γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Ο κ. Φρανσουά Ολαντ μίλησε με τέτοιο τρόπο κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα, που έκανε ακόμη και τον Αλέξη Τσιπρα να κοκκινίζει από σεμνότητα. Τέτοιο φίλο χρόνια είχαμε να υποδεχθούμε στην χώρα μας. Σε όλα μας στήριξε, όλα τα υποσχέθηκε.
Την Τετάρτη ήταν η Αμερικανίδα βοηθός υπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νουλαντ, που τελειώνοντας τις συναντήσεις της με τον Αλέξη Τσιπρα και τον Νίκο Κοτζιά δήλωνε «ικανοποιημένη» για την προσπάθεια της κυβέρνησης, «εντυπωσιασμένη» για την υποδοχή των προσφύγων, «ενθουσιασμένη» για την συνετή συνεργασία στα ενεργειακά.
Χρόνια είχε να μιλήσει Αμερικανός αξιωματούχος έτσι για ελληνική κυβέρνηση.
Τι ηταν αυτό που έκανε ευτυχή την Βικτόρια και τόσο θερμό τον Φρανσουά;
Για τον Γάλλο πρόεδρο η απάντηση είναι σχεδόν προφανής. Η Γαλλία περιθωριοποιημένη από την Γερμανία, αναζητεί πεδίο δράσης. Πεδίο στο οποίο θα μπορέσει να δώσει το στίγμα της. Και καθώς δεν μπορεί να δώσει χρήματα μπορεί να δώσει ενθάρρυνση, όμορφες κουβέντες και όραμα.
Ο κ. Ολαντ ήταν συγκρατημένος στην Αθήνα: έκανε μικρές χειρουργικές επιθέσεις στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, μίλησε για Αλληλεγγύη, αυτή που ζητούσε η Ελλάδα και της την αρνιόντουσαν (οι Γερμανοι), την ίδια Αλληλεγγύη με αυτή που τώρα ζητούν οι Γερμανοί για το προσφυγικό.
Είπε ότι πρέπει να συζητηθεί το κατώτατο όριο για κατασχέσεις σπιτιών, και να αρχίσει η συζήτηση για το χρέος.
Και χαιρέτησε την Ελληνική Βουλή που “δεν άκουσε τις σειρήνες” για προσωρινό grexit και τελικά στήριξε τον Αλέξη Τσιπρα, να υπογράψει το Μνημόνιο και να σωθεί έτσι και η ενότητα της Ευρώπης.
Τράβηξε γραμμή στα παλιά ο Φρανσουά… Τώρα δεν πρέπει να εκτεθεί ο ίδιος και γι’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει με τον καλύτερο τρόπο (για τους δανειστές) το Μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Τσιπρας. Και όσο συμβαίνει αυτό, ο κ. Ολαντ θα παραμένει φίλος και εταίρος, και ο διάδοχος του το ίδιο θα κάνει. Το κλειδί για τον κ. Ολαντ ηταν αυτό: μια αξιόπιστη δύναμη που θα εφαρμόζει τα Μνημόνια. Κι αν μάλιστα καταφέρει να συνομιλεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκράτες με τον Αλέξη Τσιπρα ακόμη καλυτέρα, σε μια Ευρώπη που κυριαρχούν οι συντηρητικοί…
Από την πλευρά της, η κ. Νουλαντ δεν ηταν περιχαρής μόνο από την συνέπεια με την οποία ο κ. Τσιπρας και η κυβέρνηση του δείχνουν να εφαρμόζουν το Μνημόνιο.
Ειχε κι άλλο λόγο, βλέποντας και ακούγοντας ότι έχουν τελειώσει οι “Λαφαζανιές” για τις οποίες μάλιστα είχε πεισθεί και ο ίδιος ο κ. Τσιπρας, ότι θα πούμε του Πουτιν να μας δώσει 5 δις προκαταβολή για τον αγωγό που ενδεχομένως να κατασκευασθεί ως συνέχεια του Turkish Stream.
Ακούς πλέον τον Νίκο Κοτζια και τον Πάνο Σκουρλετη και νομίζεις ότι ακούς τον Αμερικανό απεσταλμένο για θέματα Ενέργειας Αμμος Χοκστάιν: “Διαφοροποίηση” πηγών, όχι «εξάρτηση», εναλλακτικές πηγές για μείωση τιμών κ.α. Και από τον Turkish Stream η συζήτηση πλέον πήγε στους αγαπημένους αγωγούς των αμερικανών, τον TAP και τον Ελληνοβουλγαρικο IGB.
Έτσι η κ. Νουλαντ βλέπει έναν σπουδαίο εταίρο για να αποκρουσθεί η προσπάθεια της Ρωσίας για συνέχιση της εξάρτησης των Δυτικών Βαλκανιων και της Βουλγαρίας από την Gazprom.
Ο κ. Χοκστάιν και η κ. Νουλαντ, συναντούν πλέον τον πρωθυπουργό Αλ. Τσιπρα, τον κ. Κοτζιά και τον κ. Σκουρλετη και στην Μόσχα για ..ισορροπίες στείλαμε τον Γιωργο Τσιπρα. Τον εξάδελφο του Πρωθυπουργού, που έχει διορισθεί Γ.Γ. διεθνών και οικονομικών σχέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Και πήγε εκεί και συναντήθηκε με τον ρώσο υπουργό Ενεργείας και συμφώνησαν, όπως μας λένε, να προχωρήσει το έργο του Turkish Stream και η επέκταση του προς την Ελλάδα.
Όλοι γνωρίζουν ότι σημασία είχαν αυτά που είπαν οι ανώτεροι του στην κ. Νουλαντ, η οποία βεβαίως δεν παίζει…
Ήταν οι δυο στροφές που άνοιξαν δρόμους. Η υπογραφή του Μνημονίου και η εγκατάλειψη της Μόσχας… Και εκαναν τον κ. Τσιπρα τόσο αγαπητό στον Φρανσουά, στην Βικτορια, στην Αγκελα και τόσους αλλους…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου