Ο ίδιος Κώδικας

Κέζα Λώρη

Το υπουργείο Οικονομικών μπορούμε να το φανταστούμε ως ένα τεράστιο κάστρο στην πλατεία Συντάγματος, ένα κάστρο βγαλμένο από καρτούν. Οι υπουργοί διορίζονται για να υπηρετούν τον κακό μάγο, που έχει βάλει σκοπό ζωής να κρατήσει τα φορολογικά σε αστάθεια. Είναι ο κακός μάγος της Μεταπολίτευσης, που παρακινεί και εμπνέει τις κυβερνήσεις να αλλάζουν νόμους. Είναι ο κακός μάγος που δίνει ιδέες για τους έκτακτους φόρους οι οποίοι γίνονται τακτικοί. Εντούτοις ο κακός μάγος παραμένει σταθερά καλός απέναντι στους φοροκλέφτες.

Ενας νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος δόθηκε στη δημοσιότητα. Το κείμενο τίθεται σε δημόσια διαβούλευση και θα γίνουν διορθώσεις. Ηδη οι πρώτες επισημάνσεις έχουν ληφθεί υπ’ όψιν. Από όλη τη συζήτηση και από όλο το σύστημα που αλλάζει τη νομοθεσία, προκύπτει μια βεβαιότητα: ο φορολογούμενος δεν ξέρει ποτέ που πατάει. Δεν ξέρει ποτέ πόσα καλείται να συμβάλλει για τη λειτουργία του κράτους. Μιλάμε βεβαίως για το νομοταγή, εκείνον που είτε είναι ευσυνείδητος ή αναγκάζεται να δηλώσει τα εισοδήματα καθότι μισθωτός.

Η πολυνομία χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, όχι μόνο τον τομέα  των εισοδημάτων. Μέσα σε 30 χρόνια έχουν ψηφιστεί 4.000 νόμοι και έχουν υπογραφεί  110.000 υπουργικές αποφάσεις. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας επιπλέον οίστρος: το 2010 ψηφίστηκαν 20 φορολογικοί νόμοι. Για τις εγκυκλίους των φορολογικών οι αριθμοί είναι περισσότερο από εύγλωττοι: 200 εγκύκλιοι για το 2010, 268 για το 2011. Πώς μεταφράζονται τούτα: σε ανασφάλεια των καταναλωτών, των εγχώριων επιχειρηματιών, των ξένων επενδυτών.

Δεν θα σταθούμε στις λεπτομέρειες του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, στις επιβαρύνσεις των μισθωτών ή στον εντοπισμό ατόμων που δηλώνουν μηδενικό εισόδημα (και χάνουν το τεκμήριο της ειλικρινούς δήλωσης). Δεν θα σχολιάσουμε τα δευτερεύοντα όπως είναι η παύση της συγκέντρωσης αποδείξεων για μισθωτούς και συνταξιούχους. Το γενικό πνεύμα έχει σημασία. Ο Κώδικας ασχολείται με τα επιχρίσματα, με τα λίγα ή τα λιγότερα, τα πολλά ή τα περισσότερα που καλούνται να καταβάλλουν εκείνοι που εντοπίζονται εύκολα. Εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ευτυχείς όσοι κλέβουν το κράτος και τους συμπολίτες τους.

Επαναλαμβάνουμε τα γνωστά (από τη μελέτη του πανεπιστημίου του Σικάγου): η φοροδιαφυγή εισοδημάτων ανήλθε στα 28 δισ. ευρώ το 2009. Ο αριθμός προκύπτει από τη σύγκριση δηλωθέντων εισοδημάτων και δόσεις δανείων. Το ποσό αυτό προέρχεται από εισοδήματα που δεν δηλώνονται από ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους. Αν είχαν δηλωθεί τα εισοδήματα αυτά, τα φορολογικά έσοδα θα μείωναν κατά 48% το έλλειμμα του 2010. Εκείνοι που φοροδιαφεύγουν στερούν από το κράτος έσοδα 11,2 δισ. ευρώ, όσα περικόπηκαν με τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου από συντάξεις και επιδόματα.

Το συμπέρασμα: οι υπουργοί που μπαινοβγαίνουν στο κάστρο του Συντάγματος γράφουν και ξαναγράφουν Κώδικα Εισοδήματος αφήνοντας τα ίδια κενά, επιτρέποντας τα ίδια φορολογικά εγκλήματα. Ο κακός μάγος είναι κακός μόνο με μια συγκεκριμένη κάστα. Τους κακούς πολίτες τους κανακεύει.

http://www.tovima.gr/