Καραγκιόζηδες και Χατζηαβάτες

Του Κώστα Βαξεβάνη

Είναι πάντα δύσκολο να γράφω για συναδέλφους. Όχι γιατί πιστεύω στην κακώς νοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη. Είμαστε αλληλέγγυοι για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, όχι για να συγκαλυφθεί το ψέμα. Αυτή είναι αλληλεγγύη. Η σιωπή και η απόκρυψη δεν είναι αλληλεγγύη, είναι υπόσχεση πως στο μέλλον θα γίνουμε χειρότεροι και θα απολογηθούμε σε πράγματα που δεν αξίζουν και δεν μας ταιριάζουν.

Είναι όμως πάντα δύσκολο να γράφεις για ανθρώπους που ξέρεις, είτε τους εκτιμάς είτε όχι. Σημαίνει πως σε ένα βαθμό έχεις αποτύχει και εσύ αφού κατάφεραν να επικρατήσουν έτσι ώστε να απαιτείται η δημόσια έκθεση και ο κολασμός. Πως η δημοσιογραφία, τα όργανά της, οι αναστολές που πρέπει να έχει όποιος υπηρετεί την κοινωνία απ τη θέση του δημοσιογράφου έχουν αποτύχει. Δεν υπάρχουν αλάθητοι, αλλά ακόμη και όσοι κάνουν λάθος μπορούν να είναι αξιοπρεπείς. Ζούμε την εποχή που η αξιοπρέπεια εχθρεύεται τη δημοσιογραφία.

Αρκετοί σοκαρίστηκαν από τις αποκαλύψεις του Ρουμελιώτη στην Επιτροπή της Βουλής, πως δημοσιογράφοι παρακολουθούσαν με το αζημίωτο σεμινάρια του ΔΝΤ. Κι όμως το είχε παραδεχθεί ο “επικοινωνιολόγος” της SIEMENS και διοργανωτής των σεμιναρίων το 2011, εξεταζόμενος από τον Πάνο Καμμένο στην Επιτροοπή για τη SIEMENS, Γιώργος Φλέσσας. Η διαφορά είναι πως τότε το σύστημα ήταν παντοδύναμο και δεν έβγαινε από την πόρτα της Βουλής παρά μόνο η βουή για τους βουλευτές που θέλουν να καταστρέψουν την Ελλάδα.

Αυτό το κοινό μυστικό και η κοινή διαπίστωση, πως δεν μπορεί στην Ελλάδα να υπάρχουν τόσοι δημοσιογράφοι μουτζαχεντίν της λιτότητας και του μνημονίου, κάποιο λάκκο έχει η φάβα ή μάλλον τρύπα ο κουμπαράς,  σήμερα αποκτά άλλη διάσταση αλλά ακόμη όχι τηλέφωνα και διευθύνσεις. Ποιοί είναι οι δημοσιογράφοι; Η ΕΣΗΕΑ δεν έκανε τον κόπο να ρωτήσει ποιοί είναι αυτοί που πληρώνονταν για να γράφουν άρθρα με παραγγελία. Το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων ασχολείται για να μοντάρει την προεδρική καρέκλα, με τίποτα άλλο.

Την ίδια ώρα, το HOT DOC αποκαλύπτει πως ο Τάκης Χατζής, εξέχον μέλος της δημοσιογραφικής κοινότητας με εκπομπές, sites και δημόσια αναγνώριση, ο οποίος κανοναρχεί το φιλοθέαμον κοινό στα μυστικά της παγκόσμιας κρίσης και οικονομίας, έχει μόλις απολυτήριο Δημοτικού, ενώ εξαπάτησε το Ελληνικό Δημόσιο, εκτός από τους θεατές, εισπράττοντας 1 περίπου εκατομμύριο ευρώ ως διευθυντής της ΕΡΤ και δημοσιογράφος της Γενικής Γραμματείας Τύπου. Δυό μισθοί έπεφταν στην τσέπη του την ώρα που κουνούσε το δάχτυλο δηλώνοντας την αναγκαιότητα της λιτότητας και την παθογένεια του Δημοσίου. Μίλαγε για τα πάντα, για τους τεμπέληδες έλληνες, για την ανεύθυνη αριστερά, για τη νομιμότητα ακόμη και για τα πλαστά πτυχία. Για όλους και για όλα. Έπαιρνε και συνεντεύξεις από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ενώ ήταν αποσπασμένος στη ΝΔ, δηλαδή έπαιρνε συνέντευξη απ τον εργοδότη του κάνοντας διάφορα χατζηαβατικά προς επιβεβαίωση της αντικειμενικότητάς του.

Πρόκειται αναμφίβολα για επιτυχία του δόγματος «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις» ή ό,τι επιλέξει η διαπλοκή. Ένας άνθρωπος με ελάχιστα γράμματα, υπηρέτησε το επάγγελμα των γραμμάτων, οι δημοσιογραφικές ενώσεις τον έκαναν μέλος τους, οι υπουργοί του έδωσαν θέσεις και συνεντεύξεις.

Από την ημέρα που του γνωστοποιήσαμε τα συμπεράσματα της έρευνας για το πρόσωπό του, επισκέπτεται γραφεία υπουργών και επιχειρεί να βρει έναν τρόπο να στρογγυλοποιηθεί η υπόθεση που βγάζει μάτι. Να κινηθεί η κυβέρνηση με τρόπο που να μην τον εκθέτει. Σε προσωπικές κουβέντες μιλά για πολιτική δίωξη. Δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει πανεπιστήμιο για να ξέρεις τον όρο πολιτική δίωξη. Τον χρησιμοποίησε ο Κουτσόγιωργας όταν δικαζόταν, ο Άκης όταν συνελήφθη και όποιος από τους πολιτικούς τύχει να πιαστεί στα πράσα.

Ο Τάκης Χατζής είναι η απόδειξη για το ποιά είναι η ελληνική δημοσιογραφία, περισσότερο και απ όσο την εκθέτουν οι συμμετέχοντες στα σεμινάρια του ΔΝΤ. Γι’ αυτούς που υποστηρίζουν πως είναι η ντροπή της δημοσιογραφίας θα διαφωνήσω. Είναι η εικόνα της. Δεν χρειαζόταν η αποκάλυψη του HOT DOC ότι έχει απολυτήριο Δημοτικού για να αξιολογηθεί. Έφτανε η στάση και ο λόγος του. Τα «κυρά τέτοια» που αποκαλούσε τις γυναίκες στο στούντιο, οι λαϊκότροπες εκφάνσεις του που εμφάνιζε επιτηδευμένα ως ευθύτητα, το λεξιλόγιο των 100 λέξεων. Αλλά όπως έλεγε παλιότερα και ο Λαζόπουλος «ακόμη και μια γριά με 10 εγκεφαλικά να βάλεις μπροστά στην κάμερα και να την δείχνεις κάθε μέρα, θα γίνει αντικείμενο θαυμασμού».

Κάποτε δημοσιογραφούσαν ο Καζαντζάκης, ο Βενέζης και ο Βιδάλης. Σήμερα η κοινωνία αποδέχεται να δημοσιογραφείται από τον Τάκη Χατζή.

Πηγή