Φόρος κάνναβης

Η κάνναβη θα καταναλώνεται ελεύθερα πλέον στον Καναδά. Από τις 17 Οκτωβρίου θα πωλείται σε ειδικές συσκευασίες και θα καταναλώνεται όπως το κρασί ή το τσιγάρο δηλαδή σε καθεστώς περιορισμένης ελευθερίας.

Γράφει η Λώρη Κέζα

Είναι λίγο αντιφατικό να λέγεται ότι απελευθερώνεται η χρήση της μαριχουάνας στη χώρα όπου απαγορεύεται να καπνίσεις στο πεζοδρόμιο ή να πιείς μια μπύρα στο παγκάκι. Σε όλους τους δημόσιους χώρους τιμωρείται η κατανάλωση ποτού και τσιγάρου. Ακόμα και στα αχανή πάρκα, το κάπνισμα τιμωρείται με πρόστιμο ενώ για την κατανάλωση ποτού είναι υποχρεωτικό να υπάρχει και συνοδευτικό φαγητό, έστω ένα πακέτο πατατάκια. Εννοείται ότι αυτά αφορούν μόνο ενήλικες και τα είδη πωλούνται σε διαπιστευμένα καταστήματα. Τα ποτά διατίθενται στον Καναδά από αλυσίδες κρατικών καταστημάτων. Μόνο κρασί και οι μπύρα πωλούνται σε άλλα σημεία.

Το θεωρητικό κομμάτι λύθηκε. Όπου τίθεται ένσταση «γιατί να πωλείται ελεύθερα η κάνναβη» γίνεται αλλαγή είδους και η ένσταση επαναδιατυπώνεται «γιατί να πωλείται ελεύθερα το ουίσκι». Δημιουργεί εξάρτηση. Όπως και το αλκοόλ. Οδηγεί σε απώλεια συνείδησης. Όπως και το αλκοόλ. Κάνει κακό στην υγεία. Όπως και το αλκοόλ. Επηρεάζει τη μνήμη. Όπως το αλκοόλ. Προκαλεί καρκίνο. Όπως τα φρούτα με λιπάσματα, το κρέας με ορμόνες και τα λοιπά και τα λοιπά. Σε μια ελεύθερη κοινωνία είναι λογικό να υπάρχει ελευθερία και στη χρήση ουσιών αν και όλα κρίνονται στη λεπτομέρεια και δη στην οικονομική.

Η ψυχαγωγική κάνναβη θα αποτελέσει πεδίο οικονομικής ανάπτυξης για τον Καναδά. Η παραγωγή θα ελέγχεται από τον σπόρο μέχρι το κρατικό κατάστημα που θα πωλεί το χόρτο σε λευκή συσκευασία των 30 γραμμαρίων, σαν σακούλα για καπνό χωρίς λογότυπο. Έγινε μάλιστα τεράστια πολιτική συζήτηση για τη λιανική τιμή, να είναι χαμηλή ώστε να είναι ανταγωνιστική στην πιάτσα. Για να μην πολυλογούμε, το καναδικό κράτος αναμένεται να εισπράττει 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό έκανε περήφανες δηλώσεις, τα χρήματα αυτά θα επενδυθούν στον τομέα της υγείας.

Ακούγεται ευφυές αλλά στην ουσία είναι πρόστυχο. Το κράτος φορολογεί τις εξαρτήσεις με ακραίο τρόπο. Για να μην μένουμε σε επίθετα όπως «ακραίο», θα αναφέρουμε αριθμούς. Στη λιανική τιμή της μπύρας, το 47% είναι φόροι. Στη Μανιτόμπα η κούτα με 200 τσιγάρα αγοράζεται σε χονδρική τιμή 41 δολάρια και προστίθενται φόροι 99 δολάρια. Πάνω κάτω είναι ίδια η τιμή σε όλες τις Πολιτείες, σε όλα τα είδη που δημιουργούν εξάρτηση. Με το δικαιολογητικό ότι είναι επιβλαβή για την υγεία, χρεώνουν στους καταναλωτές τόσο υψηλούς φόρους. Δηλαδή από τη μια πλευρά προειδοποιούν ότι ο καπνός, το ποτό και η μαριχουάνα γίνονται συνήθεια, κακή συνήθεια, από την άλλη εκμεταλλεύονται το πάθος, την αδυναμία του χρήστη. Δηλαδή κάπου όλο αυτό το φιλελεύθερο πνεύμα κρύβει μια εισπρακτική μηχανή.