Plan B με στοχευμένες περικοπές συντάξεων

Yπαναχώρηση έως το όριο της πολιτικής επιβίωσης σε ό,τι αφορά την «κόκκινη γραμμή» των συντάξεων και επένδυση στην «ευρωπαϊκή συμμαχία» κόντρα στο ΔΝΤ προβλέπει τοκυβερνητικό Plan B για να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση – ένα Plan B όμως, που υπόκειται ακόμη σε αστάθμητες και θολές παραμέτρους.

Το σχέδιο της κυβέρνησης για να πετύχει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης εντός του – σκληρού – Μαρτίου τίθεται σε εφαρμογή από σήμερα, με την επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων των δανειστών στην Αθήνα. 

Στρατηγικός άξονας παραμένει η «μη ρήξη» και ο «εύλογος συμβιβασμός», ο τακτικός σχεδιασμός προϋποθέτει επάνοδο και των επικεφαλής του κουαρτέτου εντός της επόμενης εβδομάδας και το αισιόδοξο σενάριο θέλει τη συμφωνία να κλείνει πριν από το τέλος Μαρτίου.

Το εφεδρικό «σχέδιο Κατρούγκαλου»

Για να επιτευχθούν όλα αυτά, η κυβέρνηση δείχνει έτοιμη πλέον να συρρικνώσει την έως τώρα βαριά «κόκκινη γραμμή» της, εκείνη της προστασίας των συντάξεων. Και τούτου διότι όλα τα μηνύματα που φθάνουν στο Μαξίμου δείχνουν ότι οι παρεμβάσεις και οι μειώσεις και υφιστάμενων συντάξεων δεν αποτελούν απαίτηση μόνον του ΔΝΤ αλλά – σε πιο ήπια έστω εκδοχή – και των ευρωπαίων εταίρων.

Στο πλαίσιο αυτό, και προκειμένου «να βγουν τα νούμερα» όπως σταθερά ζητούν οι δανειστές, επανέρχεται στο προσκήνιο το σχέδιο Κατρούγκαλου του περασμένου Δεκέμβρη – ένα σχέδιο, που περιλαμβάνειστοχευμένες και κλιμακωτές περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, μειώσεις στις υψηλές συντάξεις στην περιοχή από 1.300 έως 1.500 ευρώ και παράλληλο μαχαίρι σε μερίσματα και εφάπαξ.

Είναι ένα σχέδιο με αρκετές τεχνικές παραλλαγές που εξετάζονται σε όλο τους το εύρος αυτές τις ημέρες, η πολιτική κατεύθυνση ωστόσο που έχει δοθεί είναι αποτυπώνει καθαρά το «ταξικό πρόσημο» με τις όποιες παρεμβάσεις να πλήττουν τους έχοντες, έστω και με τη μεταμνημονιακή έννοια του όρου. 

Το ρίσκο με τις επικουρικές συντάξεις

Πρόκειται, όμως, για ένα στοίχημα εξαιρετικά δύσκολο σε ό,τι αφορά την κοινωνική του αποδοχή καθώς, ακόμη και κλιμακωτά και με βάση την εισήγηση του περασμένου Δεκεμβρίου, οι μειώσεις στις επικουρικές (άνω των 180 ευρώ) αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και έχουν ντε φάκτο την πολιτική χροιά γενικών περικοπών.

Το σχέδιο αυτό είχε υποστηρίξει εξ αρχής ο υπουργός Εργασίας ως την πλέον «καθαρή και δραστική λύση» με στόχο να κλείσει το θέμα του ασφαλιστικού από το τέλος της περασμένης χρονιάς. Η αντίδραση, ωστόσο,πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και οι προειδοποιήσεις ότι δύσκολα θα περάσει από την κοινωνία και τη Βουλή είχε οδηγήσει τότε το Μαξίμου στην απόφαση να το κρατήσει στην αναμονή ως έσχατη εφεδρεία.

Με τα χρονικά όμως περιθώρια να στενεύουν πλέον και με τη σκληρή τουλάχιστον φράξια των δανειστών να δείχνει ότι δεν θα δίσταζε να προχωρήσει σε ένα νέο πείραμα πιστωτικής ασφυξίας, η έσχατη εφεδρεία επιστρατεύεται μαζί με εισηγήσεις για «ελεγχόμενες υπαναχωρήσεις» και στα θέματα των κόκκινων δανείωνκαι του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων.

Ειδικά σε ό,τι αφορά το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων τα μηνύματα από το κυβερνητικό επιτελείο εκπέμπουν αισιοδοξία για άμεσα συμφωνία πάνω σε μια φόρμουλα που προβλέπει ότι ο επικεφαλής του νέου φορέα θα είναι ξένος, αλλά η ποσοστιαία στελέχωση της διοίκησής του θα έχει καθαρή ελληνική πλειοψηφία.

Η μάχη με το ΔΝΤ και οι «σύμμαχοι»

Παράλληλα με τις υπαναχωρήσεις στα δύσκολα εσωτερικά μέτωπα, ο σχεδιασμός προβλέπει καιαξιοποίηση της συμμαχίας με τον γαλλογερμανικό άξονα κόντρα στις «εξωπραγματικά προκλητικές», όπως τις χαρακτηρίζουν κυβερνητικά στελέχη, αξιώσεις του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, ο Αλέξης Τσίπρας στη συνάντησή του με την Άνγκελα Μέρκελ και τονΦρανσουά Ολάντ στις Βρυξέλλες έλαβε σαφές μήνυμα ότι αμφότεροι επιθυμούν άμεσο κλείσιμο της αξιολόγησης και του ελληνικού ζητήματος.

Με το δεδομένο αυτό, και με παράλληλο όπλο τη νέα συμμαχία Γερμανίας – Ελλάδας στο προσφυγικό, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να μεταθέσει την κόντρα απ’ ευθείας στις τάξεις των δανειστών, ήτοι να αναγκάσει την ίδια την Κομισιόν και την ΕΚΤ να αποκρούσουν το«δόγμα Τόμσεν».

Ζητούνται εξηγήσεις από τον Τόμσεν

Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική πλευρά έχει ήδη ζητήσει επισήμως από το ΔΝΤ να αιτιολογήσει στο EuroWorkingGroup τις εκτιμήσεις Τόμσεν για δημοσιονομικό κενό 4,5% με 5% έως το 2019 – εκτιμήσεις, που απέχουν παρασάγγας όχι μόνον από τις αντίστοιχες ελληνικές αλλά και από εκείνες της Κομισιόν.

Το μήνυμα έστειλε με σαφήνεια χθες και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος τονίζοντας ότι «το Ταμείο πρέπει να καταλάβει ότι είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα που έχει αναφορές στα ευρωπαϊκά κεκτημένα» και επαναλαμβάνοντας ότι η η βάση της συζήτησης δεν μπορεί να είναι άλλη από τα συμφωνηθέντα του καλοκαιριού.

Το μείζον ζητούμενο εδώ είναι να κλείσει η συμφωνία για το δημοσιονομικό κενό κοντά στα επίπεδα που το προσδιορίζουν η Αθήνα και η Κομισιόν – 1,3% και 1,5% αντίστοιχα έως το 2018 – και όχι στον δυσθεώρητο πήχη που βάζει ο Τόμσεν, έτσι ώστε στην ουσία να καλυφθεί με τις παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και να περιοριστούν, ή και να εκμηδενιστούν, οι απαιτήσεις για πρόσθετα μέτρα.

Το κατά πόσο θα αποδώσει αυτή η τακτική θα φανεί τις επόμενες ημέρες και σίγουρα έως το Eurogroup της 7ης Μαρτίου. Εκεί, εκ των πραγμάτων, θα αναγκαστεί να πάρει θέση – με την πλευρά της Κομισιόν ή με την πλευρά του ΔΝΤ – και ο συνήθης σύμμαχος του Πολ Τόμσεν, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Πρόκειται όμως για μια τακτική που έχει έναν καίριο αστάθμητο παράγοντα: Τον παράλληλο, ανοιχτό εκβιασμό του ΔΝΤ προς την Ευρώπη, στην οποία έχει διαμηνύσει καθαρά πως για κάθε υποχώρηση προς την Αθήνα θα πρέπει να χρεωθεί η ίδια μεγαλύτερο βάρος διά της πιο ριζικής ελάφρυνσης του χρέους…

Πηγή