Για τις συντάξεις

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Το «ριφιφί» σε Ταμεία και συντάξεις ξεκίνησε πολύ πριν από τα Μνημόνια.

Από τη δεκαετία του ’50 οι κυβερνώντες – και για μια ολόκληρη 40ετία – υποχρέωναν τα Ταμεία να καταθέτουν όχι μόνο ατόκως (!) αλλά και με αρνητικό (!) επιτόκιο τα λεφτά των εργαζομένων στις τράπεζες (ν.1611/1950).

Από αυτή και μόνο την… «διαρθρωτική» πολιτική, λεηλατήθηκαν περί τα 58 δισ. ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία! Είναι οι εργαζόμενοι του ’50 και του ’60, από τους οποίους έκλεψαν τότε τις ασφαλιστικές εισφορές,  που σήμερα απαρτίζουν τους (και μνημονιακά) λεηλατημένους συνταξιούχους των 300, 400 και 500 ευρώ.

Ας έρθουμε τώρα στο 2018: Ο κ.Τσίπρας λέει «μπορούμε να αποφύγουμε» την νέα μείωση των συντάξεων «αν πετύχουμε τους στόχους, στον βαθμό που πετυχαίνουμε τους στόχους».

Τι σημαίνει, όμως, «πετυχαίνουμε τους στόχους»; Στο Μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση θέσπισε για το 2019 πλεόνασμα  3,96% του ΑΕΠ που (με προσδοκώμενο ΑΕΠ τα 189,743 δις) ανέρχεται στα 7,513 δις. Δηλαδή κατά ένα περίπου δισεκατομμύριο μεγαλύτερο από τη δέσμευση προς την τρόικα για πλεόνασμα 3,5%.

Όταν, λοιπόν, ο κ.Τσίπρας λέει «αν πετύχουμε τους στόχους» εννοεί ότι καθώς τα ματωμένα πλεονάσματα μέσα από την φοροληστεία και των συνταξιούχων  θα έχουν κάνει – έτσι κι αλλιώς – τη δουλειά τους, τότε δεν θα υπάρχει λόγος άμεσης εφαρμογής του μέτρου (και μάλιστα σε προεκλογικό χρόνο) δεδομένου ότι η υφαρπαγή θα έχει ήδη γίνει διά άλλων τρόπων!

Πρόκειται, με άλλα λόγια, για ένα ακόμα εξοντωτικό ριφιφί που όσοι το διαπράττουν εμφανίζουν σαν «παροχή» προς τα θύματά τους τα… κόλλυβα  από το ίδιο τους το μνημόσυνο!

Πηγή: Εφημερίδα Real News 17/9/ 2018