Επιτέλους! Καιρός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του 27%, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, να γυρίσει την πλάτη σε αυτό το φασιστοειδές που ονομάζεται Γιάννης Πρετεντέρης. Η απόφαση να μην ξανασυμμετάσχει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην «Ανατροπή» έπρεπε να είχε ληφθεί εδώ και μήνες, από τότε που ο βορβορώδης οικοδεσπότης της κατηγορούσε την Αριστερά ως ηθικό αυτουργό των δολοφονιών στη Μαρφίν και ως ιδεολογικό καθοδηγητή της τρομοκρατίας. Δεν πειράζει, κάλλιο αργά παρά ποτέ, ευτυχώς που εκδηλώθηκε έστω και τώρα η δημόσια περιφρόνηση του εγκάθετου, γιατί αν περνούσε στο ντούκου και το ρατσιστικής εμπνεύσεως άρθρο του κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ε, αυτό, αδέρφια, δεν θα καταπίνονταν με τίποτα.

Και σιγά μην περιμένει να μάθει ο κόσμος τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ από την «Ανατροπή» του αναίσχυντου, μια εκπομπή που έχει ως καταστατικό της στόχο την κατασυκοφάντηση της Αριστεράς και των ιδεών της. Δεν ήτανε μόνο το πάνελ, τρεις της κυβέρνησης εναντίον ενός του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν και η διαχείριση της συζήτησης από τον ίδιο τον Πρετεντέρη, που ήταν πιο στημένος κι από διαιτητή σε αγώνα κατς στον Τάφο του Ινδού, εκεί όπου ο Σουγκλάκος κατατρόπωνε τον Μασκοφόρο Τίγρη. Κι όταν ο δυστυχής Συριζαίος αντιστεκόταν υπέρ το δέον, κατέφθανε το ιππικό, δηλαδή οι παραθυράτοι προσκεκλημένοι, που συνήθως ήταν χειρότεροι και από τους πανελίστες.
Θυμόσαστε τον μονόλογο του Δένδια, που τσιγκλιζόμενος από τον Πρετεντέρη εμφάνισε τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου σαν τρομοκρατική οργάνωση, αναγκάζοντας τον Νίκο Βούτση να αποχωρήσει από το στούντιο; Ο Βούτσης αποχώρησε και ο Πρετεντέρης άλλαξε δεκαπέντε χρώματα. Ναι, όταν φεύγουν οι Συριζαίοι, οι Πρετεντεραίοι αλλάζουν χρώματα, γιατί οι Συριζαίοι έχουν και μερικά εκατομμύρια ψηφοφόρους, που είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα γυρίσουν οριστικά την πλάτη στο τηλεοπτικό σκουπίδι που ονομάζεται «Ανατροπή». Ε ρε και να 'μουνα από μια μεριά να δω τη μαρμαρένια φάτσα του Ιωάννη, όταν θα καταφτάσει το μπουγιουρντί με τις μετρήσεις. Κάτι μου λέει ότι θα είναι πιο λευκή και από το πρώτο χιόνι των Ιμαλαΐων.
Η σύγκρουση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Πρετεντέρη είναι υψίστης πολιτικής σημασίας. Δεν είναι σύγκρουση με ένα χυδαίο και χαμερπή δημοσιογράφο, είναι σύγκρουση με ένα σύστημα που μέχρι προσφάτως κοιμόταν ήσυχο πάνω στη βεβαιότητα της εναλλαγής του δικομματισμού και τώρα φοβάται ότι θα χάσει τον μπεζαχτά. Φοβούνται, γι' αυτό βγάζουν στο μεϊντάνι τα σκυλιά τους, να γαβγίσουν, να γρυλίσουν, να δαγκώσουν. Φοβούνται, γι' αυτό στήνουν μιντιακά δικαστήρια μετεμφυλιακής κοπής, με στρατοδίκες έτοιμους να εκδώσουν ετυμηγορίες θανάτου κατά της Αριστεράς.
Άξιος ο μισθός των στρατοδικών, αν και δεν νομίζω ότι οι κακόμοιροι οι συνταγματαρχαίοι του μετεμφυλίου έπαιρναν 400.000 ευρώ τον χρόνο.