Έγινε η παρέλαση. Δεν την είδατε;

 

Οι μεγάλοι πόλεμοι αλλά και οι καθημερινές μάχες ενάντια στον φασισμό, κερδίζονται απο λαούς με αξίες. Όχι από "μπρατσωμένους ΟΥΚάδες"

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Τίποτε πια δεν πρέπει να σε εκπλήττει στο ελληνικό διαδίκτυο. Έτσι δεν «έπεσα από τα σύννεφα» όταν είδα κάποιους να σχολιάζουν την τεράστιας σημασίας συγκέντρωση της προηγούμενης Τετάρτης έξω από το Εφετείο όπου δικάζεται η Χρυσή Αυγή επιτιμητικά. Λέγοντας «πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται κάτι τέτοιο» ενώ ματαιώθηκε η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, λόγω του Covid 19.

 

 

Υποψιάζομαι ότι αυτός ο τρόπος έκφρασης, καταδεικνύει ένα είδος πικρίας για την απόφαση του δικαστηρίου. Από ανθρώπους που ντρέπονται να πουν ότι ήθελαν να μην καταδικαστεί η Χρυσή Αυγή. Δεν μπορώ να το αποδείξω. Ίσως όμως ορισμένοι να έχουν ανάλογες απορίες, δίχως τέτοια κίνητρα.

 

Γι αυτούς, και μόνον, αξίζει να θυμίσουμε ότι η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, γίνεται για να μνημονευθεί και να τιμηθεί ο αγώνας των απλών καθημερινών ανθρώπων, που ένστολοι πολέμησαν το 1940 ενάντια στον φασισμό. Συνδέεται επίσης άρρηκτα με την αντίσταση στη γερμανο-ιταλική κατοχή και την εποποιία της εθνικής αντίστασης. Εκείνης στην οποία η μεγαλύτερη οργάνωση ήταν το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και το ένοπλο τμήμα του, δηλαδή ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ). Αντίπαλοι όσων αντιστάθηκαν στην ναζιστική κατοχή ήταν και οι πολιτικοί (σε πολλές περιπτώσεις και οι φυσικοί) πρόγονοι των σημερινών στελεχών της Χρυσής Αυγής. Οι δωσίλογοι. Αυτά άλλωστε είναι αδιαμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα.

 

Έτσι λοιπόν δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς καταλληλότερο φόρο τιμής σε όσους πολέμησαν τον ναζισμό και τον φασισμό από την συγκέντρωση που έγινε μπροστά στο Εφετείο. Έστω και 21 μέρες νωρίτερα από την ημερομηνία κήρυξης του ελληνο-ιταλικού πολέμου.

 

Καλύτερος από χίλια στεφάνια μνήμης, ο ενθουσιασμός με τον οποίο οι συγκεντρωμένοι –πολλοί από αυτούς νέοι - υποδέχθηκαν την ιστορική απόφαση του Τριμελούς, αυτή που καταδίκασε ως «εγκληματική οργάνωση» την νεοναζιστική Χρυσή Αυγή. Πιστοποιώντας έτσι ότι και οι επόμενες γενιές τιμούν τις θυσίες και τους αγώνες των προηγούμενων. Άλλωστε αυτοί θα είναι οι «ένοπλοι» που θα υπερασπιστούν τις μεγάλες παρακαταθήκες, αν χρειαστεί. Βλέπετε οι πόλεμοι δεν κερδίζονται από «μπρατσωμένους ΟΥΚάδες» αλλά από λαούς με πίστη και αξίες. Από αυτούς κριθήκε η μοίρα και του 2ου Παγκόσμιου.

 

Όσο για τον κορονοϊό, είναι βέβαιο ότι ένας πολίτης που αποφάσισε να ξεκινήσει, μια εργάσιμη μέρα, για να πάει σε αυτή την συγκέντρωση, είναι ένας πολίτης που νοιάζεται για τον διπλανό του. Που νοιάζεται για τον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό η συντριπτική πλειοψηφία των παραβρισκόμενων φορούσε μάσκα. Έστω κι αν δεν μπόρεσαν όλοι, για αντικειμενικούς λόγους, να αποφύγουν τον συνωστισμό λίγων ωρών. Λιγότερων από το να γυρίζει κανείς σε πλοίο με, δια νόμου, πληρότητα 85% από την Σαντορίνη.

 

(Πάντως δεν πιστεύω ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης χρησιμοποίησε, απρόκλητα όπως απέδειξε το βίντεο του News 247, τις Αύρες του για λόγους δημόσιας υγείας…. )