Δημοσιογράφος ή κλακαδόρος;

Στον προφορικό και τον γραπτό λόγο έχεις την τεχνική δυνατότητα να γράψεις και να πεις αλήθειες που απέχουν πολύ από την καρδιά της πραγματικότητας, αλλά που δεν μπορείς να τις χαρακτηρίσεις απόλυτο ψέμα. Παράδειγμα: «Η Δούρου έκλεισε τα σχολεία επειδή είχε αέρα». Πράγματι ο κυκλώνας για έναν φτωχό σε λεξιλόγιο –για έναν που μαθαίνει τώρα Ελληνικά, ας πούμε– είναι αέρας. Το πολύ..

πολύ, ο πενόμενος λεκτικά, που δεν έχει στο λεξιλόγιό του το «κυκλώνας», αν βάλει τα δυνατά του προκειμένου να εκφραστεί καλύτερα, θα πει «έχει δυνατό αέρα», «πω πω αέρας» ή, ακόμη, «πολύυυυυυ αέρα το Ελλάντα σήμερα».

Αλλά όταν είσαι δημοσιογράφος, είναι εκ του πονηρού η λεξιπενία σου σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε αυτό που γράφεις ή λες, να αποτελεί υποδιαίρεση της αλήθειας και στην πραγματικότητα να είναι ψέμα. Μιλάμε, βέβαια, για πραγματικό δημοσιογράφο και όχι για υποχείριο του κομματικού πάθους (για οποιοδήποτε κόμμα), που γράφει ότι έκλεισαν τα σχολεία απλώς «επειδή είχε αέρα». Τότε είσαι προπαγανδιστής, είσαι φερέφωνο, είσαι κλακαδόρος – εν τέλει είσαι ανθρωπάκι γαλάζιο, πράσινο, κόκκινο ή μαύρο.

Γιατί ο απλός αέρας, όπως τον εννοείς εσύ για να προπαγανδίσεις, δροσίζει, αλλά ο σφοδρός άνεμος, που τρέχει με πάνω από εκατό χιλιόμετρα την ώρα, μπορεί να ρίξει δέντρα, να ξηλώσει πινακίδες, να παρασύρει γλάστρες, να σπάσει τζαμόπορτες –ακόμα και να κάνει κάτι φαινομενικά απίθανο που δεν μπορούμε να προβλέψουμε. Εν ολίγοις μπορεί να σκοτώσει. Και μετά οι ίδιοι που ειρωνεύονται για το κλείσιμο των σχολείων στην Αττική (κόβοντας από το σώμα της κουτσουρεμένης αλήθειας ότι αυτό έγινε ΚΑΙ σε πολλές Περιφέρειες της χώρας) θα λένε ότι το κράτος δεν προνόησε και άφησε τα παιδιά στο έλεος του καιρού. Τότε το λεξιλόγιό τους θα αποκτούσε εύρος και ο «αέρας» θα ήταν «φονικός κυκλώνας».

  harddog-sport