Οι δικές μας και οι άλλες τράπεζες

γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα (συγγραφέας)

Και μιλώντας για τράπεζες, ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και επιβάλλει αυτονομία των γερμανικών τραπεζών από την ΕΚΤ.

Πριν λίγες μέρες πέρασε από το γερμανικό κοινοβούλιο σχέδιο νόμου, που επιτρέπει στο υπουργείο Οικονομικών να καθορίζει τα σχέδια αναδιάρθρωσης τραπεζών, τη διαχείριση επιχειρηματικού ρίσκου και τη λήψη εσωτερικών αποφάσεων. Με τον νέο νόμο εξαιρούνται ουσιαστικά οι γερμανικές τράπεζες από τον έλεγχο της ΕΚΤ, η οποία δεν θα μπορεί πλέον να τις ελέγχει, όταν κρίνει ότι έχουν πρόβλημα φερεγγυότητας και να προχωρεί σε ανακεφαλαιοποίηση τους, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες στην ευρωζώνη.

Η σχετική διάταξη της ΕΚΤ περί «έγκαιρης παρέμβασης» που περιλαμβάνεται στην οδηγία για την Ανάκαμψη και Εξυγίανση των Τραπεζών που καλούνται να μεταφέρουν τα κράτη – μέλη στο εθνικό δίκαιό τους, παύει να έχει ισχύ λοιπόν για την Γερμανία, δημιουργώντας ένα καθεστώς ιδιαίτερης μεταχείρισης της γερμανικής οικονομίας, μέσα σε μια υποτίθεται ενωμένη Ευρώπη.

Και αν με ρωτήσετε εάν ο Σόιμπλε έχει δίκιο, θα σας απαντήσω σε πλήρη συνείδηση, ΝΑΙ.

Ως προς τι όμως;

Μα φυσικά ως προς το σκέλος της εθνικής  διαχείρισης των τραπεζών ενός κράτους και τον παρεμβατικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή αλλιώς ΕΚΤ. Η οποία με βάση την σχετική κοινοτική οδηγία, έχει την εξουσία να διατάσσει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, να συγκαλεί συνέλευση μετόχων, ακόμη και να απολύει τη διοίκηση σε ορισμένες περιπτώσεις, κρατώντας την κυβέρνηση μια χώρας σε ομηρία.

Γιατί ας μην ξεχνάμε, ότι μπορεί οι κυβερνήσεις μιας χώρας να ψηφίζονται, υποτίθεται δημοκρατικά από τον λαό, αλλά η ψήφος ελέγχεται ουσιαστικά από το πορτοφόλι του κάθε ψηφοφόρου, που ελέγχεται από τις καταθέσεις του, τη  σύνταξη του, το μισθό του, στην τράπεζα και την διαχείρισή τους.

Και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα με την λειτουργία των capital controls στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, όταν το σύστημα των τραπεζών κατέρρευσε λόγω του bank run ή αλλιώς της φυγάδευσης των καταθέσεων, κυρίως στο εξωτερικό. Λίγη πολιτική σπέκουλα εκ των έσω, ήταν αρκετή για να φοβίσει τους έλληνες πολίτες και να σηκώνουν μετά μανίας τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να πέσει το σύστημα, όπως ακριβώς πέφτει ο κεντρικός διακόπτης της ηλεκτρικής ασφάλειας στα σπίτια μας. Και κατόπιν να έρθει ο ευρωσωτήρας, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) , να μας σώσει από το κακό , αφού πρώτα είχε τραβήξει η ίδια το δίχτυ ασφαλείας από τις ελληνικές τράπεζες, για να  μας επιβάλλει στη συνέχεια ένα πρόγραμμα, που ούτε ως υποζύγια δεν θα μπορούμε να φέρουμε εις πέρας. Έτσι δημιουργούνται τα πραξικοπήματα  σήμερα αγαπητοί φίλοι, με οικονομικές δράσεις.

Αυτό που συνέβηκε στην Ελλάδα, φέρνει στην επιφάνεια την παραχώρηση στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων των χωρών της ΕΕ στην ΕΚΤ, βάση της συγκεκριμένης οδηγίας,  που έγινε με απώτερο στόχο  την πολιτική χειραγώγηση τους, προκειμένου να εξυπηρετούνται συμφέροντα διεθνών ολιγοπωλίων.

Να θυμίσω, ότι  μετά τη ψήφιση του τρίτου μνημονίου,  η ποσοτική χαλάρωση της EKT,  να παρέχει πρόσθετη ρευστότητα ύψους 60 δισ. τον μήνα, δεν επέδρασε ευεργετικά στην Ελλάδα, καθώς  το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, με το πλαφόν του 3% απαγόρευε επί της ουσίας αύξηση της ζήτησης και αναθέρμανση της οικονομίας, εφόσον τα χρήματα δεν επενδύονταν στην ελληνική αγορά.

Η οικονομική παρουσία στήριξης δηλαδή της ΕΚΤ, δεν δικαιολογεί το ρόλο της, όταν το ίδιο το σύστημα δεν επιτρέπει την ανάκαμψη της οικονομίας μιας χώρας. Πράγμα που σημαίνει ότι η παρουσία της επιβάλλεται για άλλους λόγους και σίγουρα όχι δημοκρατικούς. Όσο για την ιδεολογία της θωράκισης του ευρώ, αποτελεί απλά μια πολιτισμένη μεταμφίεση του οικονομικού επεκτατισμού.

Αλλά γιατί μια τόσο επιλεκτική μεταχείριση κύριε Σόιμπλε για την Γερμανία, τη στιγμή που μια τέτοια νομοθεσία θα μπορούσε να έχει υποστηριχθεί καθολικά  από της χώρες της ΕΕ και τα κοινοβούλια τους, απέναντι στην ΕΚΤ, βελτιώνοντας συνολικά τον θεσμό και τις δημοκρατικές συνθήκες που τον διέπουν;

Άρα γνωρίζεις από Δημοκρατία, απλά της εξασκείς αποσπασματικά…

Σύμφωνα με το Bloomberg βέβαια,  η νομική υπηρεσία της ΕΚΤ έχει εκδώσει από τις 2 Σεπτεμβρίου γνωμοδότηση σύμφωνα με την οποία η κεντρική τράπεζα μπορεί να αγνοήσει τον γερμανικό νόμο. «Η ΕΚΤ δεν δεσμεύεται από κυβερνητικούς κανονισμούς ή από παρόμοια μέτρα που ενδέχεται να επηρεάζουν την ανεξαρτησία της ή την ομαλή λειτουργία του Κοινού Μηχανισμού Εποπτείας» αναφέρει χαρακτηριστικά και εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφύγει  στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά της Γερμανίας με αφορμή τον νέο νόμο.

Μονομερής ενέργεια λοιπόν κύριε Σόιμπλε, το σχέδιο νόμου στην Γερμανική βουλή, που  καθιστά πρακτικά αδύνατη την παρέμβαση της ΕΚΤ στις γερμανικές τράπεζες, παρά μόνο όταν  θα βρίσκονται ήδη στα πρόθυμα της κατάρρευσης, παραβιάζοντας έτσι εντελώς την κοινοτική οδηγία.

Μετά από το μάθημα που έγινε στην Ελλάδα με τα capital controls, σπεύσατε αμέσως να απεγκλωβίσετε τις γερμανικές τράπεζες και κατ’ επέκταση τη χώρα σας, από την «προστασία» της ΕΚΤ. Προκειμένου να έχετε τον έλεγχο σε όποια παρόμοια συγκυρία , αφορμούμενη από διαφορετικούς λόγους, δεν έχει σημασία, παρουσιαζόταν στη χώρα σας και να μην συρθείτε όπως η Ελλάδα σε συνθηκολόγηση.

Well Done !!!

Μόνο που θα έπρεπε αυτά τα δικαιώματα να τα αναγνωρίζετε και σε άλλα κράτη , πέρα από το δικό σας…