Από τον Άμλετ στην Παξιμαδοκλέφτρα...

γράφει η Ιφιγένεια Κοντού

Τι θα γίνει με τα ψώνια της εβδομάδας;

Να πάω super market ή να περιμένω τον Θηβαίο να βγάλει διαιτολόγιο;

Εμείς κυρ-Θηβαίε μου το αρνάκι δεν το τρώμε...Μας πέφτει βαρύ  στο στομάχι, μας ανεβάζει τη χοληστερίνη,  άσε που μας πιάνουν και οι ενοχές μας γιατί κατά βάθος θα θέλαμε να είμαστε χορτοφάγοι... Οπότε στο δικό μας διαιτολόγιο , βάλτε πολλά όσπρια : φακές , φασόλια, ρεβύθια , κάνα τραχανά απ΄το χωριό... μία φορά την εβδομάδα κάνα ψαράκι κατεψυγμένο άντε και κάνα κοτοπουλάκι στο τσακίρ κέφι!

Από παξιμάδια είμαστε κομπλέ, μη σας πω πού τα βρήκαμε και σιχαθείτε...

Και μην σας νοιάζει , θα τα καταφέρουμε....Μην  μας φοβάστε.

Εσάς όμως κυρ-Θηβαίε μου , θα σας το πω , δεν μπορώ.... Σας άκουγα που μιλούσατε και για μια στιγμή, νόμισα πως άκουσα τον Γιακουμάτο ... Θυμάστε που χε νουθετήσει τις ελληνίδες νοικοκυρές να μην κρατούν ψηλά το κεφάλι όταν ψωνίζουν  μα να σκύβουν το κεφάλι και να κοιτούν και στα κάτω ράφια που είναι οι προσφορές;  Γενικώς, η προτροπή είναι το κεφάλι να παραμένει σκυφτό και το βλέμμα χαμηλωμένο.

Σας μπέρδεψα για μια στιγμή κυρ- Θηβαίε μου, να με συμπαθάτε... Μετά θυμήθηκα βέβαια πως είστε καλλιτέχνης μάλλον αριστερών (?) πεποιθήσεων και σίγουρα έντεχνος. Και θυμήθηκα και τα τραγούδια σας κυρ-Θηβαίε μου... Από την καρδιά μου τα ανέσυρα...

Και χάρη στα τραγούδια αυτά που εγώ ακόμη τα σέβομαι  θα σου μιλήσω τώρα στα ίσια και συγχώρα μου τον ενικό: 

Και για τον κόσμο που σ’αγάπησε και σ’ αγαπάει  - ρε φίλε - είσαι άλλος , εντελώς άλλος.

Και για τον κόσμο που μισείς , δεν είσαι αυτός. Κι όσοι νομίζαν θα γινόσουνα μεγάλος, έπεσαν τόσο έξω... γιατί σε κάθε σου δήλωση γίνεσαι όλο και πιο μικρός....

Τι τα θελες τα «ένδοξα Παρίσια»; Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές. Την επόμενη φορά που θα βγεις στο πάλκο, μην  τον τραγουδήσεις τον Άμλετ της Σελήνης, άστον ...  Πες καλύτερα την Παξιμαδοκλέφτρα.