Δάκρυα και λόγια για τα «μάτια» με αφορμή το Μάτι!

Μάτι, ένας χρόνος μετά και χιλιάδες άλλα «Μάτια» στην Ελλάδα απλώς τη σκαπουλάρουν.

Πόσο μπορείς να κοροϊδεύεις τη φύση και να την απομυζάς και να τη βγάζεις καθαρή;

Η απάντηση είναι κυνικά απλοϊκή: Είναι απλώς θέμα τύχης!

Ένα χρόνο μετά την εκατόμβη στο Μάτι, ένα χρόνο μετά την τραγωδία, τους κλαυθμούς, τους πολιτικούς κομπασμούς, τις πολιτικάντικες μεγαλοστομίες χιλιάδες «Μάτια» σε όλη την Ελλάδα είναι έτοιμα να θρηνήσουν τους δικούς τους νεκρούς!

Χιλιάδες οικισμοί έχουν ακόμη αποκλεισμένους τους δρόμους (διαφυγής) στη θάλασσα για να μην τους ενοχλούν οι περαστικοί, ακόμη κι οι άλλοι γείτονες!

Ένα χρόνο τώρα η πολιτεία μας έστελνε τα χαιρετίσματά της σε ένα θέμα που χρονίζει και δείχνει το πόσο ο «ωχαδερφισμός» είναι το εθνικό μας σπορ.

Και έναν χρόνο τώρα τι έχουν κάνει οι «ζαίοι», τι έχει ετοιμάσει ο Κυριάκος; Δεν είδα ούτε άκουσα καμία σωτήρια παρέμβαση στις προγραμματικές της Κυβέρνησης;

Ως πότε θα απαιτούμε ένα πυροσβεστικό με το ανάλογο έμψυχο δυναμικό έξω από αυθαίρετό μας, ή έστω έξω από νόμιμα χτισμένο σπίτι μας ανάμεσα στα πεύκα – που ποτέ δεν κουρεύουμε!

Το Μάτι τιμώρησε πολιτικά μια Περιφερειάρχη και μια Κυβέρνηση. Οι πληγωμένοι άνθρωποι, είτε είχαν νεκρούς θα θάψουν και να κλάψουν, είτε όχι έγιναν παρίες περιμένοντας τις αποζημιώσεις τους.

Οι πληγέντες στο Μάτι έγιναν μπαλάκι στις γραφειοκρατικές μπούρδες των «συναρμοδιοτήτων» Υπουργών, φορέων, και λοιπών καρεκλοβιδωμένων.

Όλοι τούς καταλάβαιναν αλλά η γραφειοκρατία είναι υπεράνω όλων. Τεθλιμμένων και μη!

Ένα χρόνο μετά, το Μάτι γίνεται και πάλι μνημείο ενός πολιτικού σόου ιδιαζόντως αντιαισθητικού.

Λόγια, λόγια και λόγια απέναντι σε δακρυσμένα μάτια.

Λόγια κενά περιεχόμενου, όσο τα «Μάτια» όλης της Ελλάδας δε θρηνούν θύματα επειδή απλώς δεν έπιασε μια ξαφνική φωτιά εκεί γύρω (τους)!

Πολιτικομπουρδολογία απέναντι σε δάση και δασικές περιοχές που ζέχνουν από τα σκουπίδια γιατί κάποιοι τα πέταξαν και κάποιοι δεν τα μάζεψαν.

Πολιτική της ατάκας και του like αντί για ανασκούμπωμα και δουλειά!

Για τους επόμενους νεκρούς από διόδους κλειστές λόγω: «δε θα μου πεις τι θα κάνω με την περιουσία μου», από κτίσματα πάνω σε μπαζωμένα ρέματα, γιατί δε θα υπάρχει ασθενοφόρο, ή γιατί … έτσι, η «κακιά ώρα» ποιος θα κλάψει, ποιος θα σχολιάσει πιο έξυπνα στο facebook, ποιος θα πολιτικολογήσει και ποιος θα κερδίσει;

Ας έχουν δύναμη οι συγγενείς των 102 νεκρών. Όλα τα άλλα είναι απλώς λόγια!

Γιάννης Καφάτος

*Η συγκλονιστική φωτογραφία που αποδίδει το μέγεθος της τραγωδίας είναι της φωτορεπόρτερ Τατιάνας Μπόλαρη [Eurokinissi] και την ευχαριστώ πολύ που μου την παραχώρησε για την εικονογράφηση του άρθρου.