Ηρωας με ζουρλομανδύα δεν γίνεται…

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Στις συνεντεύξεις του σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης ο Αλέξης Τσίπρας επενδύει αποκλειστικά στην προπαγάνδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, την οποία ανάλωσε σε  επιθέσεις εναντίον της αντιπολίτευσης, σε μια προσπάθεια να την καταστήσει συνένοχη για την πολιτική που εκείνος εφαρμόζει.

Όμως, όταν μιλάει σε ξένα μέσα ενημέρωσης, ο Πρωθυπουργός είναι πιο ειλικρινής, ίσως επειδή γνωρίζει ότι πολύ λιγότεροι Ελληνες θα μάθουν όσα λέει. Δεν κάθονται δα οι πολλοί να δουν ένα ντοκιμαντέρ ενός αγγλικού καναλιού ή να διαβάσουν τι λέει σε μια αμερικανική εφημερίδα.

 

Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, έκανε τρεις  πολύ σημαντικές παραδοχές στις συνεντεύξεις που έδωσε στο Chanell 4 και στους Νew Υork Τimes (εδώ):

1. Είπε:  «Χάσαμε χρόνο. Στο τέλος μας  τελείωσαν τα χρήματα και οι δυνάμεις. Αν το ήξερα αυτό, θα είχα πάρει πιο γενναίες αποφάσεις από την αρχή». Τι δείχνει αυτή η παραδοχή; Ότι ο Πρωθυπουργός έπαιρνε αποφάσεις αγνοώντας την πραγματική κατάσταση. Και, επιπλέον, δεν είχε δίπλα του ανθρώπους να του πουν την αλήθεια. Να του πουν, δηλαδή, ότι τον Φεβρουάριο του 2015 έπρεπε, μαζί με την παράταση του προηγούμενου Μνημονίου, να πάρει χρήματα από τους δανειστές, αντί να ακολουθεί το δόγμα Βαρουφάκη «δεν θέλουμε χρήματα». Ο κ. Τσίπρας δεν είχε ούτε την ικανότητα ούτε τη διάθεση να ακούσει προτροπές προς αυτήν την κατεύθυνση. Θεωρούσε τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, οι οποίοι του είχαν πει ότι αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνει,  εχθρούς του και γερμανοτσολιάδες.  Ετσι, όπως παραδέχεται με καθυστέρηση ο ίδιος, έχασε χρόνο και χρήμα, για να συρθεί σε μια  συμφωνία έξι μήνες μετά με χειρότερους όρους.
2. Είπε: «Δεν μπορείς να  αλλάξεις την Ευρώπη, όταν είσαι μόνος σου». Πόσο πρέπει να πετάς στα σύννεφα ή πόσο μικρή αντιληπτική ικανότητα πρέπει να διαθέτεις, για να μην αντιληφθείς αυτόν τον βασικό και διαχρονικό κανόνα στη διεθνή πολιτική;
3. Είπε:  «Οι συνταγές της λιτότητας αποδείχθηκαν λάθος φάρμακο. Οι πολιτικές του Βερολίνου και των Βρυξελλών, που μας υποχρέωσαν να εφαρμόσουμε,  είναι ζουρλομανδύας».

Αυτή η τρίτη παραδοχή είναι η σημαντικότερη. Διότι, αν ο Πρωθυπουργός θεωρεί ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι σαν το λάθος φάρμακο στον ασθενή και, παρόλα αυτά, συνεχίζει να την εφαρμόζει, είναι σαν να οδηγεί τον ασθενή στο θάνατο.

Ο κ. Τσίπρας πρέπει να διαλέξει. Αν όσα λέει για «λάθος φάρμακο» τα πιστεύει, πρέπει να αλλάξει φάρμακο. Κι αν δεν μπορεί, να το πει καθαρά και να παραιτηθεί. Όμως, αν όσα λέει έχουν στόχο να μεταθέσουν αλλού την ευθύνη της εφαρμοζόμενης πολιτικής, το δικό του λάθος είναι διπλό. Διότι οι Ελληνες δεν ψήφισαν την Μέρκελ και τον Γιούνκερ, οι οποίοι του επιβάλλουν τη «λάθος συνταγή». Ψήφισαν τον Τσίπρα για να την αλλάξει.

Ο σημερινός Πρωθυπουργός δεν δικαιούται από τη μια να κλαψουρίζει για τους ανάλγητους ξένους και τις συνταγές τους και από την άλλη να τις εφαρμόζει κατά γράμμα. Αυτός είναι, πράγματι, ο δικός του «ζουρλομανδύας». Και πρέπει να βρει τρόπο να τον πετάξει από πάνω του. Ηρωας με ζουρλομανδύα δεν υπάρχει.