Τι ξέρουμε για τη συνομιλία Τραμπ-Ερντογάν

γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Δεν πρόκειται να μπω καν στη διαδικασία της ανάλυσης του περιεχομένου της τηλεφωνικής επικοινωνίας του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του Τούρκου ομολόγου του, Ταγίπ Ερντογάν. Και δεν θα αδικήσω κανένα, ειδικά όσους μονίμως διαμαρτύρονται για τη φιλοτουρκική στάση του Λευκού Οίκου και ειδικά του κ. Τραμπ, που δικαίως φωνάζουν ότι η Ουάσινγκτον υποστηρίζει την Τουρκία χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις παρανομίες της, τις απειλές και τους εκβιασμούς της. Αυτή η στάση της Αμερικής είναι επιεικώς απαράδεκτη. Και ενοχλεί πολύ τους Έλληνες σε όποιο σημείο της γης και αν βρίσκονται.

Δεν θα εισέλθω, λοιπόν, στον πειρασμό της ανάλυσης, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουμε ενώπιον μας όλα τα στοιχεία για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Δεν γνωρίζουμε τι είπε και τι ΔΕΝ είπε ο Αμερικανός Πλανητάρχης στον Σουλτάνο της Τουρκίας.

Γι’ αυτό, πριν αποφασίσουμε τι συνέβη ή τι δεν συνέβη, ας προσπαθήσουμε να δούμε τι γνωρίζουμε: Μετέφερε ο κ. Τραμπ τις ανησυχίες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως της εξέθεσε στον ίδιο στη συνάντηση του Λευκού Οίκου, στις 7 Νοεμβρίου; Δεν το γνωρίζουμε. Το εικάζουμε. Ζήτησε από τον Τούρκο Πρόεδρο «να τα βρει» με τον κ. Μητσοτάκη; Ούτε αυτό το ξέρουμε. Το θεωρούμε λογικό.

Πρότεινε διαμεσολάβηση των ΗΠΑ για την επίλυση των «ελληνοτουρκικών διαφορών». Ουδείς μπορεί να μας πει. Αλλά, μπορούμε να το αποκλείσουμε, με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί αρπάζουν παρόμοιες ευκαιρίες; Και θα ομολογήσω ότι προσπαθήσαμε οι ανταποκριτές στην Ουάσιγκτον να τύχουμε ενημέρωσης. Ο διπλωμάτης στον οποίο απευθύνθηκα, μου είπε ότι η ανακοίνωση των ολίγων γραμμών του Λευκού Οίκου, ομιλεί από μόνης της. Καλώς, ότι πει!

Τρία βασικά ζητήματα

Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, ο κ. Τραμπ ασχολήθηκε με τρία βασικά ζητήματα σ’ αυτή την τηλεφωνική συνομιλία με τον κ. Ερντογάν: Με τη Λιβύη, τη Συρία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ανεξάρτητα από τι είπε και τι δεν είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος, είναι σημαντικό ότι συμπεριελήφθησαν τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία στη Μεσόγειο στα θέματα της συζήτησης των δύο ανδρών.

Είναι η τρίτη προσπάθεια της Αμερικής να μεταφέρει τις ανησυχίες του κ. Μητσοτάκη στον Τούρκο Πρόεδρο. Προηγήθηκε ένα άλλο τηλεφώνημα του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Και η συνάντηση των δύο υπουργών στο Βερολίνο. Από σεβασμό στη δεοντολογία αναφέρω ότι δεν έχει υπάρξει επίσημη ενημέρωση για τις συνομιλίες του κ. Πομπέο με τον κ. Τσαβούσογλου, εάν δηλαδή περιλάμβαναν και τα ελληνοτουρκικά.

Ερώτημα: Εάν δεχθούμε ότι οι κ. Τραμπ και Πομπέο μίλησαν με τους Τούρκους ομολόγους τους για τις εντάσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών. Ούτε αυτό το γνωρίζουμε. Αν υποθέσουμε από τις αντιδράσεις του κ. Ερντογάν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι από το ένα αυτί βάζει ότι του λένε και από το άλλο αυτί το βγάζει. Δεν ακούει κανένα. Και γιατί να ακούσει τον κ. Τραμπ, όταν τον έχει στο τσεπάκι του;

Διαβάστε τη συνέχεια στο hellasjournal