Κατώτατος μισθός και… υποκατώτατη ξεφτίλα!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Το νέο εξευτελιστικό σόου της κυβέρνησης αφορά στον κατώτατο μισθό. Τον μισθό που υποτίθεται «αύξησαν» και που επίσης υποτίθεται ότι πλέον θα καθορίζεται … «ελευθέρως». Πάμε, τώρα, να δούμε τι ακριβώς έκαναν και ψήφισαν (σημειωτέον: μαζί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ):

  Οι «αριστεροί» σφουγγοκωλάριοι της τρόικας πήραν έναν νόμο και τον επανέφεραν με τη μορφή… τροπολογίας. Ποιο νόμο; Τον νόμο 4172/2013. Τι είναι αυτός ο νόμος; Είναι ο λεγόμενος και «νόμος Βρούτση», του υπουργού Εργασίας του Σαμαρά. Πρόκειται, δηλαδή, για έναν εμβληματικό νόμο της διακυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον νόμο του 2ου Μνημονίου, που τότε είχε – με οργή μάλιστα – καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ και τον είχε καταψηφίσει.

    Τώρα αυτόν τον νόμο – τον Μνημονιακό, του Βρούτση –  τον θέτουν σε εφαρμογή (και μάλιστα με δυο χρόνια καθυστέρηση απ΄ότι προέβλεπε ήδη ο «νόμος Βρούτση»), τον κάνουν σημαία του… μεταμνημονιακού Μνημονίου  και ισχυρίζονται ότι έτσι επέρχεται

     α) αύξηση του κατώτατου μισθού και

     β) διαμόρφωση του κατώτατου μισθού μέσα από την «επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων»!

    Οση αλήθεια περικλείει ο παραπάνω ισχυρισμός, άλλη τόση περικλείει και η προπαγάνδα ότι οι αριστερόφουσκες του ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν «αριστερή» πολιτική. Συγκεκριμένα:

    Πρώτον, καμία «αύξηση» του κατώτατου μισθού δεν θεσπίστηκε με την τροπολογία της Αχτσιόγλου. Τι θεσπίστηκε; Ο τρόπος για το πώς θα διαμορφώνεται από δω και πέρα ο κατώτατος μισθός.

    Δεύτερον, η «ελεύθερη διαπραγμάτευση» (όσο «ελεύθερη» και «ισότιμη» μπορεί να είναι μια διαπραγμάτευση του  εργαζόμενου απέναντι στον εργοδότη) δεν θα καθορίζει ούτε από δω και πέρα, ούτε κατά την… μεταμνημονιακή περίοδο, τον κατώτερο μισθό. Γιατί; Διότι, τελικά, όπως αναφέρει ο νόμος – ο νόμος του Βρούτση που έντυσε με «αριστερή» τροπολογία ο ΣΥΡΙΖΑ – ο κατώτατος μισθός συνεχίζει να ορίζεται από την… κυβέρνηση.

    Ιδού: Η τάχα «ελεύθερη διαπραγμάτευση» καταλήγει στην «έκδοση απόφασης του υπουργού Εργασίας μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου, με την οποία καθορίζονται ο κατώτατος μισθός και το κατώτατο ημερομίσθιο».

    Αυτά λέει ο μνημονιακός νόμος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που βάφτισε… αντιμνημονιακό ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή η «ελεύθερη» διαπραγμάτευση φτάνει μέχρι εκεί που θα αποφασίζει η… κυβέρνηση μαζί με τους εταίρους της!

    Με άλλα λόγια: Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, όπως υποσχόταν, αλλά αφού πρώτα

– εφάρμοσε επί μια 4ετία με ευλάβεια την κατάπτυστη πράξη του υπουργικού συμβουλίου επί Παπαδήμου που μείωνε τον κατώτατο μισθό κατά 22% (και κατά 32% στους νέους),

– διατηρεί τον κατώτατο στα 586 ευρώ

    και τώρα για τις προεκλογικές της ανάγκες θα εμφανίσει σαν «φιλολαική» πολιτική μια ενδεχόμενη αύξησή του κατά 20 με 30 ευρώ (αυτό είναι το ποσό που ήδη συζητείται μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων» της), μέσα από δήθεν «ελεύθερες διαπραγματεύσεις» που θα καταλήγουν σε τι; Σε απόφαση του εκάστοτε κυρίου ή κυρίας υπουργού! Για τέτοια «ελευθερία» μιλάμε…

    Και κάτι ακόμα, περί το είδος της «φιλολαϊκής» πολιτικής που κρύβεται πίσω από το εικοσάρικο (δηλαδή τα 0,60 την ημέρα…) που μεθοδεύουν να εμφανίσουν  σαν «αύξηση» του κατώτατου μισθού:

    Με μια μόνο κίνησή τους, την μείωση του αφορολόγητου, ο εργαζόμενος των 600 ευρώ κατώτατο μισθό, θα χάσει ένα ολόκληρο μισθό. Δηλαδή θα πληρώσει φόρο 20 και 30 φορές μεγαλύτερο από την… αύξηση στον κατώτατο μισθό του!

    Κατόπιν των παραπάνω καταλήγουμε σε δυο βασικές διαπιστώσεις: Η πρώτη βασική διαπίστωση είναι ότι έχουν εκπαιδευτεί να μην ντρέπονται. Η δεύτερη εξίσου βασική διαπίστωση είναι ότι δεν υπάρχει ένα όριο ξεφτίλας και επικοινωνιακής απάτης κάτω από το οποίο να μην μπορούν να πέσουν.