Μύθοι και αλήθειες: Σε ποιες τσέπες κατέληξαν τα δάνεια των πιστωτών από το 2010

Το παραπλανητικό «αφήγημα» που θέλει τα δάνεια των πιστωτών να χρησιμοποιούνται για να παραμείνει σε λειτουργία το ελληνικό κράτος είναι διαδεδομένο, τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων. Προσφάτως, ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Λουίς ντε Γκίντος ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα μπόρεσε «να πληρώσει τους γιατρούς, τους αστυνομικούς, τους συνταξιούχους χάρη σε αυτήν την αλληλεγγύη»…

Την ώρα που η νέα ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους Ευρωπαίους εταίρους είναι αναγκαίο να εξετάσουμε σε ποιους δόθηκαν, τελικώς, τα τεράστια ποσά που δανειστήκαμε, μέχρι σήμερα, για να καταλάβουμε καλύτερα το διακύβευμα αλλά και τη στρατηγική που ακολουθείται από κάθε πλευρά. Πριν ο Γιώργος Παπανδρέου βάλει στη ζωή μας το 2010 την Τρόικα, ο ευρύτερος ευρωπαϊκός χρηματοπιστωτικός τομέας είχε χορηγήσει στη χώρα μας δάνεια αξίας 310 δισ. ευρώ. Τότε, ανέλαβαν δράση οι τροϊκανοί, οι οποίοι μας έχουν δανείσει, το ιλιγγιώδες ποσό των 252 δισ.ευρώ, (μερικοί οικονομολόγοι το κατεβάζουν στα 227 δισ, αλλά όπως θα δείτε το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο).

Ποιοι εισέπραξαν, όμως, όλον αυτόν τον πακτωλό;

Από αυτά τα χρήματα, 34,5 δισ πήρε ο ιδιωτικός τομέας σαν «γλυκαντικό» προκειμένου να αποδεχθεί την αναδιάρθρωση του χρέους, το 2012. Άλλα 48,2 δισ. χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών μετά την αναδιάρθρωση, η οποία δεν έκανε καμία διάκριση μεταξύ Ελλήνων και ξένων δανειστών του ιδιωτικού τομέα. Τέλος, 149,2 δισ δαπανήθηκαν από το κράτος για την αποπληρωμή των χρεών και των τόκων. Αυτό σημαίνει ότι λιγότερο από το 10% (20,1 δισ) των κολοσσιαίων ποσών διατέθηκε για κρατικές λειτουργίες. Οι Έλληνες πολίτες επωφελήθηκαν από τα δάνεια «διάσωσης» του Δ.Ν.Τ, της Ε.Ε και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή κυρίως οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες που είχαν, απερίσκεπτα, δανείσει χρήματα στο ελληνικό κράτος;

Tο ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει και σήμερα εφιαλτικό, ανέρχεται στα 317 δισ. Ωστόσο, τώρα τα 247,8 δισ. -78% του χρέους- οφείλονται στην Τρόικα. «Διάσωση», σίγουρα, υπήρξε για τον ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό τομέα, παράλληλα με το πέρασμα του χρέους από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Εξίσου, αδιαμφισβήτητο είναι ότι η χρηματοδότηση για την «ανάπτυξη» παραπέμφθηκε στις καλένδες, παρά τα όσα ακούγαμε στις Ευρωπαϊκές Συνόδους Κορυφής.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και τα θεσμικά όργανα της ευρωζώνης έχουν πετύχει τον στόχο τους αν ήταν, πράγματι, πρόθεσή τους να κρατήσουν τις «μπότες τους στον σβέρκο της Ελλάδας» εξαιτίας της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος, όπως υποστηρίζει στο βιβλίο του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τιμ Γκάιτνερ. Σε κάθε περίπτωση, οι εταίροι οφείλουν να πληροφορήσουν τους πολίτες τους για το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα.

Έτσι, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.

Πηγή