Εωλο το επιχείρημα για τη μη δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» των δικαστών

γράφει η Άντα Ψαρρά

Στη γενική συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κυριάρχησαν και πάλι τα ειδικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δικαστές, όπως οι διαφωνίες στην αναγκαστική δημοσίευση του «πόθεν έσχες» και από τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, αλλά και οι σοβαρές ελλείψεις που αντιμετωπίζουν τα δικαστήρια της χώρας.

Η συνέλευση σημαδεύτηκε από ακόμη ένα «επεισόδιο» στην αντιπαράθεση του πρώην υπουργού Χ. Αθανασίου με την πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

Επέμεινε και πάλι ο πρώην υπουργός να... αγνοεί ότι και μόνο το γεγονός πως χρειάζεται εκλογή και όχι αυτόματη αναπλήρωση από τον κατάλογο της επετηρίδας σημαίνει ότι υπάρχουν και οφείλουν να υπάρχουν κι άλλα κριτήρια, πέραν της αρχαιότητας.

Μάλιστα, ο πρώην εισαγγελέας που πέρασε στην ενεργή πολιτική τόνισε ότι πρέπει «η Ενωση να κρατάει ίσες αποστάσεις από τα κόμματα».

Εγινε κριτική στην απόφαση για μείωση στο μισό των αναδρομικών που οι ίδιοι οι δικαστές είχαν αποφασίσει να τους δοθούν εξ ολοκλήρου.

Εγινε επίσης αναφορά στις πρόσφατες δηλώσεις Παπαγγελόπουλου, τις οποίες ο Χ. Αθανασίου χαρακτήρισε «προσβλητικές για τους δικαστές», για να λάβει την απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου:

«Οσα είπε ο κ. Παπαγγελόπουλος εξέφραζαν μία ευχή, προκειμένου να διαφυλάξει τη Δικαιοσύνη από φαινόμενα που μπορούν να διαταράξουν τη λειτουργία της».

Η πρόεδρος της Ενωσης, Μ. Στενιώτη, αφού τόνισε τις πολλές ελλείψεις στη στελέχωση όλων των δικαστηρίων και τις τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας, προχώρησε στην κριτική της πρόθεσης να δημοσιεύονται και τα «πόθεν έσχες» των δικαστών, ακόμα κι αν αυτό θα αφορά μόνον τους ανώτατους δικαστικούς.

Μάλιστα, το επιχείρημά της ήταν ότι συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι, όταν επιτρέπεται η πρόσβαση του οποιουδήποτε στα στοιχεία αυτά, «καθώς διατρέχουν τον κίνδυνο εγκλημάτων ή άλλων πράξεων εναντίον τους εκ μέρους διαδίκων ή προσώπων, των οποίων υποθέσεις εκδίκασαν» και ότι ο περιορισμός στους ανώτατους, ενδεχομένως, υπονοεί ότι στις βαθμίδες αυτές υπάρχει διαφθορά.

Η πρόεδρος είναι έμπειρη δικαστικός και θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ότι ένας πολίτης δυσκολεύεται να κατανοήσει πώς, ειδικά ένας δικαστής, κινδυνεύει περισσότερο, αν υπάρξουν στοιχεία για απότομο και αδικαιολόγητο πλουτισμό απ’ όσο κινδυνεύει ένας οποιοσδήποτε άλλος δημόσιος λειτουργός.

Οι δικαστές είναι γεγονός ότι μπαίνουν συχνά στο στόχαστρο κάποιων που θεωρούν ότι αδίκως καταδικάστηκαν.

Ωστόσο, από πουθενά δεν προκύπτει ότι αυτό έχει σχέση με την οικονομική κατάσταση του κάθε δικαστή, αλλά αφορά τις αποφάσεις του.

Από την άλλη μεριά, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για αλλεπάλληλες αναβολές και μη αναμενόμενες αθωώσεις σε βαριές υποθέσεις προσβάλλει τον κάθε έντιμο δικαστικό.

Τι το διαφανέστερο και πιο έντιμο, λοιπόν, από το να υπάρχει και η απτή απόδειξη ότι καμιά δικαστική απόφαση δεν επηρεάζει, παρά μόνο στη φαντασία ορισμένων, την οικονομική κατάσταση του δικαστή που την εκδίκασε.

Η πρόεδρος, αλλά και τα μέλη της Ενωσης, έχοντας δικάσει χιλιάδες υποθέσεις, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι σε κανένα κλάδο δεν υπάρχει η απόλυτη εντιμότητα ανάμεσα στα μέλη που τον απαρτίζουν.

Το ίδιο ισχύει και για τον κλάδο της Δικαιοσύνης, και ένα μικρό μέτρο που θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πολίτη σ’ αυτήν -μιας και έχει επανειλημμένα τρωθεί- είναι και αυτό της διαφάνειας ως προς τον πλουτισμό των λειτουργών της.