Θα μείνουν με τα κοστούμια στο χέρι

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Όλοι το είχαμε καταλάβει, όταν το ακούς όμως από τα χείλη του πρωθυπουργού, αποκτά άλλη βαρύτητα. Το είπανε οι Ευρωπαίοι ηγέτες στον Τσίπρα και αυτός το μετέφερε στη Βουλή των Ελλήνων: Οι δανειστές έδιναν εξάμηνη τεχνική παράταση και οι δικοί μας, ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο, ζήτησαν παράταση δίμηνη, μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου. Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η νέα κυβέρνηση είχε μπροστά της ένα εξάμηνο να οργανώσει τη διαπραγμάτευση, να προετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα, να αμβλύνει την ανθρωπιστική κρίση.

Γι' αυτό το έκαναν οι σαμαροβενιζέλοι, γι' αυτό απέρριψαν την εξάμηνη παράταση, για να μπορούν να επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις ακόμη και μέσα από τον τάφο. Αρχικώς επιχείρησαν να αποφύγουν τον τάφο, επέβαλαν τα ασφυκτικά περιθώρια για να πουν: ψηφίστε εμάς που θα συμφωνήσουμε τσάκα- τσάκα με τους δανειστές, έτοιμη την έχουμε τη συμφωνία, μέχρι και το e-mail του Χαρδούβελη τους έχουμε στείλει. Ενώ οι άλλοι, οι νεόκοποι, θα πνιγούν σαν ποντίκια μέσα στην ασφυξία του χρόνου, ούτε κυβέρνηση δεν θα προλάβουν να σχηματίσουν μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου.

Το πρώτο μέρος του σχεδίου απέτυχε παταγωδώς, έχασαν τις εκλογές συντριπτικά και η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε το πρωί της επόμενης ημέρας. Υπήρχε όμως και plan B, να εγκλωβιστεί η νέα κυβέρνηση στα ασφυκτικά χρονικά πλαίσια που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει, να μην υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης, να δημιουργηθεί χάος και ο λαός να στραφεί αναγκαστικά στην ασφάλεια που του προσέφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι το περίφημο σενάριο της αριστερής παρένθεσης, που ο Άδωνις Γεωργιάδης το έχει προορίσει χρονικά για την 31η Μαρτίου, όταν, όπως προβλέπει ο ίδιος, θα έχει στερέψει η ρευστότητα των τραπεζών.

Κάθονται στις καρέκλες τους και περιμένουν να συμβούν όσα περιέγραφαν στα άθλια σποτ τους, να τελειώσουν τα λεφτά, να τελειώσουν τα φάρμακα, να τελειώσουν τα τρόφιμα. Περιμένουν να σχηματιστεί το μονοπάτι πτωμάτων για να πατήσουν πάνω, συνδέουν την επιστροφή τους στην εξουσία με τον πόνο του λαού, όσο μεγαλύτερος ο πόνος, τόσο ταχύτερη η επιστροφή. Πώς λένε εκείνους που συνδέουν την ευημερία τους με την καταστροφή των πολλών; Τους λένε βαμπίρ, τους λένε ύαινες, τους λένε όρνια, εγώ τους λέω ηλίθιους, επειδή νομίζουν -οι ηλίθιοι- ότι ο λαός θα αναζητήσει σωτηρία στους δημίους του. Το αντίθετο θα συμβεί, οι ολετήρες θα χρεωθούν και τα δεινά της μνημονιακής εποχής και τα δεινά της μεταμνημονιακής εποχής, εφόσον επισυμβούν.

Την ώρα που μίλαγε ο Τσίπρας, οι μισοί βουλευτές της Ν.Δ. έλειπαν από την αίθουσα. Δεν είχαν πάει να δουν το ΠΑΟΚ- Ολυμπιακός, είχαν πάει να ράψουν κοστουμάκια υπουργικά. Τζάμπα τα έξοδα, το πιθανότερο είναι να μείνουν με τα υφάσματα στο χέρι. Να είναι τουλάχιστον μαύρα τα κοστουμάκια, να τα φορέσουν με παπιγιόν και να εργαστούν ως κοράκια σε γραφεία τελετών. Είναι το επάγγελμα που τους ταιριάζει γάντι.

Πηγή