Αναρτήσεις
Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου
Με μερικά πράγματα δεν παίζουν …
Σαν να μην έφτανε η τρικυμία των καιρών με τα μνημόνια, το κρεματόριο του Αιγαίου και τα ισοδύναμα που μοιάζουν αδύναμα να καταλαγιάσουν το άγος των μέτρων και το άλγος των συνεπειών τους, ενέσκηψε από το πουθενά και νέος εθνικός διχασμός…
Δικαιολογημένες οι αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις Φίλη για τη γενοκτονία των ποντίων και σκανδαλωδώς αδικαιολόγητες οι αιρέσεις της ιστορίας στα καλά καθούμενα και μάλιστα από τον υπουργό Παιδείας…
Όταν η Ελλάδα επισήμως έχει αναγνωρίσει από το 1994 τη γενοκτονία των ποντίων, ουδείς υπουργός δικαιούται να εκφράζει την προσωπική του γνώμη δημόσια, λες και βρίσκεται σε καφενείο με την παρέα του…
Έτσι ορίζει η σύμβαση της συντεταγμένης λειτουργίας μιας κυβέρνησης πώς να το κάνουμε…
Έτσι ορίζουν οι κανόνες ενός πολιτικού και διπλωματικού fair play, τους οποίους κανένας Φίλης δεν έχει δικαίωμα να περιφρονεί…
Όταν ο διαχωρισμός ανάμεσα στην εθνοκάθαρση και τη γενοκτονία αφορά-εκτός των άλλων- και την ποινικοποίηση του εγκλήματος, το εύκολο συγχωροχάρτι στην Τουρκία , η οποία είχε ξεσηκώσει θύελλα πριν από λίγα χρόνια και εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει τη γενοκτονία των ελλήνων του Πόντου, συνιστά ατόπημα ολκής…
Όταν η χώρα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της, όχι μόνον στο οικονομικό πεδίο αλλά συνολικά, με το προσφυγικό να αλλάζει τη μοίρα της Ευρώπης και να επηρεάζει τις εξελίξεις και στην Ελλάδα, καμία φιλαυτία δεν νομιμοποιείται να προβαίνει σε αυθαιρεσίες που απειλούν να δυναμιτίσουν το κλίμα, υπερβαίνοντας διεθνείς αποφάσεις, προκαλώντας την ιστορική μνήμη και προσβάλλοντας ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού…
Δεν ενδιαφέρουν κανέναν, ειδικά σ’ αυτή τη φάση -οι κατά καιρούς «ανησυχίες», αναθεωρήσεις ή …νέες τάσεις μιας κατηγορίας ιστορικών και άλλων μεταμοντέρνων επιστημόνων, την άποψη των οποίων συμμερίζεται ανέμελα ο Ν.Φίλης, χωρίς καν να συγκαταλέγεται σ αυτή την επιστημονική κοινότητα…
Ο πληθυσμός αυτής της χώρας είναι κατά ένα μεγάλο μέρος , το άθροισμα των προσφύγων…
Η σφαγή, η εκδίωξη και τα μαρτύρια αποτελούν ακόμη ζώσα ιστορία και όχι σημειώσεις για εγχειρίδια αναθεώρησης , με πρόσημο που εξυπηρετεί τον δυνατό – εν προκειμένω την Άγκυρα- και άδηλες σκοπιμότητες…
Αυτά δεν έιναι πενταροδεκάρες της Ιστορίας…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου