Ο Σαμαράς ζητά… συγκυβέρνηση

γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη

ΟΑντώνης Σαμαράς δεν δίνει εξηγήσεις, ούτε μπορούν να του ζητηθούν εξηγήσεις. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι υπεράνω κόμματος, πρωθυπουργικής γραμμής και παραταξιακού συμφέροντος – ενίοτε, δε, είναι υπεράνω και του εθνικού συμφέροντος αλλά τούτο εμπίπτει στους προ πολλού ανοιχτούς λογαριασμούς του με την ιστορία.

Επί του παρόντος, και στο πολιτικό δια ταύτα, ο Αντώνης Σαμαράς είναι πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όχι διότι σχεδιάζει και απεργάζεται ανατροπές, εκτροπές και διασπάσεις – οφείλει, άλλωστε, πια να γνωρίζει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα. Είναι πρόβλημα για τον πρωθυπουργό διότι αφού δεν μπορεί να (ξανα)ηγηθεί και να (ξανα)κυβερνήσει, αποφάσισε να συγκυβερνήσει.

Το διαμήνυσε για πρώτη φορά στο συνέδριο του κόμματος. Την ώρα που ο πρόεδρος της ΝΔ επαναπροσδιόριζε, για πρώτη φορά, την ιδεολογική πυξίδα της ΝΔ στο τόξο μεταξύ Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ελευθέριου Βενιζέλου, ο Αντώνης Σαμαράς κατέβαζε σκληρό δεξιό μανιφέστο.

Το έκανε ακόμη πιο καθαρό όταν είδε τους τίτλους του πολιτικού του τέλους. Όταν κατάλαβε πως η πολιτική του ατζέντα ήταν χρήσιμη στον Κυριάκο Μητσοτάκη προεκλογικά αλλά ανεπιθύμητη, και επικίνδυνη, μετεκλογικά. Κι όταν συνειδητοποίησε οριστικά πως δεν υπήρχε χώρος για εκείνον ούτε στις Βρυξέλλες, ούτε στο Προεδρικό Μέγαρο:

Απουσίασε από την Βουλή στην προεδρική εκλογή, απαξίωσε ακόμη και να αναφέρει το όνομα της επόμενης Προέδρου της Δημοκρατίας, και φρόντισε να υπενθυμίσει με συνέντευξή του πως στήριξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη «σε όλες τις εκλογικές μάχες». Παραπλεύρως φρόντισε να διακηρύξει και ότι «η Χάγη συνιστά συνθηκολόγηση», την ώρα που ο πρωθυπουργός δήλωνε ανοιχτός σε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας.

Το νέο χτύπημα αποφάσισε να το δώσει χθες. Επέλεξε την πιο δύσκολη στιγμή της κυβέρνησης από την έναρξη της θητείας της, μπήκε σφήνα στο αλλαλούμ των χειρισμών στην υπόθεση ΠΑΟΚ-Ξάνθης, κι εκεί που το Μαξίμου επιχειρούσε – ανεπιτυχώς - να ανοίξει τους πυροσβεστικούς κρουνούς, ο Αντώνης Σαμαράς πέταξε μολότοφ.

Απουσίασε ηχηρά από την Βουλή στην ψηφοφορία που ήρε την απειλή του υποβιβασμού για τον ΠΑΟΚ, αγνόησε επιδεικτικά την άτυπη κομματική πειθαρχία, κι ανάγκασε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συναντά τον Εμμανουέλ Μακρόν στο Μέγαρο των Ιλισίων έχοντας το βλέμμα στραμμένο στα εσωκομματικά χαρακώματα της Αθήνας.

Χρειάστηκαν αρκετές ώρες έως ότου να απαντήσει στον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ Σταύρο Καλαφάτη, στον οποίο φέρεται να επικαλέστηκε «προσωπικούς λόγους» για την απουσία του. Κι όταν κυβερνητικοί παράγοντες επιχείρησαν να εμφανίσουν το θέμα ως λήξαν λέγοντας πως οι «εξηγήσεις που έδωσε κρίθηκαν επαρκείς» από τον πρωθυπουργό, έβαλε το μπουρλότο. Διαμήνυσε, μέσω συνεργατών του, ότι «ο κ. Αντώνης Σαμαράς ούτε έδωσε εξηγήσεις, ούτε του ζητήθηκαν, ούτε θα μπορούσαν να του έχουν ζητηθεί».

Κοινώς, έκανε (ξανά) εαυτόν πρωταγωνιστή του πολιτικού δράματος, έστειλε το μήνυμα ότι ο Σαμαράς δεν διαγράφεται, δεν απολογείται και δεν οριοθετείται, και λειτούργησε ως πολλαπλασιαστής των ενδοκυβερνητικών αναταράξεων. Ο στόχος του, κατά τις εκτιμήσεις πολιτικών του φίλων, ήταν να καταδείξει την διαφωνία του με τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα της σύγκρουσης των ισχυρών του ποδοσφαίρου. Τα κίνητρά του όμως μπορεί και να περιγράφονται ακριβέστερα από το antinews.gr: «Ο Κυριάκος», έγραψε το site, «από μόνος του πυροβόλησε τα πόδια του, κι από εκεί που νόμιζε ότι συνταξιοδότησε τον Σαμαρά μέσω του αδειάσματος για την προεδρία, αίφνης τον ανήγαγε σε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Μάλλον ο καθηγητής πολιτικών επιστημών που είχε ο Σαμαράς στο Χάρβαρντ, ήταν καλύτερος από τον Μητσοτάκη. Ή κατά το λαϊκότερο...  όποιος σκάβει τον λάκκο του αλλουνού, πέφτει ο ίδιος μέσα».

Το πρώτο ερώτημα ίσως είναι το πώς ακριβώς εννοεί ο Αντώνης Σαμαράς τον ρόλο του «συγκυβερνήτη» ή «αντιπροέδρου». Το δεύτερο είναι εάν θα αποδειχθεί αρκετό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον παρακάμψει δια της τιμητικής αποστρατείας – θέτοντάς τον ατύπως «υπεράνω κόμματος», όπως διαφάνηκε από την χθεσινή διαχείριση του Μαξίμου.

Πόσο μάλλον, αφού οι πληροφορίες θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό να σχεδιάζει ηχηρές υπερ-πατριωτικές παρεμβάσεις το επόμενο διάστημα, με αιχμή οποιαδήποτε πρωτοβουλία έχει ως πιθανό ορίζοντα την Χάγη…