Ο "φιλελευθερισμός" του Μητσοτάκη τρέχει από τα ράσα των Μητροπολιτών…

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Τις προάλλες ο Πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN. Kαι δικαιολογώντας τα υποχρεωτικά μέτρα στους εμβολιασμούς είπε επί λέξει: «Είμαι ένας φιλελεύθερος πολιτικός, δεν μου αρέσουν τα υποχρεωτικά μέτρα, αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή…».

 

Δεν του αρέσουν τα υποχρεωτικά μέτρα. Όμως, τα επέβαλε στις περισσότερες οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες. Αλλά εξαίρεσε τις θρησκευτικές. Οι ανεμβολίαστοι μπορούν να μπαίνουν ελεύθερα στους ναούς και όλοι θυμόμαστε τις φαιδρές δικαιολογίες (του τύπου «δεν υπάρχει προσωπικό να κάνει τον έλεγχο»), με τις οποίες συνόδευσαν την εξαίρεση αυτή.

 

 

Ο «φιλελελευθερισμός», λοιπόν του Κυριάκου Μητσοτάκη υποχωρεί άνετα όταν επιβάλλει παντού περιορισμούς. Αλλά είναι φιλελευθερισμός …πλέριος, όταν πρόκειται να αγγίξει το άβατο των εκκλησιών. Λες και εκεί ο κορονοϊός δεν κυκλοφορεί και δεν κολλάει.

 

Αμ δε. Και κολλάει και τους αρνητές των εμβολίων στέλνει στις εντατικές (τους βρίσκουν, μάλιστα, στο άψε σβήσε κρεβάτι…) και ποιος ξέρει πόσους πιστούς έχουν πάρει στο λαιμό τους.

 

Χτες ο Πρωθυπουργός ήρθε να καταρρακώσει κάθε έννοια της λέξης «φιλελευθερισμός». Για πρώτη φορά πρωθυπουργός πήρε μέρος σε συνεδρίαση της… Διαρκούς Ιεράς Συνόδου!

 

Ναι, ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ούτε ο Κώστας Σημίτης, ούτε ο Κώστας Καραμανλής έκαναν αυτό που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σχέσεις με την ηγεσία της Εκκλησίας είχαν όλοι, άλλοι στενές και άλλοι όχι. Τη δύναμή της την υπολόγιζαν, ήξεραν την επιρροή της σε μεγάλα κομμάτια ψηφοφόρων. Αλλά δέχονταν τον Αρχιεπίσκοπο στο πρωθυπουργικό γραφείο.

 

Έτσι επιβάλλει η πολιτική και θεσμική τάξη. Αν η Εκκλησία έχει κάποιο αίτημα, ο Αρχιεπίσκοπος το υποβάλλει και γίνεται δεκτός από τον Πρωθυπουργό. Αν ο Πρωθυπουργός θέλει να ζητήσει κάτι από την Εκκλησία, το ζητάει από τον επικεφαλής της.

 

Η παρουσία του Πρωθυπουργού στη συνεδρίαση των Μητροπολιτών είναι ατόπημα. Όχι τόσο πολιτικό, διότι το κόμμα στο οποίο αρχηγεύει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης έχει στενή σχέση εξάρτησης με την Εκκλησία.

 

Είναι, όμως, ατόπημα θεσμικό. Ο κ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί την Πολιτεία, το Κράτος. Όσο κι αν οι σχέσεις του Κράτους με την Εκκλησία δεν είναι ιδιαίτερα διακριτές, ο πρωθυπουργός οφείλει να μην υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Και χτες τα υπερέβη. Και δεν έχει αυτό το δικαίωμα.

 

Διότι δεν στέλνει καλό μήνυμα. Το αντίθετο. Στέλνει μήνυμα(ασφυκτικού) σφιχταγκαλιάσματος Κράτους και Εκκλησίας. Και αυτό δεν ταιριάζει σε δυτικό, φιλελεύθερο Κράτος. Περισσότερο παραπέμπει σε θεοκρατικά καθεστώτα, όπου οι ρόλοι πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών ταυτίζονται.

 

Η χτεσινή κίνηση του πρωθυπουργού δεν συμβάλλει καθόλου σ’ αυτό που η ίδια η Εκκλησία λέει ότι θέλει να ισχύει, δηλαδή τους διακριτούς ρόλους.

 

Εκτός αν όλα αυτά έχουν μια απλή, απλούστατη, εξήγηση. Ο κ. Μητσοτάκης πήγε στη συνεδρίαση για να καλμάρει τους Ιεράρχες, επειδή αθέτησε-προς το παρόν…- την υπόσχεσή του γίνουν μόνιμοι άλλοι 4000 ιερείς. Η ηγεσία της Εκκλησίας επανέφερε το αίτημα, υπενθυμίζοντας ότι εκκρεμεί από το 1945.

 

Πράγματι, καμιά κυβέρνηση από τότε δεν τόλμησε να μονιμοποιήσει 4000 ιερείς. Η σημερινή κυβέρνηση ήταν έτοιμη να το κάνει, αλλά την τελευταία στιγμή κατάλαβε τι αντίκτυπο θα είχε η πράξη της.

 

Την ώρα που τα νοσοκομεία στενάζουν και δεν υπάρχουν γιατροί και λοιποί υγειονομικοί για να στελεχώσουν τις Εντατικές, να μονιμοποιούνταν εν μια νυκτί χιλιάδες ιερείς; Αυτό δεν θα το άντεχαν ούτε και πιστοί χριστιανοί.

 

Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, αναγκάστηκε να κάνει πίσω. Αυτό δεν άρεσε στο σώμα των Μητροπολιτών, αλλά και των ιερέων που δεν μονιμοποιούνται-επί του παρόντος…- και ο κ. Μητσοτάκης έκανε μια κίνηση εκτόνωσης, πήγε στη συνεδρίαση της Δ.Ι.Σ.

 

Οι εκατέρωθεν «διαψεύσεις» για τις 4000 μονιμοποιήσεις ιερέων είναι άνευ αξίας. Ο κ. Μητσοτάκης και η κυρία Κεραμέως το είχαν υποσχεθεί προεκλογικά και τους το υπενθυμίζει το συνδικαλιστικό όργανο των ιερέων- εδώ η αποκαλυπτική ανακοίνωσή του.

Συμπέρασμα: ο «φιλελευθερισμός» του κ. Μητσοτάκη είναι για όλους και για όλα, πλην των σχέσεων με την Εκκλησία. Εκεί πάει περίπατο. Σέρνεται πίσω από τα ράσα, που κουμαντάρουν ψήφους.