Από το Ράιχσταγ ως τη Marfin, δύο δηλώσεις δρόμος

του Κώστα Βαξεβάνη

Πρέπει κάποια στιγμή ο Αντώνης Σαμαράς ή να πετάξει τον Νίκο Δένδια από υπουργό, ή να σταματήσει να τον επιπλήττει. Γιατί τι άλλο είναι αλήθεια οι συνεχείς αναφορές του πρωθυπουργού στο έγκλημα της Marfin, αν όχι η δυσφορία του για το ότι δεν έχει διαλευκανθεί από την Αστυνομία; Δεν μπορώ να βρω κάποια άλλη λογική εξήγηση, που αναγκάζει έναν πρωθυπουργό να απευθύνεται στον εαυτό του και τον υπουργό του που κυβερνούν, σαν να βρίσκεται στην αντιπολίτευση.

Θα ρωτήσω λοιπόν και εγώ ως πολίτης, μια που το θέμα Marfin επικαιροποιείται από την ίδια την κυβερνητική πρακτική «ποιός έκαψε 3 ανθρώπους και ένα αγέννητο παιδί κύριε Δένδια;»

Όσοι θυμούνται εκείνη την άσχημη μέρα, θα θυμούνται πως η δολοφονία τριών ανθρώπων, πέρα από όλα τα άλλα, αμαύρωσε μια μεγάλη κινητοποίηση ενάντια σε κυβερνητικά μέτρα. Οι πάντες ξέχασαν όπως ήταν λογικό και ανθρώπινο τον σκοπό της κινητοποίησης, για να πονέσουν άλλοι βουβά και άλλοι με θυμό για τα θύματα. Ο μόνος κερδισμένος από αυτή την εξέλιξη, δεν ήταν οι διαδηλωτές, η Αριστερά ή η ακόμα πιο Αριστερά, αλλά η κυβέρνηση.

Ως σήμερα οι Αρχές, δεν έχουν καταλήξει στο ποιοί ήταν οι εμπρηστές. Έτσι ο καθένας μπορεί να υποθέτει ό,τι θέλει. Κουκουλοφόροι μπαχαλάκηδες; Κουκουλοφόροι Χρυσαυγίτες από αυτούς που κυκλοφορούσαν χέρι χέρι με την Αστυνομία; Κουκουλοφόροι προβοκάτορες; Όποιοι και αν ήταν, κατάφεραν να σκοτώσουν ανθρώπους και να συκοφαντήσουν μια μεγάλη διαδήλωση.
Άρα λογικά δεν ήταν από αυτούς που θέλουν και κάνουν διαδηλώσεις.

Παρότι έχουν λοιπόν περάσει 4 χρόνια, η κυβέρνηση δεν κατάφερε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Αρέσκεται ωστόσο, ενώ δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα με γεγονότα και στοιχεία όπως πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση, να δημιουργεί κλίμα και υπονοούμενα, για το ποιοί ήταν οι δολοφόνοι της Marfin.

Αν ο κύριος Δένδιας και οι υπηρεσίες του ξέρουν τους δολοφόνους, ή έχουν λόγο να υποψιάζονται κάποιους, να το πουν για να καθαρίσει η πολιτική μπουγάδα. Διαφορετικά να σιωπήσουν ή κατά την αγαπημένη τους έκφραση «να πάνε στον εισαγγελέα να το καταθέσουν».

Ο κύριος Δένδιας και ο πρωθυπουργός μαζί, δεν σιωπούν όμως. Αποδίδουν στην Αριστερά το έγκλημα, με την ίδια ευκολία που ο Χίτλερ απέδωσε το κάψιμο του Ράιχσταγ στον Δημητρόφ και τους κομμουνιστές ενώ το είχαν κάψει οι ίδιοι. Και πολύ φοβάμαι με την ίδια σκοπιμότητα. Να συκοφαντηθούν άλλες πολιτικές δυνάμεις, διαδηλωτές, άνθρωποι που βρέθηκαν στη διαδήλωση γιατί ενδεχομένως δεν είχαν να φάνε.

Επίσης ο κ Δένδιας και ο κύριος Σαμαράς, έντεχνα ξεχνούν πως ως τώρα η Δικαιοσύνη έχει αποδώσει ευθύνες για τη Marfin του κυρίου Βγενόπουλου, σε τρία στελέχη της Τράπεζάς του. Έχουν καταδικαστεί σε πολυετή φυλάκιση για εγκληματική αμέλεια, αλλά αυτό πέρασε και στα media-κα ψιλά και στα κυβερνητικά.

Αν λοιπόν η κυβέρνηση γνωρίζει άλλους εγκληματίες από αυτούς που καταδίκασε η Δικαιοσύνη να τους κατονομάσει και να τους παραδώσει στο δημόσιο ανάθεμα και τον εξευτελισμό. Αλλιώς ας κάνει μια δήλωση έστω γι αυτούς που έχουν καταδικαστεί ως εγκληματίες, δηλαδή των Τραπεζών. Μια δήλωση του τύπου «είναι ανεπίτρεπτο να έχουν τόσα κέρδη και να παίρνουν λεφτά από την ανακεφαλαιοποίηση και να μην εξασφαλίζουν την ασφάλεια των πελατών και των εργαζομένων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης».‘Οχι;