Η Διάσκεψη του Βερολίνου, η ολιγωρία της Αθήνας και ο σωτήρας Χαφτάρ

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Μπορεί ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών να ψέλλισε δικαιολογίες για τον αποκλεισμό της Αθήνας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου, αλλά η πραγματικότητα είναι τόσο κραυγαλέα που δεν αφήνει περιθώρια υπεκφυγής. Από τη στιγμή που η Τουρκία υπέγραψε τη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την κυβέρνηση της Τρίπολης, η Ελλάδα αυτομάτως ενεπλάκη στην κρίση της Λιβύης, επειδή οι δύο συμβαλλόμενοι σφετερίζονται δια της συμφωνίας τους ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.

Η Αθήνα δεν επεδίωξε την εμπλοκή της, αλλά στις διεθνείς σχέσεις, όπως και στη ζωή, μπορείς να εμπλακείς από μία κίνηση τρίτου, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η Άγκυρα είχε δείξει ποιες είναι οι προθέσεις της. Ήταν, λοιπόν, κοινό μυστικό ότι ο Ερντογάν πίεζε την κυβέρνηση της Τρίπολης να υπογράψει αυτή τη συμφωνία. Και το επέτυχε, όταν ο Αλ Σαράτζ βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και ως μόνη σωτηρία έβλεπε την τουρκική στρατιωτική επέμβαση.

Η ελληνική διπλωματία όφειλε να είχε δράσει προληπτικά. Να είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση της Τρίπολης ότι εάν υπογράψει τέτοια συμφωνία, την επόμενη ημέρα θα διέκοπτε τις διπλωματικές σχέσεις μαζί της και θα αναγνώριζε τον Χαφτάρ. Επίσης, ότι η υποστήριξή της δεν θα περιοριζόταν στο διπλωματικό επίπεδο. Να είχε, μάλιστα, κοινοποιήσει αυτή την προειδοποίηση στην Ουάσιγκτον, στην ΕΕ, στη Μόσχα, αλλά και στο Κάιρο, ώστε οι πάντες να γνωρίζουν τις επιπτώσεις.

Δεν ισχυρίζομαι ότι εάν είχε δράσει έτσι η Αθήνα θα είχε αποτρέψει την υπογραφή της συμφωνίας. Εάν παρόλα αυτά, ο Αλ Σαράτζ υπέγραφε, η Ελλάδα όχι μόνο θα έπρεπε να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις μαζί του, αλλά και να έστελνε διπλωματικό σύνδεσμο διαπιστευμένο στο Κοινοβούλιο της Λιβύης, το οποίο πρόσκειται στον Χαφτάρ. Επίσης, θα μπορούσε επισήμως να συνάψει συμφωνία με το Κάιρο για την παροχή δωρεάν στρατιωτικής βοήθειας. Οι Αιγύπτιοι ξέρουν πως θα διοχέτευαν αυτά τα όπλα στις δυνάμεις του Χαφτάρ.

Τίποτα από όλα αυτά δεν έγιναν. Μπορεί η Αθήνα να έδιωξε τον Λίβυο πρεσβευτή, αλλά ακόμα αναγνωρίζει την κυβέρνηση Σαράτζ. Τουλάχιστον, είχε στείλει τον υπουργό Εξωτερικών στον Χαφτάρ και τώρα κάλεσε τον Λίβυο στρατάρχη στην Αθήνα, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα προς τους Γερμανούς ότι η Ελλάδα παρεμβαίνει στις εξελίξεις, παρά την προσπάθεια τους να την κρατήσουν στο περιθώριο. 

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ