Απαγόρευση κυκλοφορίας: Μια επικίνδυνη γελοιότητα

 

του Ανδρέα Κοσιάρη

Στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου προ μερικών ημερών, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς παραδέχτηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι η απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 21:00 δεν έχει κανένα απολύτως υγειονομικό κριτήριο από πίσω της.

 

Στην, όχι και τόσο πιεστική, ερώτηση του δημοσιογράφου, ο κ. Χαρδαλιάς, αφού ξεκίνησε την απάντησή του με το μη επιχείρημα, «Παγκόσμια όλες οι χώρες που έχουν το κερφιού [η απόδοση με ελληνικούς χαρακτήρες για τον τονισμό της προφοράς του υφυπουργού] μετά από κάποια ώρα κάνουν λάθος;», έπειτα προχώρησε σε μία δικαιολόγηση καθαρά «λειτουργική». «Η λογική είναι ότι πρέπει να περιορίσουμε την κινητικότητα. Το βασικότερο είναι», είπε, «ότι υπάρχουν και κάποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, που πίσω από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς υπάρχουν άνθρωποι και πρέπει όλοι αυτοί οι άνθρωποι, πρέπει πραγματικά να έχουν χρόνο, να μπορέσουν να προσαρμόσουν [sic] και να ξεκουραστούν».

 

 

 

Πρόκειται για μια ξεκάθαρη παραδοχή ότι η απόφαση απαγόρευσης κυκλοφορίας είναι μία απόφαση πολιτική, όχι υγειονομική. Η επιστημονική κοινότητα στην πλειοψηφία της δέχεται ότι η αερόβια μετάδοση του ιού μεγιστοποιείται σε κλειστούς χώρους, και ελαχιστοποιείται σε ανοικτούς.

 

Με τη συντριπτική πλειοψηφία των καταστημάτων να είναι κλειστά μετά τις 21:00 το βράδυ, η οποιαδήποτε «κινητικότητα» των πολιτών σε εξωτερικούς χώρους δεν φέρει αυξημένο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία – σίγουρα όχι σε σχέση με την αντίστοιχη κινητικότητα σε εξωτερικούς χώρους στο διάστημα που η κυκλοφορία επιτρέπεται και ακόμα πιο σίγουρα όχι σε σχέση με την κινητικότητα σε κλειστούς χώρους εργασίας, μέσα μαζικής μεταφοράς και σχολεία, για τα οποία η κυβέρνηση και ο κ. Χαρδαλιάς έχουν επιδεικτικά αδιαφορήσει.

 

 

 

Αλλά ακόμα κι αν πάρουμε το «επιχείρημα» του κ. Χαρδαλιά τοις μετρητοίς – από τι ακριβώς «ξεκουράζονται» οι άνθρωποι των «ελεγκτικών μηχανισμών»; Ας αφήσουμε στην άκρη το ότι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» είναι ένας πολύ περίτεχνα εξωραϊστικός τρόπος για να πεις «αστυνομία». Η αστυνομία, λοιπόν, από τι ακριβώς ξεκουράζεται; Με απαγόρευση κυκλοφορίας δηλαδή δεν γίνονται έλεγχοι; Αν η αστυνομία ξεκουράζεται τα βράδια, από την εξαιρετικά κουραστική δουλειά του να ελέγχει αν όποιος έστειλε 6 στο 13033 φοράει αθλητικό ένδυμα, τότε τι ακριβώς εμποδίζει τους πολίτες που το επιθυμούν από το να αψηφήσουν την απαγόρευση μετά τις 21:00;

 

Με μία λέξη όλο αυτό ονομάζεται γελοιότητα. Πόσο μάλλον αν λάβουμε υπόψη ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε επέκταση της απαγόρευσης από τις 18:00, η οποία ήδη εφαρμόζεται στις «κόκκινες» περιοχές της επαρχίας, και την οποία ο ίδιος ο Χαρδαλιάς είχε χαρακτηρίσει ένα λεπτό πριν στην ίδια συνέντευξη ως «μη εφαρμόσιμη» στα μεγάλα αστικά κέντρα. Και η οποία παρεμπιπτόντως θα συρρικνώσει τον διαθέσιμο χρόνο «ελευθερίας» για τους πολίτες, προκαλώντας περαιτέρω επικίνδυνους συνωστισμούς: τρεις λιγότερες ώρες για το οτιδήποτε σημαίνουν ότι περισσότεροι άνθρωποι θα μαζεύονται στον διαθέσιμο χρόνο τους σε σούπερ μάρκετ, ΜΜΜ και άλλα, πρώτης ανάγκης, κλειστά σημεία. Το παραδέχτηκε κι αυτό ο κ. Χαρδαλιάς στη συνέντευξή του.

 

 

 

Ποια είναι η πραγματικότητα; Η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να δείξει σε εικόνα άλλη μία πτυχή του μίσους της για τους νέους. Εκείνες τις εικόνες που είδαμε στην πρώτη φάση της πανδημίας, με τους «ξεκούραστους» ακόμα αστυνομικούς του Χρυσοχοΐδη να κυνηγούν πιτσιρικάδες στις πλατείες και να πνίγουν στα χημικά γειτονιές. Έτσι η απαγόρευση κυκλοφορίας επιτυγχάνει με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: εκπαιδεύουμε πολίτες στην πειθήνια εφαρμογή κάθε απαγόρευσης, λογικής ή παράλογης, μαντρώνουμε τους νέους δείχνοντάς τους ότι η κοινωνική ζωή είναι στην καλύτερη ελάσσονος σημασίας, μαθαίνουμε σε όλους ότι δουλειά τους ως πολίτες είναι να εργάζονται, να ψωνίζουν και τίποτα παραπάνω, και επιτρέπουμε στους αυξημένων αριθμών αστυνομικούς μας να αλωνίζουν ξεκούραστοι στους έρημους δρόμους, ως «συμμορία» με αυξημένα δικαιώματα και προνόμια.

 

Μια επικίνδυνη, τρομακτικά επικίνδυνη γελοιότητα.