Διπλή θωράκιση

γράφει η  Πέπη Ρηγοπούλου

Τα τελευταία νέα δεν μας αφήνουν παραπονεμένους. Θερμό θα είναι λέει το καλοκαίρι για την Ελλάδα και, βεβαίως, για τα νησιά μας. Για το θέμα αυτό θα φροντίσει, όπως μας ειδοποιεί ήδη, ο κύριος Ερντογάν. Αφού γιόρτασε τα κατορθώματα του Πορθητή, εκπορθώντας με την κακογουστιά άλλη μια φορά την Αγία Σοφία, υπόσχεται να εμπλουτίσει το πρόγραμμα υπερπτήσεων, με τις θαλάσσιες βόλτες «δικαιώματος άλωσης». Και σε ό,τι μας αφορά, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, ας ελπίσουμε, ώστε οι φροντίδες του αυτές να πάνε χαμένες. Για το καλό των νησιών μας, της Θράκης και της υπόλοιπης χώρας μας.

Τα νησιά μας όμως περιμένουν και άλλες επισκέψεις το καλοκαίρι. Με τους όποιους αναγκαίους περιορισμούς, προβλήματα, πρωτόκολλα κ.λπ., τα νησιά περιμένουν τον τουρισμό, εσωτερικό και εξωτερικό. Ανάγκη όχι μόνο των νησιωτών, που περιμένουν από την τουριστική περίοδο να βγάλουν τη χρονιά, αλλά και ολόκληρης της χώρας, για την οποία ο τουρισμός είναι σοβαρή υπόθεση αλλά και –από ό,τι πληροφορούμαστε από περισσότερες πλευρές– καθόλου απλή.

Η έλευση τουριστών στην Ελλάδα και ειδικά στα νησιά είναι μαζί αναγκαία και προβληματική. Θα έρθουν τόσοι που να ικανοποιήσουν τις οικονομικές προσδοκίες; Θα έρθουν όσοι δεν θα αποτελούν κίνδυνο αναζωπύρωσης της πανδημίας; Είναι επαρκή τα μέτρα που σχεδιάζονται ή στην πραγματικότητα αναλαμβάνουμε ένα δραματικό ρίσκο βάζοντας την οικονομία μπροστά από τη ζωή; Ποια είναι τα γενικότερα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο για μια αρρώστια που τη γνωρίζουμε ανεπαρκώς και που, μη μπορώντας να τη θεραπεύσουμε, μπορούμε μόνο να την αποφεύγουμε και όπου κάνει την εμφάνισή της να την περιορίζουμε; Και ποια είναι τα ειδικά μέτρα που πρέπει και που μπορεί να ληφθούν και να τηρούνται στις τουριστικές περιοχές, για τις οποίες μέχρι σήμερα ο Covid-19 ήταν –ευτυχώς– μια απόμακρη πραγματικότητα;

Ενα μείζον ζήτημα για τις περιοχές αυτές είναι το αν διαθέτουν την αναγκαία ιατρική και γενικότερη θωράκιση: ανθρώπους, χώρους, εξοπλισμό, δυνατότητες μετακίνησης κ.ά. Το δεύτερο, εξ ίσου σημαντικό και επείγον, αν έχει σχεδιαστεί η κατάλληλη ειδική κρατική ενημέρωση/καθοδήγηση προς τις τοπικές κοινωνίες, κάτι που είδαμε πόσο στάθηκε πολύτιμο για την αντιμετώπιση της πρώτης φάσης της πανδημίας στη χώρα μας. Ενώ από την άλλη πλευρά καθίσταται απόλυτα επείγον να ενισχυθεί η δημόσια υγεία, που διέπρεψε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, στις περιοχές που δυστυχώς ακόμη τη στερούνται. Χρειάζονται γιατροί και νοσηλευτές επειγόντως. Γνωρίζουμε πως υπάρχουν. Μακάρι να βρεθούν και κάποιοι μαικήνες, όχι από αυτούς που κάνουν τον ευεργέτη με το αζημίωτο, που να συμβάλουν στην προσπάθεια αυτήν.