Αναρτήσεις
Του Γιώργου Κυρίτση*
Ο χρόνος που μεσολαβεί από τη στιγμή που κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ θα αναφέρει ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα φορολογήσει τον μεγάλο πλούτο, μέχρι να πέσουν πέντε επάνω του να τον φάνε ουρλιάζοντας “πείτε μας πού τοποθετείτε τον μεγάλο πλούτο”, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας νέος ακριβέστερος ορισμός του dt. Σήμερα που η τεχνολογία έχει αφήσει πίσω της την αναλογική εποχή, η ταχύτητα με την οποία πάλλονται οι φωνητικές χορδές και τεντώνονται οι φλέβες στο λαιμό των αγανακτισμένων από μια τέτοια ανήκουστη θέση μπορεί πλέον να καταγραφεί από τα ευαίσθητα επιστημονικά όργανα, αυτά που ανίχνευσαν το ίδιο το σωματίδιο του Χιγκς.
Φυσικά, οι “ερωτώντες” δεν εκφράζουν ειλικρινή απορία αλλά ιερή αγανάκτηση. Βλέπετε, το να πληρώσουν οι φτωχοί τα γαμησιάτικα των πλουσίων ήταν και παραμένει το βασικό μέλημα των πολιτικών τους εκπροσώπων που κυβερνούν τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Εάν αφηνόταν χρόνος στους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαν απλώς να υπενθυμίσουν ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει βάλει τον πήχη του πλούτου στις 42.000 ευρώ με φορολόγηση από το πρώτο ευρώ και από το πρώτο τετραγωνικό ακίνητης περιουσίας, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα γκράβαρο χωρίς πραγματική αξία. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά τα θέματα είναι πιο κιμπάρης από τη συγκυβέρνηση. ..
Τη φιλοσοφία της κυβέρνησης είχε εκφράσει μέσα στην αγαθότητα ή τον κυνισμό του ο Γιάννης Στουρνάρας. “Θα φορολογηθούν όλοι” είχε πει “για να πληρώσουν όλοι λιγότερα”, κλωτσώντας επιδεικτικά στα μούτρα μέχρι να ματώσει την έννοια της προοδευτικής φορολόγησης. Για να μην αναγκαστούν δηλαδή να σπάσουν κάνα ομόλογο ή να φέρουν κάνα ελβετικό φράγκο πίσω στην Ελλάδα οι πλούσιοι, θα πρέπει να πληρώσουν οι φτωχοί, οι άνεργοι, αυτοί που ήδη πληρώνουν και πάντα πλήρωναν τον λογαριασμό.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι η ελληνική αστική τάξη, η υποτιθέμενη ελίτ, είναι λούμπεν και στερείται πατριωτισμού. Τυλίγονται τη γαλανόλευκη αλλά με τα λεφτά τους δεν παίζουν. Δεν χρειαζόταν να μας το πουν κατάμουτρα η Λαγκάρντ κι ο Σόιμπλε. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ, πούλησε τη γαλακτοβιομηχανία του, έστειλε τα λεφτά στην Ελβετία και το παίζει μαικήνας των Τεχνών και των Γραμμάτων. Ο Κόκα Κόλας, έστειλε τα εργοστάσια στη Βουλγαρία και τη φορολογική έδρα στο Λουξεμβούργο εκεί που ο κ. Γιούνκερ φιλοξενεί όλους τους φοροφυγάδες με τιμές αρχηγoύ κράτους και με όλα τα κομφόρ. Ο άλλος μας φόρτωσε το σαπάκι που λέγεται eurobank να το ανακεφαλαιοποιήσουμε αλλά τα λεφτά για να αποκτήσει κοψοχρονιά το Ελληνικό τα βρήκε. Ο τραπεζίτης-περιπτεράς απέκτησε την Αγροτική Τράπεζα κι έγινε συστημικός, κάτι σαν να αγοράζει ο Ατρόμητος τη Manchester United... Ο Κουροπαλάτης και ο Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά αποκαλούν δημοσίως “ιτς άδερ” “δολοφόνο”, “έμπορο ηρωίνης” και “λαθρέμπορο” και ουδείς ασχολείται. Η δυναστεία των ορεσίβιων εφοπλιστών και πετρελαιάδων από τη λεβεντογέννα Κρήτη που διαθέτει Ι.Χ. κανάλια, υπουργούς και κόμματα νομίζει ότι θα γίνεται πάντα το δικό της. Ο Μr. Eθνικοί Δρόμοι αποζημιώνεται για διαφυγόντα κέρδη από τα διόδια που δεν έχουν πλέον κίνηση. Κανένας άλλος άνθρωπος που να έχει μαγαζί ή μικρή επιχείρηση δεν αποζημιώθηκε επειδή έπεσε η δουλειά λόγω κρίσης. Τα golden boys που έφαγαν τα λεφτά του κόσμου -250 εκατομμύρια πληρωμένα χαράτσια της ΔΕΗ- με δικηγόρο πριν τον Βορίδη τώρα τον Μπαλτάκο, έκαναν το πάρτι της χρονιάς στη Μύκονο. Χρωστάνε όλοι τα μαλλιοκέφαλά τους στο δημόσιο και δεν πληρώνουν φράγκο γιατί έτσι γουστάρουν. Γι' αυτό δεν χτυπιέται η φοροδιαφυγή, γιατί κυβερνούν οι φοροφυγάδες.
Μπορεί να είναι λούμπεν αλλά δεν είναι χαζοί, ξέρουν να κρύβουν τα λεφτά τους. Και η καλύτερη καβάτζα για τα χρήματα των πλουσίων δεν είναι ούτε η Ελβετία ούτε οι off shore, είναι να τα κρύβουν μέσα στα χρήματα των κανονικών ανθρώπων. Αυτό που λένε είναι ότι “Άν μου κουρέψεις το δικό μου ομόλογο θα πάρω μαζί κι εκείνο των ασφαλιστικών ταμείων”. Αν τολμήσει δε κανείς να μιλήσει για πάταξη της φοροδιαφυγής, τα μόνα παραδείγματα τα οποία θα προβάλουν τα κανάλια τους θα είναι “ένας αλουμινάς στο Μενίδι που δεν έκοβε ΦΠΑ” κι ένας “υδραυλικός που έφτιαξε το καζανάκι και δεν έδωσε απόδειξη”. Φυσικά υπάρχει στην Ελλάδα πρόβλημα φορολογικής συνείδησης και είναι σοβαρό αλλά το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι.
Οι μέρες της αφθονίας τους, όμως, είναι πλέον μετρημένες, όχι μόνο για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης και προσαρμογής με το ευρωπαϊκό κεκτημένο (η Ελλάδα είναι ουραγός στους άμεσους και πρωταθλήτρια στους έμμεσους φόρους) αλλά και γιατί δεν γίνεται αλλιώς...
Επειδή όμως πρέπει να απαντηθεί και το περιβόητο “Πού θα βρείτε τα λεφτά;”, απαντάμε “Θα τα πάρουμε από τους πλούσιους, θα πάρουμε πίσω τα κλεμμένα.”
Θα γυρίσει ο τροχός, το υπόλοιπο το ξέρετε...
- Καλή χρονιά!
- Φτου ξελευτερία για όλους!
*Ο Γιώργος Κυρίτσης είναι δημοσιογράφος της Αυγής και του Ρ/Σ Στο Κόκκινο.
