Οι όροι που ενόχλησαν το κυβερνητικό σύστημα

 

γράφει ο Τάσος Τσατάλης

 

 

Ενθαρρυντική ήταν η πρώτη δημόσια τοποθέτηση από πλευράς ΚΙΝ.ΑΛΛ. μετά τις εσωκομματικές εκλογές για το θέμα με τους υπαλλήλους της ΕΥΠ. Ενθαρρυντική για όσους προσβλέπουν στη δημιουργία ακόμη ενός ισχυρού πυλώνα αντιπολίτευσης κι ελπίζουν να γίνει και ο πιο ισχυρός. Δυσάρεστη για το επικοινωνιακό σύστημα που στηρίζει την κυβέρνηση κι αυτό εκφράστηκε ποικιλοτρόπως.

 

Οπως σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις, οι απολογητές της κυβέρνησης αρέσκονται να μιλούν για «παρωχημένη ορολογία». Ενόχλησαν οι όροι «δημοκρατική εγρήγορση» και «παρακράτος». Το εκπληκτικό εδώ είναι πως δεν ενοχλεί ο παρωχημένος και φανερά παραπεμπτικός στα κλασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής Δεξιάς τρόπος που πολιτεύεται η σημερινή κυβέρνηση, αλλά ενοχλεί το να στηλιτεύεται με την ορολογία που του πρέπει. Δεν ξέρουμε μήπως κάποιοι από το «πες πες» έχουν πιστέψει και οι ίδιοι τα περί «φιλελευθερισμού» και «κεντρώου χώρου». Δεν πιστεύουμε. Αλλο ενοχλεί...

 

Το πρόβλημά τους είναι αν όντως το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με τη νέα του ηγεσία επικεντρώσει στα σωστά σημεία. Γιατί ξέρουν πως το διακύβευμα, που έλεγε κι ο Γιώργος, είναι το αν οι κοινωνικές ομάδες που παραδοσιακά έγιναν οι φορείς των μεγάλων αλμάτων προς τον εκδημοκρατισμό και την πρόοδο θα βρουν ξανά τρόπο και μέσο για να εκφραστούν, όπως και σε άλλες κομβικές στιγμές της νεότερης ιστορίας αυτού του τόπου.

 

 

Αυτό λείπει από το πολιτικό σκηνικό σήμερα. Αυτό επιτρέπει στο κόμμα που κυβερνά σήμερα να φοράει «κεντρώους μανδύες» και να επενδύει στα στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ που δρουν απωθητικά για ένα μεγάλο μέρος αυτών των κοινωνικών δυνάμεων που αναφέραμε πιο πριν.

 

Μια ανακοίνωση φυσικά δεν σημαίνει τίποτα. Εχει πολύ δρόμο μπροστά του το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Για να αρχίσει να σε βάζει σε υποψίες καν πως κάτι πάει να γίνει. Και η νέα του ηγεσία αντίστοιχα. Αλλά ίσως από την άλλη η καλή μέρα να φαίνεται από το πρωί...