ΕπιβΙΩΣΗ ΙΙΙ

γράφει ο Δημήτρης Νανούρης

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τον ξανθό, ξερικό Ιούνη κάναμε μαύρα μάτια να υποδεχθούμε χθες –καλή βδομάδα, καλό μήνα και καλό καλοκαίρι, επί τη ευκαιρία- και εισέβαλε ο αφιλότιμος βαμμένος σκούρος, μουντός, υπέρ το δέον υδαρής, ξέχειλος ώς τα μπούνια κανονικότητα. Ανοιξαν, βλέπεις, ξενοδοχεία και λοιπά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, προεξαρχόντων Δημοτικών και Νηπιαγωγείων. Ζαλικώθηκαν τις σάκες οι σπόροι προς τέρψιν τεχνοφοβικών εκπαιδευτικών, που μπαΐλντισαν τόσα τέρμινα με τα εξ αποστάσεως μαθήματα μέσω οθόνης.

Ιδιαζόντως ραδιούργοι οι λοιμωξιολόγοι συνωμότησαν με ερασιτέχνες συναδέλφους, οίτινες διδάχτηκαν μετεωρολογία από εκπεσόντες υπομανιτού της φυλής των Σιου, με στόχο ν’ ανοίξουν διάπλατα οι ουρανοί, να ρίξουν κρουνηδόν μεσημεριανές μπόρες, οι οποίες να συμπέσουν με τα διαλείμματα των μικρών μαθητών, ώστε να μη δημιουργηθεί συνωστισμός στα προαύλια. Απέτυχαν, μολαταύτα, παταγωδώς τα σατανικά τους σχέδια, αφού, μη διαθέτοντες αλεξιβρόχια οι πιτσιρικάδες, μαζεύτηκαν μαρίδα κάτω από στενόχωρα υπόστεγα, δίνοντας λαβή στον ιό να διασπαρεί με απευκταία και ολέθρια αποτελέσματα.

Βάρδα μη βρει υγρασία ο αθεόφοβος, καθότι αποτελεί ιδεώδες στοιχείο επιπολασμού του. Δυστυχώς, όμως, η ρημάδα η κανονικότητα επέστρεψε από πολλού και στην τιβί. Είχαμε συνηθίσει κατά τις ημέρες του αναγκαστικού εγκλεισμού οι πάσης φύσεως ανήμερες ενημερωτικές εκπομπές να καλούν επιδημιολόγους να εξηγήσουν πώς πιάνουμε τις χειρουργικές προσωπίδες, πώς τις τοποθετούμε «πολύ σχολαστικά» σε στόμα και μύτη εν είδει προβοσκίδας και φυσικά να μην τις πετάμε στα πεζοδρόμια. Τις υπόλοιπες ώρες έδειχναν ξαναπαιγμένες ταινίες, αρκετές από τις οποίες ποιοτικές. Απόλαυσα εργάρες αργά το βράδυ.

Ιδίως στο κανάλι της Βουλής. Τι Παζολίνι, τι Βισκόντι, τι Ταβιάνι, τι Μπουνιουέλ, τι Αντονιόνι! Ευρωπαϊκός κινηματογράφος στις δόξες του. Επαιζε τις προάλλες τον «Χαφιέ» του Μελβίλ. Δεν έχεις δα την ευχαρίστηση να βλέπεις κάθε μέρα τα ευάριθμα, πλην λατρεμένα, φιλμ του Γάλλου μετρ της νουβέλ βαγκ και του νουάρ, δασκάλου ιερών τεράτων του Χόλιγουντ. Ξεκινούσε στις έντεκα, στήθηκα καρσί στο γυαλί από και μισή. Είχαν αρχίσει οι εργασίες του Κοινοβουλίου, και προβαλλόταν απ’ ευθείας συνεδρίαση αναρμόδιας επιτροπής, η οποία τραβούσε σε μάκρος. Ετσι, αντί των Μπελμοντό, Πικολί, Ρετζιανί και Λεφέβρ, λοξοκοίταζα διένεξη μεταξύ Χάρη Θεοχάρη και Κατερίνας Νοτοπούλου. Με σβηστό ήχο ασφαλώς. Κάποτε θα ολοκληρώσουν, υπέθετα. Αμ, δε. Τελείωσαν περασμένες μία. Αναθάρρησα προς στιγμήν, αλλά έβαλε κονσέρβα τη Βούλτεψη. Θλίψη!