Η πειραγμένη ζυγαριά της Ακροδεξιάς

Γράφει ο Βαγγέλης Γέττος   

  

Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί σχετικά με την έξωση της Χρυσής Αυγής από τη Βουλή, την μπούκα του Βελόπουλου, τη συσχέτιση των δύο εξελίξεων και τη μετακίνησης ψηφοφόρων από το ένα μόρφωμα στο άλλο. Η συζήτηση περιστρέφεται κυρίως γύρω από την μετάλλαξη της ακροδεξιάς κοινοβουλευτικής παρουσίας με κεντρικό concept το εξής: «έφυγαν οι δολοφόνοι, μπήκαν οι πιο ύπουλοι».

Το να βάζουμε στη ζυγαριά την φυσική δολοφονική βία της ΧΑ, από τη μία, και την λεκτική βία και παρασυνταγματική ρητορική της Ελληνικής Λύσης, από την άλλη, είναι ένα εγχείρημα αβέβαιης εγκυρότητας και χρησιμότητας. Κι αυτό γιατί επιβάλλει στην κοινωνία, στο δημόσιο λόγο το δεδομένο της κοινοβουλευτικής παρουσίας της ακροδεξιάς, την ίδια στιγμή που σύσσωμο το δημοκρατικό τόξο θα έπρεπε να θέσει ως κοινό στόχο την φραγή της πύλης της Βουλής απέναντι σε κάθε είδους ακροδεξιά πολιορκία.

Σε αυτή την περίπτωση, η ΝΔ δεν νοείται ως τμήμα του δημοκρατικού τόξου καθώς όχι μόνο φλέρταρε συστηματικά αλλά και καθοδήγησε την κοινοβουλευτική δραστηριότητα της Ακροδεξιάς (υπόθεση νουθεσιών Μπαλτάκου προς Κασιδιάρη, η «σοβαρή Χρυσή Αυγή» του βουλευτή Μπάμπη Παπαδημητρίου). Οι πρόσφατες εικονικές μακεδονομαχίες Βελόπουλου-Βορίδη αν δεν ήταν αποπροσανατολιστικές και άρα επικίνδυνες, θα ήταν απλά γελοίες.

Επίσης στην περίπτωση αυτή, ούτε το βαθύ ΠΑΣΟΚ μπορεί να νοηθεί τμήμα του δημοκρατικού τόξου γιατί ήταν αυτό που άνοιξε την πόρτα του κυβερνητικού συμβουλίου στον Καρατζαφέρη, στον πατριάρχη της κανονικοποίησης του μεταπολιτευτικού ακροδεξιού λόγου. Συγκυβέρνησαν με δεδηλωμένους φασίστες, αντισημίτες και ρατσιστές (Βελόπουλος, Άδωνις, Βορίδης, Πλεύρης) που πούλησαν θάνατο (Novartis για τον Άδωνι, αίτημα για νεκρούς στα σύνορα από τον Πλεύρη[1], υπεράσπιση θανατικής ποινής από το Βορίδη[2]) για να χτίσουν πολιτική καριέρα. Κάποιοι από αυτούς μετά βίας επέπλευσαν αλλά επανήλθαν. Και σε αυτό θέλω να σταθώ.

Το ενδεχόμενο η ΝΔ σε μία στιγμή κρίσης, από αυτές που περνούν όλες οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, είτε μετά από μία λανθασμένη διαχείριση, είτε με την αποκάλυψη ενός σκανδάλου, να απορροφήσει κάποιους από τους a la carte βουλευτές του Βελόπουλου, μπορεί να είναι ένα σενάριο. Αυτό ας απασχολήσει τους επικοινωνιολόγους που στην εναρκτήρια ομιλία του Μητσοτάκη τον έβαλαν να μιλήσει για πολιτική του μέτρου. Επίσης, ας απασχολήσει τους παροπλισμένους μακεδονομάχους της συντηρητικής παράταξης που τώρα θα αναγκαστούν να κάνουν ανθρώπινη αλυσίδα με κουβάδες για να μαζέψουν τα απόνερα των ψεμάτων που είπαν για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Προχθές όμως, ο Βελόπουλος δεν έμεινε στα ‘’σιγουράκια’’αλλά έκανε ένα τολμηρό βήμα παρακάτω: έβαλε στην ατζέντα την ποινική δίωξη Κοτζιά για την Συμφωνία των Πρεσπών. Και αυτό δεν είναι μία ad hoc πολιτική σπέκουλα. Είναι ένα κεντρικό στοιχείο του παρασυνταγματικού πολιτικού marketing αλλά και της πολιτικής ουσίας που η Ακροδεξιά είναι αποφασισμένη να προωθήσει δυναμικά στη δημόσια σφαίρα. Όποιος υποτιμήσει αυτές τις προκλήσεις και τις θεωρήσει γραφικές θα τις βρει μπροστά του πολύ σύντομα. Ας θυμηθούμε την επάνοδο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του χρυσαυγίτη Μπαρμπαρούση, λίγο καιρό μετά την πρόσκληση στο στρατό να πάρει τα κεφάλια του Τσίπρα και του Παυλόπουλου.

Τολμώ να προβλέψω, όσο παρακινδυνευμένο κι αν είναι αυτό, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τόσο λόγω των εσωτερικών ερίδων όσο και της φυσικής πολιτικής ανικανότητάς του αρχηγού της, δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Μία κατάρρευση της «σοβαρής ΝΔ» θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου: ο τραμπισμός του Βελόπουλου, σε συνδυασμό με την ισχυρή παρακαταθήκη της Χρυσής Αυγής στην πιο κρίσιμη περίοδο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας δεν θα ξεθωριάσουν.

Και για να μην μιλάμε στον πολιτικό αέρα, η πρόταση είναι συγκεκριμένη. Ο Τσίπρας, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων ανέφερε ότι δε θα ζητήσει εκλογές σε 5 μήνες. Και σωστά θα πράξει. Εγώ προτείνω να μη ζητήσει και ποτέ μέχρις ότου διαφανεί ξεκάθαρα η απονομιμοποίηση αυτής της επικίνδυνης κυβέρνησης.

Σε όλο αυτό το διάστημα, και ειδικά κατά την περίοδο της εσωτερικής ανασυγκρότησης, ένας από τους πρώτους αντιπάλους που ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αντιμετωπίσει είναι ο Βελόπουλος. Έχει τον χρόνο αλλά έχει και την τεχνογνωσία και την τεκμηρίωση. Ο Σώρρας είναι στη φυλακή, οι Χρυσαυγίτες οδεύουν επίσης προς τα εκεί αλλά η ρητορική τους ανανεώθηκε, αναβαθμίστηκε και αναβαπτίστηκε. Ας αφήσουμε στην άκρη τις ζυγαριές του ποιός είναι ο χειρότερος από τους παραπάνω πριν αν είναι πάλι αργά.

[1] Όταν ο Πλεύρης ζητούσε νεκρούς μετανάστες στα σύνορα (Video), Το ποντίκι, 23/1/2014, http://www.topontiki.gr/article/65481/otan-o-pleyris-zitoyse-nekroys-metanastes-sta-synora-video

[2] ‘’Βορίδης: Παραμένω υπέρ της θανατικής ποινής’’, Ενικός, 26/1/2013, http://www.enikos.gr/politics/115490/voridisparameno-yper-tis-thanatikis-poinis

*Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτα στην Αυγή