Όταν ο όμιλος Λάτση «θυμήθηκε» τη Δημοκρατία

Για τους Έλληνες «ολιγάρχες» η Δημοκρατία δουλεύει μια χαρά όταν υπάρχουν κυβερνήσεις που τους δίνουν –με νόμο πάντα- «φιλέτα» του δημοσίου στις τιμές που εκείνοι επιθυμούν. Όταν αυτό αλλάζει και κάποιος επιχειρήσει να υπερασπισθεί και να διαφυλάξει το συμφέρον του δημοσίου, τότε έχουμε έλλειψη δημοκρατικού πνεύματος.

Του Μπάμπη Πολυχρονιάδη

Χθες, η εταιρεία Lamda Development του ομίλου Λάτση εξέδωσε ανακοίνωση, αντιδρώντας στις προγραμματικές δηλώσεις του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Π. Λαφαζάνη ότι «η εξαγορά του Ελληνικού υπήρξε σκανδαλώδης, τα σχέδια για την αξιοποίηση είναι ακραία αντιπεριβαλλοντικά» και ότι «εμείς θα επανεξετάσουμε αυτή την σκανδαλώδη εξαγορά με στόχο την ακύρωσή της».

Στην ανακοίνωσή της αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η αναφορά σε «σκανδαλώδη εξαγορά» αγνοεί μία καθόλα νόμιμη διαδικασία, που ακολουθήθηκε στη βάση του σχετικού νόμου. Και ότι «το δημοκρατικό πνεύμα, από το οποίο η νέα κυβέρνηση αναμφίβολα διαπνέεται θα επέβαλε τη συζήτηση και τη διαβούλευση και όχι μονομερείς τοποθετήσεις όπως αυτή».

 Πράγματι, ο όμιλος Λάτση είχε μάθει να συζητά και να διαβουλεύεται με άλλους όρους… Πιο χαρακτηριστική περίπτωση, αυτή του Mall προ δεκαετίας, του μεγαλύτερου αυθαιρέτου της Ευρώπης. Γιατί στην περίπτωση του Mall, το «δημοκρατικό πνεύμα» επέβαλλε να γίνει η Βουλή πολεοδομικό γραφείο, ψηφίζοντας νόμους για την ανέγερσή του και τους συντελεστές δόμησης, για να αποφύγει η Lamda Development εμπλοκές από δημόσιες υπηρεσίες και διοικητικά δικαστήρια. Για την ιστορία, οι «δημοκρατικοί» νόμοι έφεραν τις υπογραφές των τότε υπουργών Βάσως Παπανδρέου και  Ευάγγελου Βενιζέλου.

Με «δημοκρατικό» τρόπο και εξίσου «δημοκρατικό» τίμημα είχε πάρει τότε η Lamda από τον ΟΕΚ και το οικόπεδο στο οποίο έχει χτιστεί το εμπορικό κέντρο: το 2001 ο δήμος Αμαρουσίου –μέσω δημοτικής επιχείρησης- είχε συνάψει σύμβαση με τον ΟΕΚ προκειμένου να του παραχωρηθεί το οικόπεδο έκτασης 43 στρεμμάτων για την ανέγερση του Χωριού Τύπου όπου θα διέμεναν το 2004 οι ξένοι δημοσιογράφοι που θα κάλυπταν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η δημοτική επιχείρηση… πουλήθηκε στην Lamda, τα σπίτια έγιναν σε άλλο οικόπεδο (κάτω από τις γραμμές του ΗΣΑΠ) και στο οικόπεδο του ΟΕΚ χτίστηκε το Mall άνω των 75.000 τ.μ., αντί για ένα πολύ μικρότερο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες των… δημοσιογράφων.

Τελικά, και αφού το εμπορικό κέντρο είχε ανεγερθεί και βρισκόταν σε λειτουργία, η Lamda κατέβαλλε το 2006 στον ΟΕΚ 38 εκατ. ευρώ για την εξαγορά του οικοπέδου. Δηλαδή, στην τιμή ξεφτίλα των 895 ευρώ ανά τετραγωνικό (σ.σ. λίγους μήνες μετά ο ΟΕΚ αγόρασε οικόπεδο στα Πευκάκια με 1.040 ευρώ ανά τ.μ.).

Το 2009 ο 6ος τακτικός ανακριτής άσκησε δίωξη για απιστία σε βαθμό κακουργήματος εναντίον των μελών του Δ.Σ. του ΟΕΚ που είχε εγκρίνει την μεταβίβαση στην Lamda, υπολογίζοντας τη ζημιά για τον οργανισμό σε 294 εκατ. ευρώ. Η υπόθεση, που αναλυτικά μπορείτε να δείτε στο fact the mall, με… «δημοκρατικό» τρόπο μπήκε στο αρχείο χωρίς να ακουστεί το παραμικρό στα μέσα ενημέρωσης.

Η υπόθεση του Ελληνικού έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με αυτή του Mall: το καλύτερο «φιλέτο» του δημοσίου η Lamda το παίρνει με μόλις 150 ευρώ ανά τ.μ. Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρ. Σπίρτζης έχει αναφέρει σχετικά ότι το τίμημα αντιστοιχεί σε παραλιακό οικόπεδο στο Βραχάτι Κορινθίας και τον Άγιο Βασίλειο και ότι όταν προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός δεν ήταν γνωστό ότι ο «νικητής» θα μπορούσε να φτιάξει και καζίνο… 

Πηγή