Υποκρισία ή απλή λήθη;

γράφει η Άντα Ψαρρά

Άστραψε και βρόντηξε ο Χαράλαμπος Αθανασίου στη Βουλή για τις αρμοδιότητες του υπουργού στο νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες. Άστραψε και βρόντηξε ακόμα για τις επιλογές του Υπουργικού Συμβουλίου στα ανώτατα όργανα της δικαιοσύνης. Ξέχασε γρήγορα ο πρώην υπουργός τις δικές του αρμοδιότητες που ο ίδιος εισηγήθηκε και ψηφίστηκαν σε θερινό τμήμα της Βουλής τον Ιούνιο του 2014. Ο νόμος αυτός που πρακτικά καταργούσε τα δικαιώματα των κρατουμένων α λα καρτ και με απόφαση υπουργού.

«Ο απόλυτος άρχων του νόμου

Ο υπουργός αποφάσισε να εφαρμόσει ένα «κράτος δικαίου» μηδενικής ανοχής. Μια παραβίαση άδειας έδωσε επιτέλους στον υπουργό κ. Αθανασίου την ευκαιρία να «ξεμπερδέψει» με τον ενοχλητικό ποινικό και σωφρονιστικό κώδικα. Όπως επισήμανε στην επιτροπή η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Περιέχονται διατάξεις που αφορούν τον περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων προς την κατεύθυνση της κοινωνικής επανένταξης. Το να λέτε, κύριε υπουργέ, ότι κάποιοι δεν παίρνουν άδεια και κάποιοι υποχρεωτικά πρέπει να μένουν είκοσι χρόνια χωρίς υφ' όρον απόλυση, είναι εκδικητική στάση της πολιτείας».

Ο υπουργός «απονέμει» στον εαυτό του την υπέρτατη εξουσία, ξεπερνώντας ακόμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που έχει το αποκλειστικό δικαίωμα όχι βέβαια να τιμωρεί εκδικητικά, αλλά να δίνει χάρη σε κάποιον κρατούμενο. Ο ίδιος προΐσταται στην 3μελή επιτροπή ΚΕΜ που ο ίδιος ορίζει, ενώ ο ίδιος έκρινε ότι όλοι οι επικεφαλής των φυλακών θα είναι μόνο συνταξιούχοι δικαστικοί μεγάλης ηλικίας! Ο,τι άλλο επάγγελμα -ακόμα και με ειδικά πτυχία- κάλυπτε τέτοιες θέσεις ή νεότερες ηλικίες, ξεχάστε το. Ο διαχωρισμός εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας ολοένα δηλαδή συρρικνώνεται σε μια κατεύθυνση αυταρχισμού.

- Ο ίδιος αποφάσισε ποιους κρατουμένους θα οδηγήσει στις ειδικές φυλακές επειδή τους θεωρεί επικινδύνους στο μέτρο που κανένα δικαστήριο δεν αποδίδει αυτή την «ιδιότητα» σε κρατούμενο πέρα από την όποια ποινή του. Η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ υπενθύμισε ότι ο κρατούμενος δεν στερείται κανένα άλλο δικαίωμα πλην της ελευθερίας του.

- Ο ίδιος αποφασίζει στη συνέχεια ότι δεν του αρκεί το έργο των σωφρονιστικών υπαλλήλων και για το «καλό» τους φέρνει δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. με όπλα να τους διευκολύνουν. Αν κρίνουν δε ότι κινδυνεύουν θα μπορούν να πυροβολούν στο ψαχνό χωρίς προειδοποίηση. Προφορικά μέχρι στιγμής διαβεβαίωσε την επιτροπή ότι όταν μπαίνουν αυτές οι μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. για κάποιο λόγο μέσα στη φυλακή θα αφήνουν το όπλο... απέξω.

- Ο ίδιος αποφασίζει το πώς οι συνήγοροι θα υπερασπίζονται τους πελάτες τους νομοθετώντας για τη δυνατότητα να διεξάγεται δίκη ακόμα και χωρίς την παρουσία τους, στερώντας ακόμα και το απόλυτο δικαίωμα της πρόσβασης στο σύνολο της δικογραφίας.

- Ο ίδιος κρίνει με τις προτάσεις αυτού του νόμου πόσο θα μένουν χωρίς άδεια οι κρατούμενοι, πόσο θα μένουν στη φυλακή οι ισοβίτες, τα πάντα όλα.

Προ των πυλών αυτού του νομοσχεδίου είναι ο πλήρης έλεγχος της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και ειδικά από τον υπουργό Δικαιοσύνης, ο πλήρης έλεγχος στις ζωές των καταδικασμένων και υποδίκων και ο πλήρης έλεγχος στο έργο των σωφρονιστικών δομών και του προσωπικού τους» (ΕφΣυν 20/6/2014).

Δεν τα θυμάται αυτά ο κ. Αθανασίου;