Από πού βγαίνει το... Πιπίνα;

γράφει η Νόρα Ράλλη

Σαν διάβασα την είδηση, την αμαρτία μου θα την πω, με ενόχλησε. Θες ότι ανήκω στην τελευταία ίσως γενιά που τις δούλεψε αυτές τις έρμες τις βιβλιοθήκες, θες ότι από παιδάκι στο Δημοτικό έως φοιτήτρια αλλά και μετά μη σου πω, αρχικά είτε επειδή δεν είχαμε ίντερνετ ακόμη (εποχή προ Νώε μιλάμε!) είτε επειδή μου άρεσε μετέπειτα, πήγαινα κι έψαχνα στις δημόσιες βιβλιοθήκες, θες επειδή τέλος πάντων μ’ αρέσει να ξεφυλλίζω κιόλας και όχι μόνο να κλικάρω, ε γι’ αυτό τη γνώση που δωρεάν παρέχουν τα δημόσια αυτά ιδρύματα πάντα τη στήριζα και τη στηρίζω.

Κάπως, λοιπόν, με πόνεσε και προσωπικά σαν είδα πως με απόφαση της Καμερέως διορίστηκε πρόεδρος της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας η κ. Πιπίνα Κουμάντου. Δικηγορίνα είναι, κόρη του πρώην δημάρχου Καλαμάτας (δεν νομίζω αυτό να έχει κάποια σχέση, α μπα!) και υποψήφια βουλευτής της Ν.Δ. στη Μεσσηνία (δεν βγήκε). Η οποία, μεταξύ άλλων, σε άρθρο της το 2018 είχε γράψει, μεταφέροντας (και καλά) μια συζήτηση που είχε με 17χρονους, πως ο Λαμπράκης, ούτε λίγο-ούτε πολύ, σκοτώθηκε μετά από δυστύχημα και όχι από επίθεση από παρακρατικούς. Ηταν τότε που και ο Μητσοτάρχας είχε πει πως «δεν τον νοιάζει τον 17χρονο η δολοφονία Λαμπράκη γιατί δεν ζούσε τότε», ε, και τον υποστήριξε τον αρχηγό της η κ. Πιπίνα Κουμάντου.

Μετά θυμήθηκα το «Καπλάνι της βιτρίνας». Κι εκεί υπήρχε μια Πιπίνα ή κάπως έτσι, ένα κοριτσάκι που δεν διάβαζε και του άρεσε η δικτατορία. Και τότε αναρωτήθηκα: αυτό το «Πιπίνα», στ’ αλήθεια, από ποια χρονιά βγαίνει;