Στη μνήμη όσων μαρτύρησαν από το μακελειό που οργάνωσαν οι Ναζί στη γενέτειρά μου

Του Στέφανου Τζουμάκα

Αποφράδες ημέρες είναι οι τελευταίες ημέρες του Οκτώβρη για τη γενέτειρα μου τον Καταρράκτη των ορεινών Τζουμέρκων. Ήταν οι τελευταίες μέρες του Οκτώβρη του 1943 -πριν 72 χρόνια- που η ορεινή ταξιαρχία των ΝΑΖΙ, από το Μόναχο της χιτλερικής Γερμανίας, ΠΥΡΠΟΛΗΣΕ σπίτια, σοδειές ΕΚΑΨΕ, ΣΚΟΤΩΣΕ ΚΑΙ ΕΣΦΑΞΕ όσους  δεν μπόρεσαν να διαφύγουν από το χωριό ως αντίποινα για τις εχθροπραξίες που προκάλεσαν οι δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης σε εκκαθαριστικές καταστροφές των ΝΑΖΙ στη περιοχή.

Καταστροφή  κα όλεθρος. Και ακολούθησαν χειμώνες σε καλύβες, με πείνα και φτώχεια. Και ακολούθησε ο εμφύλιος και οι καλύβες και η ανέχεια αποτέλεσαν καθεστώς, μαζί με τα απανωτά μνημόσυνα και τις δεήσεις.

Και μετά δεν ήλθαν οι μέλισσες, αλλά το κράτος και το παρακράτος της δεξιάς, η εθνικοφροσύνη της ανέχειας - μια εικοσαετία, πόνου, κακουχιών. Και έπρεπε να λένε ότι ήταν πυρόπληκτοι και να μη μιλάνε ΔΗΜΟΣΙΑ για Χίτλερ, Ναζί, Φασισμό, και  τα νοικοκυριά άρχισαν να στήνουν πετρόσπιτα –φτωχόσπιτα.

Χωρίς βοήθεια χωρίς αποζημίωση, χωρίς αποκατάσταση. Απλά ήταν πυρόπληκτοι και δεν είχε κανείς την ευθύνη για αυτό , <<ήταν η μοίρα τους και το ριζικό τους και δεν κάθισαν φρόνιμα και στα αυγά τους>> παρά ήθελαν αντίσταση  και έφταιγαν οι αντεθνικώς δρώντες για τη φτώχεια.

Ήταν η <<χρυσή οκταετία >> του Κ.Καραμανλή και μετά η βία και νοθεία και μετά η δικτατορία. ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ από το μακελειό των ΝΑΖΙ  και ακόμα δεν είχαμε πόρτες και παράθυρα, τα παπούτσια ήταν είδος πολυτελείας, το μπάλωμα και το βερεσέ τρόπος ζωής. Και άντε τώρα να εξηγήσεις  στους βολεμένους, στους έχοντες και στους δεξιόφρονες πολλών κομμάτων και αποχρώσεων ότι η κρίση του κεφαλαιοκρατικού συστήματος οδηγεί  και σε τιποτόφρονες, τυχοδιώκτες πολιτικούς και στρατιωτικούς που οξύνουν τους ανταγωνισμούς κερδοφορίας, κυριαρχίας και ισχύος με το μακρύ χέρι του φασισμού και των πολεμικών μηχανών. Κάθε ομοιότητα με τη παρούσα κρίση  για τη λογική της κυριαρχίας, της ισχύος, των συμφερόντων και των υποταγμένων σε αυτό  τιποτοφρόνων και τυχοδιωκτών, είναι ….συμπτωματική. Αιωνία η μνήμη σε όσους μαρτύρησαν με φρικτούς θανάτους και σε όσους ακολούθησαν από τις κακουχίες και την ανέχεια .!! Ως ελάχιστο φόρο τιμής, Στέφανος Τζουμάκας . .