.

Πράξη, δηλαδή, κόκκινο πανί για τους πανηγυρίζοντες ακροδεξιούς και ξενοφοβικούς των social media και της ΝΔ. Το δόγμα, άλλωστε, για την αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών έχει διατυπωθεί ήδη το 2013 από το σημερινό υπουργό Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδη: «Πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη, για να καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα και να φύγουν».

Μην ξεχνάμε δε, ότι η ανάλγητη απόφαση Βρούτση συνέβη παράλληλα με τη συγκέντρωση αστυνομικού αυταρχισμού στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όπου έχουν υπαχθεί πλέον οι φυλακές, αλλά και η μεταναστευτική πολιτική.

Πόσο χειρότεροι θα μπορούσαν να είναι οι οιωνοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα;