γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Πρώτον, δεν μου προξένησε καμιά
εντύπωση το-προκλητικό- και αποδεικτικό για την καταχρηστική άσκηση της
εξουσίας-βίντεο με το γεύμα της Ικαρίας. Αλλωστε, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί
του και οι λοιποί αξιωματούχοι, που έφαγαν, ήπιαν και συνωστίσθηκαν εκεί, έχουν
κάθε λόγο να αισθάνονται ασφαλείς. Διότι είτε είναι εμβολιασμένοι είτε
γνωρίζουν ότι, αν αρρωστήσουν, τους περιμένει η καλύτερη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού.
Ναι, αυτή που περίμενε και τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος αρρώστησε-ας το
υπενθυμίσουμε-εξαιτίας ενός ανάλογου γεύματος με μικρότερο πλήθος
συνδαιτυμόνων. Οι χιλιάδες κοινοί θνητοί, που δεν παίρνουν μέρος σε τέτοια
γεύματα, δεν έχουν την ίδια τύχη: το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο χιλιάδες πέθαναν
μαζικά στη Βόρεια Ελλάδα εκτός ΜΕΘ. Ουδείς εισαγγελέας έχει ερευνήσει μέχρι
στιγμής τις σχετικές καταγγελίες.
Δεύτερον, δεν μου προξένησε καμιά
εντύπωση η αισχρή στάση του 90% των μέσων ενημέρωσης. Τα οποία απέκρυψαν όλο το
απόγευμα και το βράδυ του Σαββάτου την πρωτογενή είδηση και ανέφεραν en passant
«τι λέει ο Στεφανάδης για το γεύμα στο σπίτι του». Και την Κυριακή υποχρεώθηκαν
να μεταδώσουν το γεγονός μόνο και μόνο επειδή αντέδρασαν τα κόμματα. Δεν είναι
η πρώτη φορά που προσβάλλουν τους θεατές, ακροατές και αναγνώστες τους,
προφανώς επειδή τους θεωρούν τυφλούς και κουφούς.
Τρίτον, περίμενα ότι στο
πρωθυπουργικό επιτελείο ή ευρύτερα στην κυβέρνηση θα καταλάβαιναν τη ζημιά που
έγινε. Και, αν όχι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κάποιος εξουσιοδοτημένος από αυτόν
να βγει και να πει τέσσερις λέξεις: «Εγινε λάθος, ζητούμε συγγνώμη». Αντ’ αυτού
βγήκε ο νεόκοπος κυβερνητικός εκπρόσωπος και είπε ορισμένα αστεία επιχειρήματα.
Δυστυχώς κι αυτός είναι καθηγητής, που, όπως και οι ομότεχνοί του, δεν ξέρει τη
ρήση του Μπίσμαρκ «καθηγηταί τρεις κι εχάθη η πατρίς».
Τέταρτον και χειρότερο: είναι
απογοητευτική και απεχθής η εκκωφαντική σιωπή όλης της επιστημονικής
κοινότητας. Ούτε ένας από τους(μεγαλο)καθηγητές-μέλος ή μη της περιώνυμης
Επιτροπής Ειδικών- βρήκε να πει μια λέξη αποδοκιμασίας γι’ αυτό που έγινε στην
Ικαρία. Δεν γνωρίζω αν η αφωνία αυτή οφείλεται σε συναδελφική αλληλεγγύη(προς
τον «ατακτήσαντα», καθηγητή και βουλευτή, κ. Στεφανάδη) ή στην επιλογή να μη
γίνονται δυσάρεστοι προς την εκάστοτε εξουσία. Αλήθεια, ο κ. Τσιόδρας, ο
κ.Σύψας, ο κ. Γώγος, η κυρία Γκάγκα, που παρελαύνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα(οι
αναφορές είναι απλώς ενδεικτικές- δεν εξαιρείται κανένας και καμιά) δεν αισθάνονται
την ανάγκη να πουν μια λέξη αποδοκιμασίας για το προκλητικό γεγονός της
Ικαρίας; Πώς θα ξαναμιλήσουν για «συνωστισμό» κουνώντας το δάχτυλο σε
«άτακτους» απλούς πολίτες, όταν κλείνουν τα μάτια και το στόμα τους στο
συνωστισμό εκείνων που θα έπρεπε κατ’ εξοχήν να στιγματίζουν; Οι άνθρωποι που
με τις εισηγήσεις τους απαγορεύουν στους πολίτες να πάνε στην ερημιά μετά τις 6
το απόγευμα, πώς θα ξανακάνουν εισηγηθούν σε όσους τις γράφουν στα παλαιότερα
των υποδημάτων τους;
Η σιωπή (τους) είναι συνενοχή.
Και η υποκρισία τους είναι χειρότερη από την αντίστοιχη των πολιτικών. Ο
Αμερικανός συνάδελφός τους Νόαμ Τσόμσκι το έχει πει έτσι: «Υποκριτές είναι
εκείνοι που επιβάλλουν στους άλλους κανόνες, τους οποίους οι ίδιοι αρνούνται να
δεχτούν για τον εαυτό τους»…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου