Ο μεγάλος φόβος του Καμμένου

Γιατί ο κυβερνητικός εταίρος τρέμει το ενδεχόμενο ο Τσίπρας να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, πριν προλάβει ο Μητσοτάκης να καταθέσει πρόταση μομφής και γιατί στο Μαξίμου είναι σίγουροι ότι η κυβέρνηση δεν πέφτει.

Γράφει η Βίκυ Σαμαρά

Στη γωνία βρίσκεται ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος από τη στιγμή που η Βουλή της ΠΓΔΜ έδωσε το πράσινο φως για τη συνταγματική αναθεώρηση σε εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών. Και αυτό καθώς ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων ήλπιζε ότι η διαδικασία θα σταματούσε με ευθύνη της σκοπιανής πλευράς και άρα ο ίδιος δε θα χρειαζόταν να κάνει τη δύσκολη επιλογή όταν έρθει η ώρα της κύρωσης από την ελληνική Βουλή.

Εν τω μεταξύ έχει δεσμευτεί στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα κατά το τελευταίο υπουργικό συμβούλιο πως οι ΑΝΕΛ δε θα ψηφίσουν πρόταση μομφής της ΝΔ κατά της κυβέρνησης για το Σκοπιανό, αν και το 75% του κόμματος είναι υπέρ της σκληρής γραμμής για την ονομασία και θα προτιμούσε ακόμη και την αποχώρηση από την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ όμως δεν ελέγχει την κοινοβουλευτική του ομάδα με άλλους βουλευτές να είναι υπέρ και άλλους κατά της συμφωνίας.

Το σενάριο όμως που φοβάται περισσότερο από όλα ο Πάνος Καμμένος, είναι ο Αλέξης Τσίπρας να σπεύσει να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για να προχωρήσει τη συμφωνία για το Σκοπιανό, πριν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προλάβει να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.

Σε περίπτωση πρότασης δυσπιστίας από τη ΝΔ, η θέση του κ. Καμμένου είναι πιο εύκολη, καθώς μπορεί να επικαλεστεί τη δέσμευση του να μη συμπράξει με τη “νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά ΝΔ του Γεωργιάδη” και να υποστηρίξει ότι η διαπλοκή θέλει να ρίξει την κυβέρνηση για να μην προχωρήσει το έργο της υπέρ κοινωνικών ομάδων.

Στην περίπτωση όμως που ο κ.Τσίπρας προβεί εκείνος σε μία επιθετική κίνηση, η θέση του προέδρου των ΑΝΕΛ είναι πιο δύσκολη, ειδικά εάν η ψήφος εμπιστοσύνης συνδεθεί με την εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών.

Πολλώ δε μάλλον που στο κόμμα των ΑΝΕΛ γνωρίζουν πολύ καλά ότι τρεις τουλάχιστον βουλευτές σε αυτή την περίπτωση θα ψηφίσουν υπέρ της κυβέρνησης, ακόμη και εάν η κομματική γραμμή είναι διαφορετική: Η υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά και οι βουλευτές Θανάσης Παπαχριστόπουλος (είναι άλλωστε καθαρά υπέρ της συμφωνίας) και Κώστας Ζουράρις (διαφωνεί με τη συμφωνία, αλλά έχει δηλώσει ότι δε θα ρίξει κυβέρνηση της αριστεράς). Και σε αυτούς πρέπει να προστεθεί και η ανεξάρτητη βουλευτής και υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Κατερίνα Παπακώστα. Ενώ άλλοι βουλευτές των ΑΝΕΛ θα μπουν στον πειρασμό να συνδέσουν την ψήφο τους με μία μεταπήδηση στη ΝΔ, με το κόμμα του Πάνου Καμμένου να κινδυνεύει από ρήγμα.

Σε κάθε περίπτωση η ηγετική ομάδα των ΑΝΕΛ δε θεωρεί καθόλου μπλόφα τις σχετικές δηλώσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς από κυβερνητικά στελέχη όπως ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, αλλά ακόμη και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ενώ έλαβαν πολύ σοβαρά υπόψη τους την τελευταία δημόσια προειδοποίηση του από τις Βρυξέλλες μετά την παραίτηση Κοτζιά.

Στο Μαξίμου φαίνεται πως υπολογίζουν ότι ακόμη και να μην στηρίξουν σε μία ψήφο εμπιστοσύνης σύσσωμοι οι ΑΝΕΛ την κυβέρνηση, διαθέτουν δυνατότητα πλειοψηφίας. Σύμφωνα με πληροφορίες προσδοκούν ακόμη στο Σπύρο Δανέλλη και το Σπύρο Λυκούδη από το Ποτάμι, ενώ κάποια σενάρια θέλουν ακόμη και το Θανάση Θεοχαρόπουλο της ΔΗΜΑΡ να επιχειρείται να προσεγγιστεί σε τέτοια περίπτωση- σημειωτέον ότι τα όργανα της ΔΗΜΑΡ δεν έχουν λάβει ακόμη απόφαση επίσημα για τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά ο κ. Θεοχαρόπουλος έχει εκφραστεί θετικά ενώ η ΔΗΣΥ είναι εναντίον της συμφωνίας, όμως βουλευτές όπως ο Δημήτρης Κρεμαστινός δεν είναι αντίθετοι στη συμφωνία και μάλιστα ο κ. Κρεμαστινός το Σεπτέμβριο σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ είχε δηλώσει ότι οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ πρέπει να συζητήσουν για συνεργασία.

Ο κ. Τσίπρας επομένως δεν έχει τόσο απόλυτη ανάγκη τον κ. Καμμένο και αυτό προφανώς το λαμβάνει υπόψη του ο κυβερνητικός εταίρος, αν και επί του παρόντος το Μαξίμου επιμένει στη συνέχιση της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ, παρά τις φωνές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του κ. Καμμένου, καθώς οπωσδήποτε η κυβέρνηση θα προτιμούσε να αποφύγει διαδικασίες ψηφοφοριών που ενέχουν εκ των πραγμάτων ένα βαθμό ρίσκου. Ο κ. Καμμένος όμως γνωρίζει πλέον ότι δεν είναι καθόλου απλά τα πράγματα και για τον ίδιο.