Πρόβα απαγόρευσης του συνδικαλισμού στους αναπληρωτές από το Υπ. Παιδείας;

γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

Τέτοιο βήμα συνιστά ουσιαστικά η «χορήγηση συνδικαλιστικής άδειας» στη αναπληρώτρια εκπαιδευτικό, που είναι μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, με σαφή αναφορά ότι «ο ανωτέρω χρόνος απαλλαγής δε συνιστά χρόνο πραγματικής εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας» όπως ισχύει για όλους τους συναδέλφους με βάση την νομοθεσία για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Δηλαδή πρακτικά το Υπουργείο Παιδείας επιτρέπει τυπικά στη αναπληρώτρια εκπαιδευτικό να είναι μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ και να ασκεί τα συνδικαλιστικά της καθήκοντα, προειδοποιώντας την σαφώς όμως, ότι δεν μετρά ο χρόνος αυτός ως εκπαιδευτική προϋπηρεσία και άρα κινδυνεύει το επόμενο σχολικό έτος να μην επαναπροσληφθεί ως αναπληρώτρια.

Η εξέλιξη αυτή που φέρει την υπογραφή του κ. Φίλη, συνιστά σαφή παραβίαση των δημοκρατικών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κυρίως των ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών, ανοίγοντας το δρόμο για την συνέχεια.

Εργαζόμενοι, που με την πολιτική μηδενικών διορισμών όλων των προηγούμενων και της τωρινής κυβέρνησης, καλύπτουν πλέον το ένα τέταρτο των εκπαιδευτικών αναγκών στα σχολεία, αλλά ουσιαστικά τους αρνούνται το δικαίωμα να εκπροσωπούνται στο ΔΣ της Ομοσπονδίας και κατά συνέπεια να οργανώνουν επί ίσοις όροις, μαζί με όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, την αγωνιστική τους διεκδίκηση.

Με ανακοινώσεις τους οι Παρεμβάσεις Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης απαιτούν από τον Υπουργό Παιδείας, «να δοθεί η συνδικαλιστική άδεια στη αναπληρώτρια εκπαιδευτικό όπως και στα υπόλοιπα μέλη των ΔΣ των Ομοσπονδιών, που διατηρούν πλήρως τα εργασιακά και εκπαιδευτικά τους δικαιώματα, δηλαδή χωρίς την απειλητική διάταξη της μη αναγνώρισης του χρόνου συνδικαλιστικής άδειας ως χρόνου πραγματικής προϋπηρεσίας».

Παράλληλα τονίζουν ότι «το ίδιο αίτημα πρέπει να απευθύνουν όλες οι Ομοσπονδίες του Δημοσίου και η ΑΔΕΔΥ, περιφρουρώντας το δικαίωμα στο συνδικαλισμό όλων των εργαζόμενων ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που η οργάνωση της πάλης των ελαστικά εργαζόμενων αποκτά ιδιαίτερη σημασία και βάρος για τη συνολική διεκδίκηση αξιοπρεπούς, μόνιμης και σταθερής εργασίας».